آیا تا به حال احساس غمگینی عمیق و طولانی مدت داشتهاید؟ آیا وقت آن رسیده که به خود نگاهی عمیقتر بیندازید؟ خبر خوب این است که با انواع تست افسردگی، میتوانید به سادگی و در عرض چند دقیقه از وضع خود مطلع شوید.
این آزمونهای آنلاین از تعدادی سؤال طراحیشده است که به شما امکان میدهد تا درک روشنتری از احساسات و حالتهای روحیتان پیدا کنید. با تحلیل پاسخهایتان، میتوانید به این پی ببرید که غم و اندوه شما ناشی از افسردگی است یا خیر.
ضروری است که بدانید نتایج این تست ها نباید به عنوان تنها مرجع برای تشخیص افسردگی استفاده شود. بهترین راه برای درک عمیقتر و دریافت درمان مناسب، مشاوره با یک روانشناس حرفهای است. برای شروع، کافی است به سؤالات آزمون پاسخ دهید و نتایج را در کلینیک تخصصی طلوعی دیگر، با ما به اشتراک بگذارید. این اولین قدم به سوی بهبود و بازگشت به خوشی و آرامش است.
تست افسردگی چیست؟
تست افسردگی ابزاری است که برای ارزیابی علائم و شدت افسردگی در افراد استفاده میشود. این تستها معمولاً شامل مجموعهای از سؤالات هستند که به افراد اجازه میدهند تا شدت احساسات و تجربیات خود را در ارتباط با علائم افسردگی، مانند غمگینی، بیعلاقگی، تغییر اشتها، اختلال خواب و افکار منفی، ارزیابی کنند. تستهای افسردگی میتوانند به شکل پرسشنامههای کاغذی، آنلاین یا مصاحبههای بالینی انجام شوند.
هدف اصلی از انجام تست افسردگی این است که به افراد کمک کند تا تشخیص دهند که آیا علائم آنها با معیارهای تشخیصی افسردگی مطابقت دارد یا خیر. همچنین، این تستها میتوانند به پزشکان و روانشناسان کمک کنند تا شدت افسردگی را ارزیابی کرده و بهترین درمان را برای هر فرد تجویز کنند.
با این حال، مهم است به خاطر داشته باشیم که تستهای افسردگی تنها یک ابزار غربالگری هستند و برای تشخیص قطعی افسردگی، نیاز به ارزیابی کامل توسط یک متخصص بهداشت روان است.
نکته مهم این است که تستهای افسردگی آنلاین میتوانند به عنوان یک ابزار اولیه برای خودارزیابی استفاده شوند، اما نمیتوانند جایگزین مشاوره با یک متخصص بهداشت روان باشند. اگر نگران هستید که ممکن است به افسردگی مبتلا باشید، حتماً با یک پزشک یا روانشناس مشورت کنید.
بهترین انواع تست افسردگی چیست؟
تستهای افسردگی متنوعی برای ارزیابی علائم این اختلال وجود دارد. هر کدام از این تستها مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بهترین نوع تست، به عوامل مختلفی مانند هدف ارزیابی، سن فرد، شدت علائم و نظر متخصص بستگی دارد. از جمله بهترین و پرکاربردترین انواع تست افسردگی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. تست افسردگی بک (BDI):
تست افسردگی بک (BDI) یکی از معتبرترین ابزارهای خودسنجی برای ارزیابی شدت افسردگی است که در سال ۱۹۶۱ توسط دکتر آرون بک طراحی شده است. این پرسشنامه شامل ۲۱ سؤال است که هر یک نشانهای از افسردگی را بررسی میکند. افرادی که این آزمون را میدهند باید پاسخهایی را انتخاب کنند که بیشتر مناسب احساسات و وضعیت خود در دو هفته اخیر است و یکی از شناختهشدهترین و معتبرترین تستهای افسردگی است که به طور گسترده در تحقیقات و کلینیکها استفاده میشود.
نمرهی بهدستآمده از این سؤالات به تعیین شدت افسردگی کمک میکند و نتایج میتواند نشاندهنده افسردگی خفیف، متوسط یا شدید باشد.
تست افسردگی بک در چندین نسخه، از جمله BDI-II، طراحی شده است و به طور گسترده به عنوان یک ابزار تشخیصی در روانشناسی و پزشکی به کار میرود.
این ابزار به متخصصان کمک میکند تا نهتنها میزان افسردگی را در افراد تشخیص دهند، بلکه روند درمان و تغییرات در وضعیت روانی بیماران را نیز تحت نظر داشته باشند. مزیت این تست نسبت به مصاحبههای بالینی این است که زمان کمتری میگیرد و میتواند به سرعت در جمعیتهای مختلف اجرا شود. به همین دلیل، BDI به عنوان یکی از ابزارهای اصلی و استاندارد برای ارزیابی افسردگی در محیطهای بالینی و پژوهشی شناخته شده است.
تست افسردگی بک (Beck Depression Inventory یا BDI) یک ابزار معتبر برای ارزیابی شدت افسردگی است که شامل ۲۱ سؤال میباشد. این پرسشنامه به فرد کمک میکند تا احساسات و حالات خود را در طی دو هفته گذشته بررسی کند. در زیر، نمونهای از این پرسشنامه آورده شده است که شامل سؤالات و نمرهگذاری مربوط به هر سؤال است:
نمونه سؤالات تست افسردگی بک (BDI)
در زیر فهرست کامل افسردگی بک (BDI) با تمام ۲۱ سؤال آمده است:
دستورالعمل ها: این پرسشنامه از ۲۱ گروه از عبارت ها تشکیل شده است. لطفاً هر گروه از عبارات را با دقت بخوانید و سپس در هر گروه یکی را انتخاب کنید که به بهترین وجه احساس شما را در دو هفته گذشته، از جمله امروز، توصیف میکند.
اگر به نظر میرسد که چندین عبارت در گروه به یک اندازه خوب اعمال میشوند، بالاترین عدد را برای آن گروه دایره کنید.
۱. غم و اندوه
– ۰: من غمگین نیستم.
– ۱: بیشتر اوقات احساس غمگینی میکنم.
– ۲: من همیشه غمگینم.
– ۳: من آنقدر غمگین یا ناراضی هستم که نمیتوانم آن را تحمل کنم.
۲.بدبینی
– ۰: من در مورد آینده ام ناامید نیستم.
– ۱: نسبت به آینده ام بیشتر از قبل احساس دلسردی میکنم.
– ۲: من انتظار ندارم همه چیز برای من درست شود.
– ۳: احساس میکنم آینده ام ناامید کننده است و فقط بدتر خواهد شد.
۳.شکست گذشته
– ۰: احساس شکست نمی کنم.
– ۱: من بیشتر از آنچه باید شکست خورده ام.
– ۲: وقتی به گذشته نگاه میکنم، شکست های زیادی می بینم.
– ۳: احساس میکنم به عنوان یک شخص یک شکست کامل هستم.
۴.از دست دادن لذت
– ۰: من به همان اندازه از چیزهایی که لذت می برم لذت می برم.
– ۱: من مثل گذشته از چیزها لذت نمی برم.
– ۲: از چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردم لذت بسیار کمی می برم.
– ۳: من نمیتوانم از چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردم لذت ببرم.
۵.احساس گناه
– ۰: من احساس گناه خاصی نمی کنم.
– ۱: به خاطر بسیاری از کارهایی که انجام داده ام یا باید انجام می دهم احساس گناه میکنم.
– ۲: بیشتر اوقات احساس گناه میکنم.
– ۳: من همیشه احساس گناه میکنم.
۶.احساس تنبیه
– ۰: احساس نمی کنم مجازات میشوم.
– ۱: احساس میکنم ممکن است مجازات شوم.
– ۲: انتظار دارم مجازات شوم.
– ۳: احساس میکنم دارم مجازات میشوم.
۷.بیزاری از خود
– ۰: من هم مثل همیشه در مورد خودم احساس میکنم.
– ۱: اعتماد به نفسم را از دست داده ام.
– ۲: من از خودم ناامید هستم.
– ۳: من خودم را دوست ندارم.
۸. انتقاد از خود
– ۰: من بیش از حد معمول خود را مورد انتقاد و سرزنش قرار نمی دهم.
– ۱: من بیشتر از قبل از خودم انتقاد میکنم.
– ۲: من از خودم به خاطر تمام عیوبم انتقاد میکنم.
– ۳: خودم را برای هر اتفاق بدی سرزنش میکنم.
۹.افکار یا آرزوهای خودکشی
– ۰: من به خودکشی فکر نمی کنم.
– ۱: من به خودکشی فکر میکنم، اما آنها را اجرا نمی کنم.
– ۲: دوست دارم خودمو بکشم.
– ۳: اگر فرصت داشتم خودکشی می کردم.
۱۰.گریه
– ۰: من بیشتر از قبل گریه نمی کنم.
– ۱: من بیشتر از قبل گریه میکنم.
– ۲: برای هر چیز کوچکی گریه میکنم.
– ۳: دلم می خواهد گریه کنم، اما نمیتوانم.
۱۱. بی قراری
– ۰: من بیش از حد معمول بی قرار نیستم.
– ۱: بیش از حد معمول احساس بی قراری میکنم.
– ۲: من آنقدر بی قرار یا آشفته هستم که ثابت ماندن سخت است.
– ۳: من آنقدر بی قرار یا آشفته هستم که مجبورم به حرکت یا انجام کاری ادامه دهم.
۱۲. از دست دادن علاقه
– ۰: علاقه خود را به افراد یا فعالیت های دیگر از دست نداده ام.
– ۱: کمتر از قبل به افراد یا چیزهای دیگر علاقه دارم.
– ۲: بیشتر علاقه ام را به افراد یا چیزهای دیگر از دست داده ام.
– ۳: علاقه داشتن به چیزی سخت است.
۱۳. عدم تصمیم درست
– ۰: من مثل همیشه در موردش تصمیم می گیرم.
– ۱: تصمیم گیری برای من دشوارتر از حد معمول است.
– ۲: من در تصمیم گیری خیلی بیشتر از قبل مشکل دارم.
– ۳: من در تصمیم گیری مشکل دارم.
۱۴. بی ارزشی
– ۰: احساس بی ارزشی نمی کنم.
– ۱: خودم را مثل گذشته ارزشمند و مفید نمی دانم.
– ۲: در مقایسه با دیگران احساس بی ارزشی بیشتری میکنم.
– ۳: من کاملا احساس بی ارزشی میکنم.
۱۵.از دست دادن انرژی
– ۰: من مثل همیشه انرژی دارم.
– ۱: انرژی کمتری نسبت به قبل دارم.
– ۲: انرژی کافی برای انجام کارهای زیادی ندارم.
– ۳: انرژی کافی برای انجام کاری ندارم.
۱۶.تغییر در الگوی خواب
– ۰: تغییری در الگوی خوابم تجربه نکرده ام.
– ۱a: من تا حدودی بیشتر از حد معمولی میخوابم.
– ۱b: من تا حدودی کمتر از حد معمولی میخوابم.
– ۲a: من خیلی بیشتر از حد معمولی میخوابم.
– ۲b: خیلی کمتر از حد معمولی میخوابم.
– ۳a: بیشتر روز میخوابم.
– ۳b: 1-2 ساعت زودتر از خواب بیدار میشوم و نمیتوانم دوباره بخوابم.
۱۷.تحریک پذیری
– ۰: من بیش از حد معمول تحریک پذیر نیستم.
– ۱: من بیش از حد معمول تحریک پذیر هستم.
– ۲: من خیلی بیشتر از حد معمول تحریک پذیر هستم.
– ۳: من همیشه تحریک پذیر هستم.
۱۸.تغییر اشتها
– ۰: تغییری در اشتهایم تجربه نکرده ام.
– ۱a: اشتهای من تا حدودی کمتر از حد معمول است.
– ۱b: اشتهای من تا حدودی بیشتر از حد معمول است.
– ۲a: اشتهای من خیلی کمتر از حد معمول است.
– ۲b: اشتهای من خیلی بیشتر از حد معمول است.
– ۳ الف: من اصلا اشتها ندارم.
– ۳b: من همیشه هوس غذا میکنم.
۱۹.اختلال تمرکز
– ۰: می توانم مثل همیشه تمرکز کنم.
– ۱: نمیتوانم مثل همیشه خوب تمرکز کنم.
– ۲: من سخت است که ذهنم را برای مدت طولانی روی چیزی نگه دارم.
– ۳: متوجه شدم که نمیتوانم روی چیزی تمرکز کنم.
۲۰.خستگی
– ۰: من بیش از حد معمول خسته یا خسته نیستم.
– ۱: من راحت تر از حد معمول خسته یا خسته میشوم.
– ۲: من خیلی خسته یا خسته هستم که نمیتوانم بسیاری از کارهایی را که قبلا انجام می دادم انجام دهم.
– ۳: من برای انجام بیشتر کارهایی که قبلا انجام می دادم خیلی خسته یا خسته هستم.
۲۱.از دست دادن علاقه به رابطه جنسی
– ۰: اخیراً هیچ تغییری در علاقه ام به رابطه جنسی مشاهده نکرده ام.
– ۱: نسبت به قبل به رابطه جنسی علاقه کمتری دارم.
– ۲: الان خیلی کمتر به رابطه جنسی علاقه دارم.
– ۳: علاقه ام به رابطه جنسی را به طور کامل از دست داده ام.
امتیاز
هر آیتم در مقیاس ۰ تا ۳ نمره گذاری میشود. نمره کل با جمع نمرات هر یک از ۲۱ مورد محاسبه میشود. امتیاز کل از ۰ تا ۶۳ متغیر است.
تفسیر نتایج آزمون
– ۰-۱۳: افسردگی حداقلی
– ۱۴-۱۹: افسردگی خفیف
– ۲۰-۲۸: افسردگی متوسط
– ۲۹-۶۳: افسردگی شدید
این فهرست ابزار مفیدی برای ارزیابی علائم افسردگی است، اما نباید برای خود تشخیصی استفاده شود. تشخیص صحیح افسردگی همیشه باید توسط یک متخصص بهداشت روان واجد شرایط انجام شود.
۲.پرسشنامه سلامت بیمار-۹ (PHQ-9)
پرسشنامه سلامت بیمار-۹ (PHQ-9) یکی از ابزارهای مهم و معتبر در ارزیابی افسردگی است که در سال ۱۹۹۹ توسط کُرُنکه، اسپیتزر و ویلیامز طراحی شد. این پرسشنامه شامل ۹ سؤال است که به ارزیابی علائم افسردگی و میزان شدت آن در افراد کمک میکند.
هر سؤال بر اساس شدت نشانهها در دو هفته گذشته رتبهبندی میشود و این فرایند به متخصصان کمک میکند تا وجود یا عدم وجود افسردگی را تشخیص دهند و به پایش معالجات صحیح بپردازند.
این تست به خصوص در مراقبتهای اولیه و بالینی کاربرد فراوانی دارد و در کمتر از ۳ دقیقه قابل تکمیل است.
نتایج آن میتواند به عنوان یکی از معیارهای تشخیصی بر اساس DSM-IV مورد استفاده قرار گیرد و به تشخیص دقیقتر افسردگی کمک کند. پژوهشها نشان دادهاند که PHQ-9 دارای روایی و پایایی بالا است و میتواند به طور مؤثر در جمعیتهای مختلف، از جمله دانشجویان، به کار برود.
به عنوان یک ابزار خودگزارشی، PHQ-9 میتواند به بیماران کمک کند تا وضعیت روانی خود را ارزیابی کنند و در صورت لزوم به روانپزشک مراجعه کنند، زیرا این پرسشنامه به تشخیص دقیق نیاز دارد. در نتیجه، PHQ-9 میتواند به عنوان یک ابزار مفید در جهت شناسایی افراد مبتلا به افسردگی و همچنین در پایش پیشرفت درمان مورد استفاده قرار گیرد.
نمونه از پرسشنامه سلامت بیمار-۹ (PHQ-9) شامل موارد زیر است:
در طول دو هفته گذشته، به چه میزان مشکلات زیر شما را آزار داده است؟
به هر مورد از ۰ تا ۳ امتیاز دهید:
۰ = اصلا
۱ = چند روز
۲ = بیش از نیمی از روز
۳ = تقریباً هر روز
۱- بی علاقه یا لذت کم در انجام کارها
۲. احساس ناراحتی، افسردگی یا ناامیدی
۳. مشکل در به خواب رفتن یا خواب ماندن یا خواب زیاد
۴. احساس خستگی یا داشتن انرژی کم
۵. کم اشتهایی یا پرخوری
۶.احساس ارزشمندی و عزت نفس پایین – یا باور به ناکارآمدی شخصی و احساس گناه نسبت به خود و خانواده
۷. دشواری در حفظ توجه و تمرکز در فعالیتهای روزمره، مانند مطالعه یا مشاهده رسانههای تصویری
۸.آنقدر آهسته حرکت میکنید یا صحبت میکنید که دیگران می نمی توانستند متوجه شوند؟ یا برعکس – آنقدر بی قرار یا خیلی بیشتر از حد معمول در حال حرکت بودهاید؟
۹. فکر میکنید که بهتر است بمیرید یا به نوعی به خودتان صدمه بزنید
تفسیر نتایج
نمرات خود را برای هر سؤال جمع کنید. امتیاز کل بین ۰ تا ۲۷ است.
– ۰-۴: افسردگی حداقلی
– ۵-۹: افسردگی خفیف
– ۱۰-۱۴: افسردگی متوسط
– ۱۵-۱۹: افسردگی نسبتاً شدید
– ۲۰-۲۷: افسردگی شدید
توجه: این پرسشنامه یک ابزار غربالگری است و یک ابزار تشخیصی نیست. برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب باید با یک متخصص سلامت روان مشورت کرد.
۳. مقیاس رتبه بندی افسردگی همیلتون (HAM-D)
مقیاس افسردگی همیلتون (HAM-D) یک ابزار توانمند و معتبر برای ارزیابی میزان افسردگی در بیماران است که معمولاً توسط متخصصین بهداشت روان و پژوهشگران در بالین و تحقیقات استفاده میشود. این مقیاس به واسطه تواناییاش در اندازهگیری شدت افسردگی از زمان تأسیس، بیش از پنجاه سال است به یکی از مهمترین ابزارها در مطالعات مرتبط با افسردگی تبدیل شده است. نسخههای مختلفی از این مقیاس وجود دارد؛ اما به طور معمول شامل سؤالاتی در مورد علائم و نشانههای افسردگی است که به صورت لیست کنترل خودگزارشی یا مصاحبه بالینی انجام میشود.
در اصل، HAM-D میتواند شامل ارزیابی علائم جسمی، روانی و حالات عاطفی بیمار باشد که بر اساس پاسخهای ارائهشده، نمرهگذاری انجام میگیرد.
مقیاس تست افسردگی همیلتون معمولاً شامل حداقل ۱۷ الی ۲۴ سؤال است که از میان آنها، احساس غم، مشکلات خواب، تغییرات اشتها و خودکشی از جمله موضوعات اصلی مورد ارزیابی هستند.
یکی از مزایای اصلی این مقیاس این است که به خاطر پوشش جامع علائم افسردگی، به متخصصین بهداشت روان کمک میکند تا نه تنها تشخیص دقیقی بدهند، بلکه روند درمان و پیشرفت بیمار را نیز به خوبی ردیابی کنند.
مقیاس افسردگی همیلتون به عنوان یک ابزار معتبر در تحقیقات و بالین به کار میرود و عملکرد روانپزشکان و روانشناسان را در تشخیص و مداخله در افسردگی ارتقاء میبخشد.
نمونه از مقیاس رتبه بندی افسردگی همیلتون (HAM-D)
مقیاس درجه بندی افسردگی همیلتون (HAM-D) یک پرسشنامه توسط پزشکان است که برای ارزیابی شدت افسردگی طراحی شده است.
در زیر نمونهای از نسخه ۱۷ موردی HAM-D را مشاهده میکنید برای هر مورد، پزشک باید شدت علائم بیمار را در هفته گذشته ارزیابی کند:
۱. خلق و خوی افسرده (غم، ناامیدی، درمانده، بی ارزش)
– ۰: بدون مشکل
– ۱: این حالات احساسی فقط در هنگام پرسش نشان داده میشود
– ۲: این حالات احساسی خود به خود به صورت شفاهی گزارش میشوند
– ۳: حالات احساسی را به صورت غیرکلامی، یعنی از طریق حالت چهره، وضعیت بدنی، صدا و تمایل به گریه به اشتراک می گذارد.
– ۴: بیمار عملاً فقط این حالات احساسی را در ارتباط کلامی و غیرکلامی خود به خود گزارش می کند.
۲.احساس گناه
– ۰: بدون مشکل
– ۱: سرزنش خود، احساس می کند که مردم را ناامید کرده است
– ۲: تصورات گناه یا نشخوار فکری نسبت به اشتباهات گذشته یا اعمال گناه آلود
– ۳: بیماری فعلی مجازات است. توهمات گناه
– ۴: صداهای متهم کننده یا محکوم کننده را می شنود و/یا توهمات بصری تهدید کننده را تجربه می کند
۳.خودکشی
– ۰: بدون مشکل
– ۱: احساس می کند زندگی ارزش زیستن ندارد
– ۲: آرزو می کند که او مرده باشد یا هر گونه فکر مرگ احتمالی برای خود
– ۳: ایده ها یا ژست های خودکشی
– ۴: تلاش برای خودکشی (هر میزان تلاش جدی ۴)
۴.بی خوابی: زود هنگام
– ۰: بدون مشکل به خواب رفتن
– ۱: شکایت از مشکل گهگاهی در به خواب رفتن، یعنی بیش از ۱/۲ ساعت
– ۲: از سختی شبانه در به خواب رفتن شکایت می کند
۵.بی خوابی: میانه
– ۰: بدون مشکل
– ۱: از بی قراری و آشفتگی در طول شب شکایت می کند
– ۲: بیدار شدن در طول شب – نرخ هر گونه بلند شدن از رختخواب ۲ (به جز برای اهداف تخلیه)
۶.بی خوابی: دیروقت
– ۰: بدون مشکل
– ۱: در ساعات اولیه صبح بیدار میشود اما دوباره به خواب می رود
– ۲: در صورت بلند شدن از رختخواب نمی تواند دوباره بخوابد
۷.کار و فعالیت
– ۰: بدون مشکل
– ۱: افکار و احساسات ناتوانی، خستگی یا ضعف مربوط به فعالیت ها، کار یا سرگرمی ها
– ۲: از دست دادن علاقه به فعالیت، سرگرمی ها، یا کار – خواه به طور مستقیم توسط بیمار گزارش شده باشد یا به طور غیرمستقیم در بی حوصلگی، بلاتکلیفی و تزلزل (احساس می کند باید خود را به سمت کار یا فعالیت سوق دهد)
– ۳: کاهش زمان واقعی صرف شده در فعالیت ها یا کاهش بهره وری
– ۴: به دلیل بیماری فعلی کار را متوقف کرد
۸. عقب ماندگی روانی حرکتی (کندی فکر و گفتار، اختلال در توانایی تمرکز، کاهش فعالیت حرکتی)
– ۰: گفتار و فکر عادی
– ۱: عقب ماندگی جزئی در مصاحبه
– ۲: عقب ماندگی آشکار در مصاحبه
– ۳: مصاحبه دشوار است
– ۴: گیجی کامل
۹.بی قراری
– ۰: هیچ
– ۱: بی قراری
– ۲: بازی با دست و مو و غیره
– ۳: در حال حرکت، نمی توانی آرام بنشینی
– ۴: دست زدن، ناخن جویدن، مو کشیدن، لب جویدن
۱۰.اضطراب (روانی)
– ۰: بدون مشکل
– ۱: تنش ذهنی و تحریک پذیری
– ۲: نگرانی در مورد مسائل جزئی
– ۳: نگرش دلهره آمیز که در چهره یا گفتار ظاهر میشود
– ۴: ترس هایی که بدون سؤال بیان میشود.
۱۱.اضطراب (جسمی)
– ۰: غایب
– ۱: خفیف
– ۲: متوسط
– ۳: شدید
– ۴: ناتوان کننده
۱۲.علائم جسمی (معده-روده ای)
– ۰: هیچ
– ۱: از دست دادن اشتها اما غذا خوردن بدون تشویق دیگران
– ۲: مشکل در خوردن بدون اصرار. درخواست یا نیاز به ملین یا دارو برای روده یا دارو برای علائم گوارشی
۱۳.علائم جسمانی (عمومی)
– ۰: هیچ
– ۱: سنگینی در اندام، پشت یا سر. کمردرد، سردرد، درد عضلانی. از دست دادن انرژی و خستگی
– ۲: هر گونه میزان علائم واضح ۲
۱۴.علائم تناسلی (مانند کاهش میل جنسی، اختلالات قاعدگی)
– ۰: عادی
– ۱: خفیف
– ۲: شدید
۱۵. اختلال اضطراب بیماری
– ۰: بدون مشکل
– ۱: بیماری مداوم بدون دلیل مشخص
– ۲: شک داشتن به سلامتی
– ۳: شکایات مکرر، درخواست کمک و غیره.
– ۴: وحشت از بیماری
۱۶.کاهش وزن (میزان a یا b)
الف) با توجه به بیمار:
– ۰: بدون کاهش وزن
– ۱: کاهش وزن احتمالی مرتبط با بیماری حاضر
– ۲: کاهش وزن قطعی (به گفته بیمار).
– ۳: ارزیابی نشده است
– ب) با توجه به اندازه گیریهای هفتگی:
– ۰: کمتر از ۱ پوند کاهش وزن در یک هفته
– ۱: بیش از ۱ پوند کاهش وزن در یک هفته
– ۲: بیش از ۲ پوند کاهش وزن در یک هفته
– ۳: ارزیابی نشده است
۱۷.مشاهدات
– ۰: ادعا می کند که افسرده و بیمار است
– ۱: بیماری را تصدیق می کند اما علت را به غذای بد، آب و هوا، کار زیاد، ویروس، نیاز به استراحت و غیره میدهد.
– ۲: اصلاً بیماری بودن را انکار می کند
نمره کل: _______
تفسیر امتیازدهی:
– ۰–۷: عادی
– ۸-۱۶: افسردگی خفیف
– ۱۷-۲۳: افسردگی متوسط
– ≥۲۴: افسردگی شدید
این مقیاس به طور گسترده در تنظیمات بالینی برای ارزیابی شدت افسردگی و نظارت بر تغییر استفاده میشود.
۴. مینی مصاحبه بینالمللی عصب روانی (MINI)
مینی مصاحبه بینالمللی عصبروانی (MINI) یکی از ابزارهای معتبر و قانونی برای ارزیابی و تشخیص اختلالات روانی، به ویژه افسردگی، در بزرگسالان و کودکان است.
این ابزار در دهه ۱۹۹۰ با هدف ارائه یک روش مختصر و مؤثر برای ارزیابی و تشخیص اختلالات روانی طراحی شد.
مصاحبه MINI میتواند در مدت کوتاهی، معمولاً بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه، اجرا شود و شامل سؤالاتی است که به شناسایی علائم و نشانههای اختلالات مختلف از جمله اختلال افسردگی عمده میپردازد.
این مصاحبه به طور خاص طراحی شده است تا به پزشکان، متخصصان سلامت روان و محققان کمک کند تا به سادگی و سریعتر از قبل به تشخیص دقیقتری دست یابند.
این ابزار به دلیل ساختار ساده و کوتاه خود، به شدت در محیطهای بالینی و پژوهشی مورد استفاده قرار میگیرد.
با توجه به ویژگیهای خاص خود، MINI به صورت استاندارد با معیارهای تشخیصی DSM-IV (منابع تشخیصی و آماری اختلالات روانی) و ICD-10 (طبقهبندی بینالمللی بیماریها) همراستا است.
این مصاحبه به پزشکان این امکان را میدهد که بدون نیاز به زمان زیادی، اطلاعات دقیق و قابل اعتمادی از وضعیت روانی بیماران به دست آورند و در نتیجه، برنامههای درمانی مناسبی را طراحی کنند. نتایج حاصله از این مصاحبهها معمولاً میتواند به عنوان دادههای اولیه برای پژوهشهای بیشتر در زمینه درمان و پیگیری وضعیت بیماران افسرده، مورد استفاده قرار گیرد.
مصاحبه بین المللی عصبی روانپزشکی (MINI) یک ابزار تشخیصی قدرتمند و کارآمد است که برای ارزیابی اختلالات روانپزشکی عمده طراحی شده است. این مصاحبه ساختاریافته و مختصر به متخصصان سلامت روان امکان می دهد تا به صورت نظام مند طیف وسیعی از شرایط سلامت روان را ارزیابی کنند، در اینجا نمونه ای از سؤالات MINI آورده شده است:
اپیزود افسردگی اساسی
- آیا در دو هفته گذشته در بیشتر روزها، تقریباً هر روز، به طور مداوم غمگین یا افسرده بودهاید؟
- آیا در دو هفته گذشته، تقریباً هر روز، تقریباً در تمام فعالیت های روزانه، علاقه یا لذت خود را از دست داده اید؟
اگر به هر یک از سؤالات بله است:
- در این مدت:
– آیا اشتهای شما به طور قابل توجهی تغییر کرده است؟
– آیا مشکل خواب داشتهاید یا بیش از حد خوابیدهاید؟
– آیا آنقدر بی قرار یا بی قرار بودهاید که نتوانید بی حرکت بنشینید؟
– آیا احساس خستگی یا بی انرژی کردهاید؟
– آیا احساس بی ارزشی یا گناه کردهاید؟
– آیا در تمرکز یا تصمیم گیری مشکل داشتهاید؟
– آیا به فکر آسیب رساندن به خود یا پایان دادن به زندگی خود بودهاید؟
اختلال هراس
- آیا در بیش از یک مورد نشانه یا حملاتی داشتهاید که ناگهان احساس اضطراب، ترس، ناراحتی یا ناراحتی کرده اید، حتی در شرایطی که اکثر مردم چنین احساسی ندارند؟
- آیا این نشانهها در عرض ۱۰ دقیقه به اوج خود رسیدند؟
اگر هر دو بله:
- بدترین نشانهها که می توانید به خاطر بسپارید:
– آیا پرش، تپیدن یا تپش قلب داشتید؟
– آیا دستهایتان عرق میکرد یا آب سرد میشد؟
– میلرزید؟
– آیا تنگی نفس یا مشکل در تنفس داشتید؟
– احساس خفگی یا تودهای در گلو داشتید؟
– آیا درد قفسه سینه، فشار یا ناراحتی داشتید؟
– آیا حالت تهوع، مشکلات معده یا اسهال ناگهانی داشتید؟
– آیا احساس سرگیجه، بی ثباتی، سبکی سر یا غش کردید؟
– آیا چیزهای اطراف شما عجیب، غیر واقعی، جدا یا ناآشنا به نظر میرسید؟
– آیا ترسیدید که کنترل خود را از دست بدهید یا دیوانه شوید؟
– ترسیدی که بمیری؟
– آیا در قسمتهایی از بدنتان گزگز یا بی حسی داشتید؟
– آیا گرگرفتگی یا لرز داشتید؟
اختلال اضطراب فراگیر
- آیا در ۶ ماه گذشته بیش از حد نگران چیزهای مختلفی بودهاید یا مضطرب بودهاید؟
- آیا این نگرانی ها بیشتر روزها وجود دارد؟
اگر هر دو بله:
- آیا کنترل نگرانی ها برای شما دشوار است یا آنها در توانایی شما برای تمرکز بر کاری که انجام می دهید تداخل دارند؟
- هنگامی که در ۶ ماه گذشته مضطرب بودید، در بیشتر مواقع:
– احساس بی قراری میکنید، کلافه شدهاید یا در لبه هستید؟
– احساس تنش میکنی؟
– بهراحتی احساس خستگی، ضعف یا فرسودگی میکنید؟
– آیا در تمرکز مشکل دارید یا ذهن خود را خالی میبینید؟
– احساس تحریک پذیری میکنید؟
– مشکل خواب دارید؟
اینها تنها چند نمونه از سؤالهای مختلف MINI هستند. مصاحبه واقعی بسیاری از اختلالات را پوشش میدهد و شامل سؤالات دقیق تری برای هر بیماری میشود.
برای تفسیر نتایج تست افسردگی باید به کدام متخصص مراجعه کرد؟
تفسیر دقیق و جامع نتایج تست افسردگی نیازمند دانش و تجربه تخصصی در زمینه روانشناسی و روانپزشکی است. اگر شما تست افسردگی را انجام دادهاید و میخواهید نتایج آن را درک کنید، بهتر است به یکی از متخصصان زیر مراجعه نمایید:
- روانپزشک: روانپزشکان پزشکانی هستند که در زمینه تشخیص و درمان اختلالات روانی، از جمله افسردگی، تخصص دارند. آنها میتوانند با بررسی نتایج تست افسردگی، سایر علائم شما، و تاریخچه پزشکیتان، تشخیص دقیقتری از وضعیتتان ارائه دهند و درمان مناسب را تجویز کنند.
- روانشناس: روانشناسان متخصصانی هستند که در زمینه ارزیابی، تشخیص، و درمان مشکلات روانی فعالیت میکنند. آنها میتوانند با استفاده از ابزارهای مختلف روانشناسی، از جمله تستهای روانسنجی، به شما در درک بهتر نتایج تست افسردگی و یافتن راهکارهای مقابله با آن کمک کنند.
چرا مراجعه به متخصص اهمیت دارد؟
تستهای افسردگی تنها یک ابزار غربالگری هستند و نمیتوانند به تنهایی تشخیص قطعی افسردگی را ارائه دهند. تفسیر نتایج این تستها نیازمند تحلیل دقیق توسط یک متخصص است. علاوه بر این، متخصصان میتوانند با توجه به شرایط فردی شما، درمانهای موثرتر و شخصیسازیشدهای را برایتان در نظر بگیرند. مراجعه به متخصص نه تنها به شما کمک میکند تا از وضعیت سلامت روانی خود آگاه شوید، بلکه میتواند از پیشرفت افسردگی و بروز عوارض آن جلوگیری کند.
به طور خلاصه، اگر نتایج تست افسردگی شما نگرانکننده است، به جای تکیه بر تفسیر خود، بهتر است به یک روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنید تا با خیالی آسوده و تحت نظر یک متخصص، درمان خود را آغاز نمایید.
سخن پایانی
تست افسردگی ابزار ارزشمندی در ارزیابی و درمان سلامت روان هستند. آنها روشهای ساختاری را برای ارزیابی وجود و شدت علائم افسردگی ارائه میکنند و به پزشکان کمک میکنند تا تشخیصها و تصمیمات درمانی آگاهانهتری داشته باشند. تستهای مختلفی مانند پرسشنامه افسردگی بک (BDI)، پرسشنامه سلامت بیمار-۹ (PHQ-9)، و مقیاس رتبهبندی افسردگی همیلتون (HAM-D) رویکردهای متفاوتی را برای ارزیابی افسردگی، از پرسشنامههای خودگزارشی تا مصاحبههای بالینی ارائه میدهند. این ابزارها نه تنها به تشخیص اولیه کمک میکنند، بلکه به نظارت بر پیشرفت در طول زمان و ارزیابی اثربخشی درمان کمک میکنند.
با این حال، بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که اگرچه این آزمایشها مفید هستند، اما به تنهایی ابزار تشخیصی قطعی نیستند.
ارزیابی بالینی جامع توسط یک متخصص سلامت روان واجد شرایط برای تشخیص دقیق افسردگی ضروری است. این تستهای غربالگری باید به عنوان بخشی از یک ارزیابی گستردهتر که شامل تاریخچه کامل بیمار، معاینه فیزیکی و در نظر گرفتن سایر عوامل احتمالی کمک کننده است، استفاده شود.
علاوه بر این، هنگام تفسیر نتایج آزمایش، حساسیت فرهنگی و شرایط فردی بیمار باید در نظر گرفته شود.
در صورت استفاده مناسب، تستهای غربالگری افسردگی میتوانند به طور قابل توجهی کیفیت مراقبت از سلامت روان را افزایش دهند و منجر به مداخلات به موقع و مؤثرتر برای افرادی که از افسردگی رنج میبرند، شود.