زندگی با اضطراب میتواند چالش برانگیز باشد و جنبههای مختلف زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد اما خوشبختانه، انواع داروی ضد اضطراب برای کمک به مدیریت و کاهش این وضعیت موجود است.
در دنیای امروز، بسیاری از افراد با فشارهای مختلف در زندگی خود روبرو هستند. در این شرایط، میزان استرس و اضطراب در انسانها افزایش مییابد.
بعضی اوقات این تنشها میتوانند باعث شود اضطراب به یک بخش جداییناپذیر از زندگی تبدیل شود و تأثیر نامطلوبی روی همه جنبههای زندگی داشته باشد.
اضطراب، که شامل احساس نگرانی، ترس و ناراحتی است، یکی از مشکلات روانی رایج میباشد. طبق تحقیقات و نظرسنجیها، تا ۳۳.۷٪ از افراد در طول زندگی تجربهای غیر طبیعی از اضطراب داشتهاند.
در کلینیک تخصصی ترک اعتیاد طلوعی دیگر، ما به شما کمک میکنیم تا با اضطراب خود مقابله کنید و اگر به داروهای ضد اضطراب اعتیاد پیدا کردهاید، به شما کمک میکنیم تا وابستگی به آن را ترک کنید.
پس اگر مبتلا به اضطراب هستید و یا میخواهید از وابستگی به داروهای ضد اضطراب خود خلاص شوید، به ما بپیوندید.
اضطراب چیست؟
برخی افراد ممکن است در شرایط خاصی با احساسات اضطرابی مواجه شوند و این احساسات به صورت مداوم و بدون دلیل خاصی ادامه یابند. اختلالات اضطرابی میتوانند در بسیاری از جنبههای زندگی افراد تأثیرگذار باشند و با شکلگیری علائم متنوعی همراه هستند.
چند مورد از علائمی که این اختلالات ممکن است نشان دهنده آن باشند، عبارتند از:
- تجربه مکرر احساس نگرانی و اضطراب
- داشتن مشکلات در رسیدن به حالت آرامش
- تجربههای وحشت زا که ممکن است به طور ناگهانی پدید آید
- اجتناب از موقعیتها یا اشیاء که باعث ایجاد و افزایش اضطراب میشوند
به دلیل گستردگی و متنوع بودن اختلالات اضطرابی، مهم است از طریق مشاوره و مشاوره حرفهای درباره این اختلالات بیشتر آگاهی پیدا کنید.
مشاورههای مجرب میتوانند به شما کمک کنند تا با انواع داروی ضد اضطراب نحوه مدیریت و کنترل اضطراب را درک کنید و راههای مؤثری برای حفظ آرامش روزانه پیدا کنید.
انواع داروی ضد اضطراب
با توجه به انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA)، درمان اختلالات اضطرابی ممکن است شامل چندین نوع دارو باشد. بر اساس ADAA، چهار انواع اصلی داروها برای اختلالات اضطرابی عبارتند از:
۱. مهار کنندههای بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs)
یکی از انواع داروی ضد اضطراب، مهارکنندههای بازجذب سروتونین (SSRIs) به طور عمده در درمان اضطراب و اختلالات ذهنی دیگر استفاده میشوند.
این دسته از داروها از طریق مهار کردن بازجذب سروتونین، که یک ماده شیمیایی حیاتی برای تنظیم خلق و خو است که در مغز کار میکنند.
پزشکان معمولاً SSRIs را به عنوان خط اول درمان دارویی برای بسیاری از اختلالات اضطرابی مانند اختلال استرس پس ازتروما (PTSD)، اختلال همبستگی اجتماعی و اختلال وسواسی – اجباری (OCD) تجویز میکنند.
این داروها میتوانند به کاهش نشانهها و علائم اضطراب کمک کرده و بهترین نتایج در صورت استفاده منظم و تحت نظارت پزشک داشته باشند.
به عنوان نمونه، برخی از SSRIs شامل موارد زیر است:
- سیتالوپرام (Citalopram)
- اسکیتالپرام (Escitalopram)
- فلوکستین (Fluoxetine)
- فلووکسامین (Fluvoxamine)
- پاروکستین (Paroxetine)
- سرترالین (Sertraline)
البته، این تنها چند نمونه از داروهای SSRIs هستند و پزشک متخصص شما در مورد انتخاب بهترین دارو برای شما مشاوره میدهد.
همچنین، مهم است که قبل از شروع هرگونه درمان دارویی، نظر پزشک خود را دریافت کنید و کارشناسیهای مورد نیاز را بررسی کنید.
اثرات انواع داروی ضد اضطراب مانند SSRIs که معمولاً در ۲ تا ۶ هفته از شروع مصرف آنها قابل مشاهده هستند، اما برای همه افراد ممکن است نتایج یکسانی نداشته باشد.
معمولاً، پزشکان SSRIs را به مدت ۶ تا ۱۲ ماه برای درمان اضطراب تجویز میکنند و سپس به تدریج دوز را کاهش میدهند.
مهم است بدانید که داروهای SSRIs معمولاً به عنوان درمان اضطراب استفاده میشوند و باید همراه با روشهای درمانی دیگر مثل مشاوره روانشناختی و تغییرات در سبک زندگی مورد استفاده قرار بگیرند.
همچنین، ممکن است پزشک شما پس از تجویز SSRIs، داروی دیگری برای شما انتخاب کند یا دوز و زمان مصرف را تغییر دهد، بنابراین مهم است که برای مشاوره و راهنمایی در این زمینه با پزشک یا پزشک خود صحبت کنید.
۲. مهار کنندههای بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین (SNRIs)
یکی انواع داروی ضد اضطراب مهارکنندههای بازجذب سروتونین-نوراپینفرین است که یک دسته دیگر از داروهای ضد افسردگی هستند که برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده میشوند.
پزشکان همچنین ممکن است آنها را برای درمان برخی از شرایط و درد مزمن نیز تجویز کنند.
با توجه به تحقیقات، پزشکان SNRIs را به عنوان خط اول درمان اضطراب در نظر میگیرند. با این حال، مهم است به خاطر داشته باشید که SNRIs در درمان اختلال وسواسی-اجباری (OCD) مؤثر نیستند.
عملکرد SNRIs نیز بر اساس کاهش بازجذب سروتونین و نوراپینفرین در مغز است. این داروها با افزایش مواد شیمیایی مغزی سروتونین و نوراپینفرین در نقاط ارتباطی عصبی کار میکنند.
نمونههایی از SNRIs که برای اضطراب استفاده میشوند، شامل موارد زیر است:
- دولوکستین (Duloxetine)
- ونلافاکسین (Venlafaxine)
با این حال چند هفته طول میکشند که اثر خود را بگذارند و همانند هر داروی دیگری، برای استفاده از SNRIs شما به نسخه پزشکی نیاز دارید و باید با پزشک خود درباره موارد مرتبط به استفاده، دوز و مدت زمان درمان مشورت کنید.
۳. داروهای ضد افسردگی سه حلقهای (TCAs)
یکی از انواع داروی ضد اضطراب، داروهای ضد افسردگی سه حلقهای TCAs)است که یک دارو قدیمیتر از داروهای ضد افسردگی هستند.
اگرچه ممکن است برای درمان افسردگی و اضطراب مؤثر باشند، اما به طور کلی پزشکان در تجویز درمان از SSRIها استفاده میکنند، زیرا عوارض جانبی آنها کمتر است.
عملکرد TCAs نیز بر اساس مسدود کردن بازجذب سروتونین و نوراپینفرین در مغز است. این باعث افزایش سطح این مواد در انتقال دهندههای عصبی میشود.
نمونههایی از TCAs که برای اضطراب استفاده میشوند عبارتند از:
- شامل آمیتریپتیلین (Amitriptyline)،
- ایمیپرامین (Imipramine)
- نورتریپتیلین (Nortriptyline)
همانند همه داروها، برای استفاده از TCAs نیاز به نسخه پزشکی دارید و باید با پزشک خود درباره موارد مرتبط با استفاده، دوز و مدت زمان درمان مشورت کنید.
همچنین، ممکن است در حین استفاده از آنها عوارض جانبی رخ دهد، بنابراین همچنان همکاری با پزشک خود برای نظارت و پیگیری وضعیت بسیار مهم است.
۴. یکی از انواع داروی ضد اضطراب بنزودیازپینها است.
یکی از انواع داروی ضد اضطراب ،بنزودیازپینها است که یک نوع داروی آرام بخش هستند که علائم فیزیکی اضطراب مانند تنش عضلانی را کاهش میدهند.
این دسته از داروها همچنین باعث ایجاد حالت آرامش میشوند و اثرات آنها به سرعت رخ میدهد.
مقالات مرجع DailyMed نشان میدهد که سطح غلظت بالای دارو در خون ۱ تا ۲ ساعت پس از مصرف دوز اثر میکند.
نمونههایی از بنزودیازپینها شامل موارد زیر است:
- آلپرازولام (Alprazolam)
- کلردیازپوکساید (Clorazepate)
- دیازپام (Diazepam)
- لورازپام (Lorazepam)
بنزودیازپینها برای مسائل کوتاه مدت بسیار مؤثر هستند، اما به دلیل تولید وابستگی و کاهش تأثیرات طولانی مدت، پزشکان به ندرت این داروها را تجویز میکنند.
علاوه بر این، بنزودیازپینها ممکن است اعتیاد آور باشند و استفاده طولانی مدت از آنها با خطرات احتمالی همراه باشد.
با توجه به این خطرات، توصیه میشود که پزشکان استفاده مداوم از بنزودیازپینها را بیش از حد و برای مدت زمان طولانی تجویز نکنند.
معمولاً، پزشکان برای کاهش احتمال وابستگی و عوارض جانبی، سعی میکنند در دوزهای کم آنها را تجویز کنند و مصرف آن را به مدت کوتاه محدود کنند.
برای مثال، برخی از انواع داروی ضد اضطراب مانند بنزودیازپینها ممکن است برای مدیریت اضطراب کوتاه مدت مثل ترس از پرواز استفاده کنند.
علاوه بر این، در برخی موارد، افراد ممکن است بنزودیازپینها را به همراه مهارکنندههای بازجذب سروتونین (SSRIs) مصرف کنند.
مدت زمان مصرف بنزودیازپینها در این موارد ممکن است بین ۲ تا ۴ هفته باشد، تا زمانی که اثرات آنها آغاز شوند.
همچنین، در هر صورت، تصمیم نهایی درباره تجویز همزمان دو دسته دارو باید توسط پزشک شما گرفته شود.
5. یکی از انواع داروی ضد اضطراب مسدود کنندههای بتا است.
یکی از انواع داروی ضد اضطراب مسدودکنندههای بتا است که از داروهای رایج برای افراد با فشار خون بالا و شرایط قلبی هستند.
این دسته از داروها اثرات نوراپی نفرین را کاهش میدهند و میتوانند برخی از علائم فیزیکی اضطراب را تسکین دهند.
بتا بلاکرها با اثرگذاری بر روی بتا گیرندهها در بدن، میتوانند فشار خون را کاهش دهند و به طور کلی در مدیریت شرایط قلبی از قبیل فشار خون بالا، آنژین صدری (درد قفسه سینه) و برخی از آریتمیها تجویز میشوند.
به عنوان نمونه، برخی از مسدودکنندههای بتا شامل موارد زیر است:
- آتنولول (Atenolol)
- پروپرانولول (Propranolol)
البته، این تنها دو نمونه از داروهای مسدودکننده بتا هستند و پزشک شما میتواند بهترین دارو را برای شرایط خاص شما تجویز کند.
اگر پزشک شما تصمیم گرفته است برای اضطراب شما از مسدودکننده بتا استفاده نماید، این داروها میتوانند علائم فیزیکی اضطراب مثل تپش قلب، لرزش، عرق کردن و لرزیدگی را تسکین دهند.
6. یکی از انواع داروی ضد اضطراب بوسپیرون است.
یکی از انواع داروی ضد اضطراب داروی بوسپیرون (BuSpar) است که میتواند در درمان علائم اضطراب به صورت کوتاه مدت یا بلند مدت مفید باشد. بوسپیرون یک داروی ضد اضطراب است که به طور کلی از بنزودیازپینها متمایز میشود.
یکی از انواع داروی ضد اضطراب بوسپیرون است که در عمل به صورت آرامبخش نتیجه نمیدهد و عملکرد آن بسیار کندتر است.
این دارو تأثیر بیشتری بر تنش عصبی دارد تا راحتی عضلانی. همچنین، بوسپیرون از ایجاد اثرات جانبی نسبتاً کمتری برخوردار است و خطر وابستگی نیز کمتر است.
با این حال، بوسپیرون ممکن است برخی از اختلالات اضطرابی را کامل درمان نکند و عوارض جانبی خاص خود را داشته باشد.
مهم است که بوسپیرون یا هر داروی دیگری را تنها زیر نظر پزشک خود مصرف کنید. متخصص درمان اضطراب میتواند بر اساس شرایط و نیازهای شخصی شما، بهترین درمان را تعیین کند.
همچنین، یادآوری میشود که امری مهم است که درمان اضطراب با داروها همراه با تغییرات سبک زندگی، رفتارهای مشاورهای و سایر روشهای درمانی مؤثرتر و کاملتر خواهد بود.
۷. مهار کنندههای مونوآمین اکسیداز (MAOIs(
مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز (MAOIs) در واقع یکی از اولین نوع داروهای ضد افسردگی است که استفاده میشوند.
در برخی موارد، پزشکان میتوانند از آنها به عنوان خارج از برچسب درمان علائم اختلالات گوناگون اضطرابی مانند اضطراب هراسی اجتماعی تجویز نمایند.
نمونههایی از MAOIs شامل موارد زیر است:
- ایزوکربوکسازید (Marplan)
- فنلزین (Nardil)
- سلژیلین (Emsam)
- ترانیلسیپرومین (Parnate)
این انواع داروی ضد اضطراب این داروها عملکرد خود را از طریق مهار کردن آنزیم مونوآمین اکسیداز که در بدن از هضم و متابولیسم سریع سروتونین، نوراپینفرین و دوپامین مسئول است، انجام میدهند.
مهار کنندههای مونوآمین اکسیداز معمولاً به عنوان داروهای دوم یا سوم در خط درمانی استفاده میشوند که معمولاً پس از سعی در درمان با SSRI ها و دیگر گروههای دارویی اضطراب استفاده میشود.
MAOIs کاربردهای خاص و تعاملات دارویی قابل توجهی دارند، بنابراین مهم است که فقط زیر نظر پزشک متخصص خود از این داروها استفاده کنید و توصیههای آن را رعایت کنید.
همچنین، مهم است که در صورت تجویز هر دارویی، پزشک خود را در جریان قرار دهید تا اگر نیاز باشد، هر تغییری در درمان به شما توصیه کند.
رابطه خطر خودکشی و داروهای ضد افسردگی چیست؟
در سال ۲۰۰۴، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA)الزام به اضافه کردن یک هشدار جعبه سیاه برای خطر خودکشی در کودکان و نوجوانان بر روی تمام داروهای ضد افسردگی نمود.
این تصمیم بر اساس بررسیها و شواهدی بود که نشان میداد مصرف داروهای ضد افسردگی میتواند خطر افزایش افکار خودکشی و رفتارهای مرتبط با آن را در افراد زیر ۲۵ سال سن، افزایش دهد.
هشدار جعبه سیاه به عنوان یک بخش مهم از اطلاعات دارویی درج میشود و توجه عمومی را به خطرات مرتبط با مصرف داروهای ضد افسردگی جلب میکند.
این هشدار به مصرف کنندگان دارو کمک میکند تا آگاهانهترین تصمیمهایی را که در مورد درمان دارویی خود میگیرند، بگیرند و در صورت لزوم با پزشک خود در این مورد صحبت کنند.
مهم است که همواره همراهی پزشک خود را در تجویز و مصرف داروهای ضد افسردگی داشته باشید و به او در مورد هرگونه تغییر در علائم شما، افکار خودکشی یا تغییرات رفتاری اطلاع دهید.
سخن پایانی
اضطراب یکی از اختلالات رایج است که بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار میدهد و در طول زندگی ممکن است تجربه شود.
برای درمان اضطراب میتوان از چندین نوع دارو، به ویژه در ترکیب با روشهای درمانی دیگر استفاده کرد.
برای تعیین برنامه درمانی مناسب برای نیازهای شما، مهم است با پزشک خود همکاری کنید. پزشک با بررسی علائم و شدت اضطراب شما، میتواند داروها و روشهای درمانی را توصیه کند.
اگر شما عوارض جانبی از داروهایتان تجربه کنید، مهم است به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید تا تغییرات لازم در درمان شما اعمال شود.
برای کاهش عوارض جانبی، پزشک ممکن است دوز دارو را به آرامی تغییر دهد یا دارو یا روش درمانی دیگری را توصیه کند.
اما بسیار مهم است که هرگز بدون نظارت پزشکی مصرف دارو را متوقف نکنید، زیرا این کار ممکن است باعث علائم ترک دارو شود. توقف تدریجی یا تغییر در داروها باید تحت نظارت پزشک انجام شود.