داروهای ضد اضطراب چیست؟ در دنیایی که به نظر میرسد استرس و اضطراب همراه همیشگی ما هستند، جستجو برای تسکین علائم ترس و نگرانیها ضروری است.
زندگی بدون نگرانی و ترسهای مداوم را تصور کنید، جایی که وظایف روزمره و موقعیتهای اجتماعی دیگر طاقتفرسا نباشند.
این داروهای ضد اضطراب راه نجاتی برای کسانی است که اختلالات اضطراب بر روابط شغلی، خانوادگی و اجتماعی آن اثرات مخرب میگذارد.
بر اساس گزارش مؤسسه ملی سلامت روان (NIMH) در ایالات متحده، تخمین زده میشود که تقریباً ۱۸.۱٪ از بزرگسالان در ایالات متحده در هر سال یک اختلال اضطرابی را تجربه میکنند.
در میان افرادی که مبتلا به اختلال اضطراب هستند، ممکن است از رویکردهای درمانی مختلف از جمله روان درمانی و داروها استفاده شود.
در کلینیک تخصصی ترک اعتیاد طلوعی دیگر، تیم ما از متخصصین حرفهای تشکیل شده است که با دقت به شرایط و علائم شما توجه میکنند. هدف ما ارائه بهترین درمان ممکن برای شماست.
از این رو، با در نظر گرفتن شرایط خاص شما، داروهای ضد اضطرابی مناسب را تجویز میکنیم. این داروها پس از ارزیابی دقیق ، با توجه به نیازها و عوارض جانبی محتمل، با دقت انتخاب میشوند.
اضطراب چیست؟
اضطراب یک احساس طبیعی و رایج انسانی است که هر فردی گاهی آن را تجربه میکند. این به احساس نگرانی، ترس یا ناراحتی در مورد رویدادهای آینده یا موقعیتهای نامطمئن اشاره دارد.
در حالی که احساس اضطراب در موقعیتهای خاص طبیعی است، مانند قبل از مصاحبه شغلی یا در طول یک امتحان چالش برانگیز، اضطراب زمانی که بیش از حد، مداوم و شروع به تداخل در زندگی روزمره فرد میکند، به یک نگرانی تبدیل میشود.
اختلالات اضطرابی گروهی از شرایط سلامت روان هستند که شامل اضطراب مفرط و مداوم همراه با علائم عاطفی و جسمی مرتبط هستند.
این اختلالات با ترس یا نگرانی شدید مشخص میشوند که اغلب با بی قراری، مشکل در تمرکز، تحریک پذیری، تنش عضلانی و اختلالات خواب همراه است.
اختلالات اضطرابی رایج شامل اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، اختلال هراس، اختلال اضطراب اجتماعی، فوبیاهای خاص و اختلال اضطراب جدایی و غیره است.
توجه به این نکته ضروری است که اختلالات اضطرابی با احساسات عادی اضطراب متفاوت است. اختلالات اضطرابی شرایط مزمنی هستند که در صورت عدم درمان میتوانند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارند.
آنها اغلب به تشخیص و درمان پزشکی نیاز دارند که ممکن است شامل درمان، دارو یا ترکیبی از هر دو باشد.
اگر شما یا شخصی که میشناسید اضطراب مداوم و طاقت فرسا را تجربه میکنید که در عملکرد روزانه اختلال ایجاد میکند، توصیه میشود از یک متخصص بهداشت روان واجد شرایط کمک بگیرید.
آنها میتوانند ارزیابی مناسبی ارائه دهند، در صورت امکان تشخیص ارائه دهند و یک برنامه درمانی مناسب متناسب با نیازهای فردی ایجاد کنند.
داروهای ضد اضطراب چیست؟
داروهای ضد اضطراب چیست؟ داروهای ضد اضطراب که به آرام بخش نیز شناخته میشوند، داروهایی هستند که برای درمان اختلالات اضطرابی تجویز میشوند و به مدیریت علائم اضطراب کمک میکنند.
این داروها با هدف قرار دادن سیستم عصبی مرکزی برای کاهش سطح بیش از حد اضطراب و ایجاد حس آرامش عمل میکنند.
توجه به این نکته ضروری است که داروهای ضد اضطراب فقط باید توسط یک متخصص مراقبتهای بهداشتی واجد شرایط مانند روانپزشک یا پزشک مراقبتهای اولیه تجویز و نظارت شوند.
ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی قبل از تعیین مناسبترین داروی ضد اضطراب و دوز، عواملی مانند علائم خاص، سابقه پزشکی، و تداخلات احتمالی با سایر داروها را در نظر میگیرد.
در حالی که داروهای ضد اضطراب میتوانند در مدیریت علائم اضطراب مفید باشند، آنها معمولاً به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی جامع استفاده میشوند. این طرح همچنین ممکن است شامل درمان، اصلاح سبک زندگی و استراتژیهای خودیاری باشد.
قرارهای منظم پیگیری با ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی برای ارزیابی اثربخشی دارو و انجام هرگونه تنظیمات لازم مهم است.
همچنین آگاهی از عوارض جانبی احتمالی و پیروی از دوز تجویز شده و دستورالعملهای ارائه شده توسط متخصص مراقبتهای بهداشتی بسیار مهم است.
علائم داروهای ضد اضطراب
داروهای ضد اضطراب برای کاهش علائم اضطراب استفاده میشوند، بنابراین معمولاً خودشان علائم اضطراب ایجاد نمیکنند.
با این حال، توجه به این نکته ضروری است که مانند هر دارویی، داروهای ضد اضطراب نیز میتوانند عوارض جانبی داشته باشند.
این عوارض ممکن است بسته به داروی خاص و عوامل فردی متفاوت باشد.
عوارض جانبی رایج داروهای ضد اضطراب میتواند شامل موارد زیر باشد:
- آرام بخش یا خواب آلودگی
- خستگی یا بی حالی
- سرگیجه یا سبکی سر
- اختلال در هماهنگی یا تعادل
- سردرگمی یا مشکلات شناختی
- ضعف عضلانی یا کمبود انرژی
- خشکی دهان
- حالت تهوع یا ناراحتی گوارشی
- تاری دید
- سردرد
مهم است که هر گونه عوارض جانبی را که تجربه میکنید با مراقبتهای بهداشتی خود در میان بگذارید، زیرا آنها میتوانند در صورت نیاز به نظارت و تنظیم داروی شما کمک کنند.
در برخی موارد، داروهای جایگزین یا تنظیم دوز ممکن است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی ناخواسته توصیه شود.
شایان ذکر است که برخی از داروهای ضد اضطراب به ویژه بنزودیازپینها میتوانند باعث ایجاد عادت شوند و در صورت قطع ناگهانی منجر به علائم وابستگی یا ترک شوند.
بنابراین، رعایت دوز تجویز شده و مشورت با ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی در مورد هر گونه نگرانی یا سوال در مورد دارو ضروری است. آنها میتوانند در صورت لزوم راهنماییهایی را برای کاهش ایمن دارو ارائه دهند.
انواع داروهای ضد اضطراب
داروهای ضد اضطراب چیست؟ را به عنوان درمانی برای اضطراب و اختلالات مرتبط استفاده میشوند. این داروها میتوانند در دستههای مختلف قرار گیرند و هر کدام ویژگیها و عملکرد متفاوتی دارند.
در زیر، برخی از انواع داروهای ضد اضطراب را بررسی میکنیم:
- بنزودیازپینها: این دسته شامل داروهایی مانند آلپرازولام، دیازپام، آلپرازولام و کلونازپام است. آنها با افزایش فعالیت محتوای مغزی موجب اثر ضد اضطرابی و آرامبخشی میشوند.
- آنتیاضطراب بتابلوکرها: این دسته شامل داروهایی مانند پروپرانولول است که به عنوان بتابلوکر عمل میکنند و به عنوان تسکیندهنده اضطراب عمل میکنند. آنها در مواردی مانند اضطراب مرتبط با وضعیت، اضطراب سخنرانی عمومی و فوبیاها مورد استفاده قرار میگیرند.
- آنتیاضطراب سداتیو ها: این دسته شامل داروهای مانند هیدروکسیزین، دیفن هیدرامین و کلونیدین است. آنها اغلب برای کنترل اضطراب و استرس مورد استفاده قرار میگیرند.
- آنتیاضطرابهای انتخابی استرانس: این دسته شامل داروهایی مانند سرترالین و اسکیتالوپرام است که بر اساس عملکرد بر روی عوامل موجود در مغز، اثر ضد اضطرابی دارند.
- عوامل غیر بنزودیازپین جدید: این دسته شامل داروهایی مانند بوسپیرون، هیدروکسیبوپروپیون و پرگابالین است. این داروها به عنوان ضد اضطراب یا تسکین دهنده اضطراب مورد استفاده قرار میگیرند.
مهم است بدانید که هر کدام از این داروها ویژگیها و مزایا و معایب خود را دارند و قرار گرفتن در یک درمان ممکن است به دستور پزشک و با توجه به شرایط فردی شما صورت پذیرد.
تجویز، دوز و مدت زمان استفاده از دارو باید توسط پزشک شما تعیین شود تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود.
چقدر طول میکشد تا بنزودیازپینها اثر خود را نشان دهند؟
داروهای ضد اضطراب، زمانی که اثر آنها قابل مشاهده است بین افراد متفاوت باشد. علاوه بر این، زمانی که یک دارو ضد اضطراب اثر خود را نشان میدهد، بستگی به نوع دارو، میزان استفاده، مدت زمان مصرف و واکنش فردی دارد.
اما در کل، بعضی از داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپینها میتوانند در عرض ۳۰ تا ۶۰ دقیقه اولین نتایج قابل توجه را نشان دهند.
همچنین، ممکن است برخی از داروهای ضد اضطراب برای رسیدن به اثر کامل و کنترل عوارض بهتر، نیاز به مصرف مداوم برای مدت طولانی داشته باشند. در این صورت، اثر قابل مشاهده تدریجی و بهبود پس از مصرف منظم و مداوم دارو خواهد بود.
هرچند که برخی از داروهای ضد اضطراب نتایج سریعتری از اثر خود نشان میدهند، اما برای تعیین دقیق زمان لازم برای تجویز و نشان دادن اثر دارو، بهتر است با پزشک خود در مورد داروی مورد استفاده و تجربیات شخصیتان صحبت کرده و اطلاعات دقیقتر را از او دریافت کنید.
داروی ضد اضطراب با چه داروهایی تداخل دارند؟
داروهای ضد اضطراب ممکن است با چندین دسته دارو تداخل داشته باشند.
در زیر برخی از دستههای دارویی که تداخل ممکن است رخ دهد آورده شده است:
۱. داروهای تقویتکننده سیستم عصبی مرکزی مانند قرصهای خواب آور، داروهای ضدصرع، و داروهای ضدتشنج.
۲. داروهای الکل، سایکوتروپیک (مانند ضدافسردگی) و ضدپارکینسونی.
۳. برخی داروهای ضدبیخیزی مانند فنتوئین، کاربامازپین و ریفامپین.
۴. برخی داروهای تقویتکنندههای استروئیدی شامل هورمونهای کورتیکواستروئیدی.
۵. بعضی داروهای ضدافسردگی (مثل مونو آمین اکسیداز و سرترالین).
۶. برخی داروهای ضدهیستامین و ضدترشح اسید معده.
۷. داروهای ضدویروس مانند ریتوناویر.
این لیست فقط چند نمونه از دستههای داروهای ممکن است که با داروهای ضد اضطراب تداخل دارند را نشان میدهد.
هرگونه تداخل دارویی و تأثیر آن بستگی به نوع و دوز دقیق داروها، وضعیت فرد و سایر عواملی که ممکن است شامل شدن درمان داشته باشند دارد.
پیشنهاد میشود بهتر است قبل از مصرف هر دارویی، با پزشک خود مشورت کنید تا درباره تداخلهای ممکن با داروهای ضد اضطراب مطلع شوید و راهکارهای مناسب را برای مدیریت آنها دریافت کنید.
خطرات مصرف هم زمان الکل و استفاده نادرست از داروهای ضد اضطراب چیست؟
ترکیب بنزودیازپینها با الکل میتواند خطرناک باشد. بنزودیازپینها مثل دیازپام و لورازپام از دسته داروهای ضد اضطراب و خواب آور هستند و باعث مسدود شدن عملکرد سیستم عصبی مرکزی میشوند.
وقتی الکل با بنزودیازپینها ترکیب شود، اثرات ضدانعقادی و تنفسی هر دو ماده افزایش مییابد.
ترکیب بنزودیازپینها با الکل میتواند باعث خواب آلودگی و سرگیجه شود. این امر میتواند خطراتی نظیر لغزش و صدمات جسمانی که نتیجه افزایش تهوع و ضعف عملکرد عضلانی است، را افزایش دهد.
علاوه بر این، هر دو الکل و بنزودیازپینها کندی در سیستم عصبی مرکزی را افزایش میدهند که میتواند به توقف تنفس در هنگام مصرف بیش از حد منجر شود.
همچنین، مصرف بیش از حد نوشیدنیهایی که حاوی کافئین هستند، نظیر قهوه و چای، میتواند اثرات کاهش اضطراب بنزودیازپینها را کاهش دهد.
کافئین یک محرک سیستم عصبی مرکزی است و میتواند تأثیر ضدانعقادی و آرامبخش بنزودیازپینها را کاهش دهد.
در نتیجه، برای جلوگیری از خطرات مرتبط با ترکیب بنزودیازپینها، الکل و مصرف بیش از حد نوشیدنیهای حاوی کافئین، بهتر است همیشه راهنمایی پزشک را دریافت کنید و در خصوص مصرف دقیق و محدودیتهای مربوط به داروها به توصیههای حرفهای پیروی کنید.
از چه فعالیت های می توانید برای مدیریت اضطراب به جای داروهای ضد اضطراب استفاده کرد؟
چندین فعالیت جایگزین وجود دارد که می تواند بدون اتکا به داروهای اضطراب چیست؟ که در مطالب بالا گفتیم ، به مدیریت اضطراب کمک کند. در اینجا چند نمونه هستند:
۱. تمرینات تنفس عمیق: تنفس عمیق و دیافراگمی را برای کمک به آرامش بدن و آرامش ذهن خود تمرین کنید. نفس های آهسته و عمیق از طریق بینی بکشید، شکم خود را با هوا پر کنید و به آرامی از طریق دهان بازدم کنید.
۲. ورزش منظم: به فعالیت های بدنی مانند پیاده روی، آهسته دویدن، یوگا یا رقص بپردازید. ورزش می تواند به ترشح اندورفین کمک کند که تقویت کننده خلق و خوی طبیعی است و به کاهش اضطراب کمک می کند.
۳. ذهن آگاهی و مدیتیشن: تکنیک های ذهن آگاهی یا مدیتیشن را تمرین کنید تا توجه خود را متمرکز کنید و آگاهی را به لحظه حال بیاورید. این می تواند با ترویج آرامش و کاهش نشخوار فکری یا افکار نگران کننده به کاهش اضطراب کمک کند.
۴. آرام سازی پیشرونده عضلانی: این تکنیک شامل تنش و سپس رهاسازی گروه های مختلف ماهیچه ای برای ارتقای آرامش فیزیکی و کاهش تنش عضلانی مرتبط با اضطراب است. هر بار روی یک گروه عضلانی تمرکز کنید، از انگشتان پا شروع کنید و تا سر خود ادامه دهید.
۵. به سرگرمی ها یا فعالیت های خلاقانه بپردازید: فعالیت هایی را بیابید که از آنها لذت می برید و به آرامش شما کمک می کند، مانند نقاشی، باغبانی، نواختن ساز یا کاردستی. این فعالیت ها می توانند ذهن شما را از افکار مضطرب منحرف کنند و حس آرامش و موفقیت را تقویت کنند.
۶. حمایت اجتماعی: برای حمایت عاطفی و گوش شنوا با دوستان، خانواده یا گروه های حمایتی تماس بگیرید. به اشتراک گذاشتن نگرانی ها و احساسات خود با دیگران می تواند آرامش و دیدگاه شما را فراهم کند.
سخن پایانی
داروهای ضد اضطراب چیست؟ همان طور که در مطالب بالا گفتیم، در حالی که این داروها می توانند در مدیریت علائم اضطراب موثر باشند، استفاده از آنها تحت راهنمایی و تجویز یک متخصص مراقبت های بهداشتی مهم است.
بنزودیازپین ها معمولاً برای استفاده کوتاه مدت به دلیل خطر وابستگی و احتمال سوء استفاده تجویز می شوند. استفاده طولانی مدت باید توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به دقت نظارت شود.
همچنین شایان ذکر است که افراد ممکن است در هنگام مصرف داروهای ضد اضطراب عوارض جانبی از جمله خوابآلودگی، سرگیجه و اختلالات شناختی را تجربه کنند.
هر فرد ممکن است واکنش متفاوتی به این داروها نشان دهد، بنابراین مهم است که هر گونه نگرانی یا عوارض جانبی را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.