ناپروکسن برای ترک متادون چقدر تاثیر گذار است؟

ناپروکسن برای ترک متادون استفاده شده و یکی از داروها ترک اعتیاد به متادون است که برخی از دکترها آن را تجویز می‌کنند. ترک متادون با قطع ناگهانی آن، می‌تواند منجر به سندرم ترک شود که یک وضعیت نادر تهدیدکننده زندگی است و می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد.

ترک متادون می‌تواند عوارضی مانند افسردگی، بی‌خوابی، تعریق زیاد، آبریزش بینی، اضطراب و سردرگمی، درد مفاصل و… را به همراه داشته باشد؛ بنابراین، ترک متادون تا چند روز طول می‌کشد و باید تحت نظارت دکتر روان‌پزشک ترک اعتیاد قرار داشته باشد.

 ناپروکسن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای تسکین درد و التهاب استفاده می‌شود. از این می‌توانند دارو برای کاهش علائم ترک متادون استفاده کنند. برای آشنایی بیشتر با ناپروکسن برای ترک متادون در ادامه این مطلب با کلینیک تخصصی ترک اعتیاد طلوعی دیگر همراه باشید.

ناپروکسن چیست؟

ناپروکسن یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کاهش التهاب و درد استفاده می‌شود. این دارو به‌عنوان یک داروی ضددرد و ضدالتهابی استفاده می‌شود و معمولاً برای درمان دردهای مربوط به التهابات مانند درد عضلانی، درد مفصلی، دردسر و دندان و همچنین برای کاهش التهابات مربوط به بیماری‌های مزمن مانند آرتریت روماتوئید و آرتروز استفاده می‌شود.
این دارو با کاهش تولید پروستاگلاندین‌ها موادی که باعث التهاب و درد در بدن می‌شوند، عمل می‌کند. از ناپروکسن همچنین برای درمان دردهای ناشی از آرتریت، رگ‌به‌رگ شدن عضلات، کمردرد، نقرس، دردهای قاعدگی و حتی بعضی علائم کرونا مصرف می‌شود.

علاوه بر این به‌نوعی قرص ناپروکسن یکی از راه‌های ترک به شمار می‌رود که برخی از پزشکان آن را تجویز می‌کنند. ناپروکسن با تولید پروستاگلاندین‌ها که موادی هستند که در فرایند التهابی نقش دارند، عمل می‌کند. این دارو به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود و در دوزهای مختلف در دسترس است.

این دارو به‌صورت قرص ۲۵۰ میلی‌گرم یا ۵۰۰ میلی‌گرم و همچنین به‌صورت شربت و ژل در بازار موجود است. ناپروکسن باید با تجویز پزشک و طبق دستورالعمل مصرف شود.
این دارو ممکن است عوارض جانبی مانند سوءهاضمه، سردرد، خونریزی گوارشی، بروز آسم، اختلالات کبدی و کلیوی، فشارخون بالا و حساسیت پوستی داشته باشد و ممکن است با برخی از داروها و شرایط پزشکی دیگر تداخل کند.

⚠️ گاهی افراد به‌صورت خودسرانه از ناپروکسن برای کاهش دردهای ترک استفاده می‌کنند و فکر می‌کنند که می‌توانند با آن به‌راحتی اعتیاد را کنار بگذارند. هرچند ممکن است باعث کم‌شدن درد در مفاصل شود، اما نمی‌تواند تأثیر خاصی برای ترک بگذارد. این قرص عوارض زیادی دارد و احتمال دارد با داروهای دیگر هم تداخل ایجاد کند. بنابراین، برای استفاده از این دارو باید با پزشک خود مشورت کنید و دستورالعمل‌های پزشکی را رعایت کنید، و از هرگونه تغییر در وضعیت سلامت خود اطلاع دهید.

تفاوت بین دوزهای ناپروکسن

دوزهای ناپروکسن (Naproxen) می‌توانند متفاوت بوده و بسته به هدف درمانی، نوع دارو و توصیه پزشک ممکن است متغیر باشند.
ناپروکسن در دوزهای مختلف در دسترس است و دوز مناسب برای هر فرد بسته به شرایط پزشکی و نیازهای درمانی آن فرد تعیین می‌شود. دوزهای ناپروکسن شامل دوزهای پایین و دوزهای بالا می‌شوند.
🔸دوز پایین ناپروکسن معمولاً برای درمان دردهای ملایم تا متوسط استفاده می‌شود و معمولاً در هر ۸ تا ۱۲ ساعت یکبار مصرف می‌شود. دوز پایین ناپروکسن معمولاً حداکثر ۱۲۵۰ میلی‌گرم در روز است.
🔸 دوز بالای ناپروکسن برای درمان دردهای شدید و التهابات مربوط به بیماری‌های مزمن مانند آرتریت روماتوئید و آرتروز استفاده می‌شود. دوز بالای ناپروکسن معمولاً حداکثر ۱۵۰۰ میلی‌گرم در روز است و باید تحت نظارت پزشک قرار گیرد.

به‌هرحال برای استفاده از ناپروکسن برای ترک متادون باید با دکتر فوق تخصص ترک اعتیاد خود مشورت کنید و دستورالعمل‌های پزشکی را رعایت کنید، زیرا ممکن است دوز مناسب برای شما متفاوت باشد و عوارض جانبی داشته باشد.
همچنین، باید به یاد داشته باشید که نباید دوز ناپروکسن را بیشتر از دستور پزشک خودمصرف کنید. در ادامه، مثالی از برخی از دوزهای ناپروکسن را ارائه می‌دهم:

• دوز استاندارد: معمولاً برای کاهش درد و التهاب، دوز استاندارد ناپروکسن در حدود ۲۵۰-۵۰۰ میلی‌گرم (میلی‌گرم) دو بار در روز، با مجموع ۱۰۰۰ میلی‌گرم در روز توصیه می‌شود. این دوز معمولاً برای دردهای مفصلی و عضلانی که به‌عنوان نتیجهٔ التهاب وجود دارند، مناسب است.
• دوزهای بیشتر: در برخی موارد، پزشک ممکن است دوز بیشتری از ناپروکسن تجویز کند، به‌عنوان‌مثال دوز ۷۵۰ میلی‌گرم یا حتی ۱۰۰۰ میلی‌گرم. این دوزها معمولاً برای درمان کوتاه‌مدت و شدیدترین دردها توصیه می‌شوند.

✔️ همچنین دوزهای ناپروکسن بر اساس وضعیت پزشکی بیمار و شدت درد تعیین می‌شود که عبارت‌اند از:

• برای درد و التهاب خفیف تا متوسط: ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۸ تا ۱۲ ساعت
• برای آرتریت روماتوئید یا نقرس حاد: ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم هر ۸ ساعت
• برای درد پس از عمل: ۲۷۵ تا ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۶ تا ۸ ساعت

✔️ دوزهای بالاتر از ۱۲۵۰ میلی‌گرم در روز معمولاً توصیه نمی‌شود. تفاوت بین دوزهای ناپروکسن به شرح زیر است:

1. ۲۵۰ میلی‌گرم: این دوز برای درد و التهاب خفیف تا متوسط مناسب است.
2. ۵۰۰ میلی‌گرم: این دوز برای درد و التهاب متوسط تا شدید مناسب است.
3. ۱۰۰۰ میلی‌گرم: این دوز برای آرتریت روماتوئید یا نقرس حاد مناسب است.

📌 تفاوت اصلی بین دوزهای ناپروکسن در سرعت جذب و مدت‌زمان اثر آن است. دوز سریع آن به‌سرعت جذب می‌شود و اثرات خود را در عرض چند ساعت نشان می‌دهد. دوز آهسته آن به‌تدریج جذب می‌شود و اثرات خود را در طول ۱۲ تا ۲۴ ساعت نشان می‌دهد.

✅ مقاله پیشنهادی: مرکز ترک اعتیاد بانوان تهران 

آیا می‌توان از ناپروکسن برای ترک متادون استفاده کرد؟

بوپرنورفین یک داروی آگونیست مواد مخدر است که به‌عنوان یک جایگزین در ترک متادون استفاده می‌شود. ناپروکسن برای ترک متادون به‌عنوان یک داروی جایگزین برای آن استفاده می‌شود، زیرا احتمال ایجاد وابستگی به ناپروکسن نسبت به بوپرنورفین کمتر است و اثرات جانبی کمتری دارد.

همان‌طور که گفتیم، این دارو یک داروی ضدالتهاب و ضددرد است که می‌تواند برای کاهش علائم ترک متادون مانند درد عضلانی، سرگیجه، تب و افسردگی مفید باشد. اما ناپروکسن به‌تنهایی نمی‌تواند از بروز علائم ترک متادون جلوگیری کند و باید با رعایت دستور پزشک و تحت نظارت پزشکی مصرف شود. همچنین ناپروکسن ممکن است با برخی از داروهای دیگر تداخل داشته و عوارض جانبی مانند خونریزی معده، سردرد، خستگی و خارش پوست ایجاد کند؛ بنابراین قبل از شروع به مصرف ناپروکسن باید با پزشک خود مشورت کنید و از مصرف بیش از حد آن خودداری کنید.

متادون خود نیز یک داروی ضددرد و ضداضطراب است که به‌عنوان یک داروی جایگزین برای مواد مخدر مانند هروئین استفاده می‌شود. از متادون به‌عنوان یک داروی جایگزین برای مواد مخدر مانند هروئین انجام می‌شود.

بنابراین، ناپروکسن برای ترک متادون تأثیر چندانی ندارد و تنها به کاهش درد آن کمک می‌کند. درمان اعتیاد به متادون باید تحت نظارت پزشک قرار گیرد و باید بادقت و با رعایت دستورالعمل‌های پزشکی انجام شود.
کلونیدین نیز یک داروی ضداضطراب است که به‌عنوان یک داروی جایگزین برای متادون در زمان ترک متادون استفاده می‌شود. این دارو به‌عنوان یک داروی جایگزین برای متادون استفاده می‌شود، زیرا احتمال ایجاد وابستگی به آن کمتر است و اثرات جانبی کمتری دارد.

ترکیب ماده الکل و قرص ناپروکسن عوارض آسیب‌زا و خطرناکی ایجاد می‌کند که می‌تواند سلامت فرد را به مخاطره اندازد. مهم‌ترین اثراتی که مصرف هم‌زمان قرص ناپروکسن و الکل می‌توانند ایجاد کند، تأثیر آنها روی سیستم گوارش و معده است.

طوری که عوارض جانبی دیگری را هم مثل تهوع شدید، درد معده و ناراحتی معده در کنار آن به وجود می‌آورند. از طرف دیگر بعضی از افراد در اثر استفاده از ناپروکسن احتمال دارد دچار خستگی مزمن شوند که با نوشیدن الکل این حالت‌ها را افزایش می‌دهند.
برای درمان اعتیاد به متادون روش‌های دیگری هم وجود دارد که ممکن است برای شما مناسب‌تر باشند. برخی از این روش‌ها عبارت‌اند از:

• درمان با آنتاگونیست‌های اوپیوئیدی مانند نالتروکسان یا نالترکسون که باعث جلوگیری از اثرات متادون بر گیرنده‌های اعصاب می‌شوند و علائم ترک را کاهش می‌دهند.
• درمان با آگونیست‌های آدرنرژیک مانند کلونیدین یا فلووکسامین که باعث کاهش فشارخون، ضربان قلب، تعریق و لرزش در هنگام ترک متادون می‌شوند.
• درمان با داروهای گیاهی یا طب سنتی که ممکن است برخی از علائم ترک را تسکین دهند.
• درمان روان‌شناسی یا رفتاردرمانی که به شما کمک می‌کند با علل و عوامل اعتیاد خود روبرو شوید و راه‌حل‌های جایگزین برای حل مشکلات خود پیدا کنید.

ناپروکسن چگونه به ترک متادون کمک می‌کند؟

ناپروکسن یک داروی مسکن و ضدالتهاب است که برای کاهش درد، تب و ورم در بدن استفاده می‌شود. این دارو با کم‌کردن ماده‌ای در بدن به نام «پروستاگلاندین» (که باعث ایجاد درد و التهاب می‌شود) اثر خودش را می‌گذارد.

در زمان ترک متادون، بدن افراد معمولاً با دردهای شدیدی مثل درد عضلات، درد استخوان، کمردرد و حتی سردرد مواجه می‌شود. این دردها بخشی از علائم طبیعی «خماری» هستند که در روزهای اول بعد از قطع مصرف متادون رخ می‌دهند.

در این شرایط، ناپروکسن می‌تواند به‌عنوان یک داروی کمکی برای کاهش این دردها استفاده شود تا فرد راحت‌تر بتواند دوره ترک را پشت سر بگذارد. البته ناپروکسن به‌تنهایی برای ترک کافی نیست، ولی در کنار داروهای اصلی ترک اعتیاد مثل «کلونیدین» یا «لوفکسیدین» (که به کاهش علائم خماری کمک می‌کنند) تجویز می‌شود.  مطالعات پزشکی هم نشان داده‌اند که اضافه‌کردن ناپروکسن به برنامه درمانی، می‌تواند تحمل فرد را بالا ببرد و کمک کند ترک متادون راحت‌تر و با درد کمتر انجام شود.

ناپروکسن برای ترک متادون چقدر تأثیرگذار است؟

اثربخشی ناپروکسن برای ترک متادون در مطالعات مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این مطالعات نشان می‌دهد که ناپروکسن می‌تواند به کاهش علائم ترک متادون مانند درد، خستگی، بی‌خوابی و تحریک‌پذیری کمک کند.

یک مطالعه نشان داد که ناپروکسن می‌تواند به طور قابل‌توجهی علائم ترک متادون را در بیمارانی که به مدت ۱۲ ماه متادون مصرف می‌کردند، کاهش دهد. این مطالعه همچنین نشان داد که ناپروکسن می‌تواند به کاهش خطر عود مصرف متادون کمک کند.
مطالعه دیگری نشان داد که ناپروکسن می‌تواند به طور قابل‌توجهی درد و خستگی را در بیمارانی که به‌تازگی مصرف متادون را قطع کرده‌اند، کاهش دهد. این مطالعه همچنین نشان داد که ناپروکسن می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.

به‌طورکلی، شواهد نشان می‌دهد که ناپروکسن می‌تواند یک درمان مؤثر برای کاهش علائم ترک متادون باشد. بااین‌حال، مهم است که توجه داشته باشید که ناپروکسن یک داروی تجویزی است و باید تحت نظارت پزشک مصرف شود.

در ادامه برخی از مزایای استفاده از ناپروکسن برای ترک متادون آورده شده است:

• ناپروکسن یک داروی نسبتاً ایمن است که عوارض جانبی کمی دارد.
• ناپروکسن می‌تواند به طور قابل‌توجهی علائم ترک متادون را کاهش دهد.
• ناپروکسن می‌تواند به کاهش خطر عود مصرف متادون کمک کند.

در ادامه برخی از معایب استفاده از ناپروکسن برای ترک متادون آورده شده است:

• ناپروکسن یک داروی تجویزی است و باید تحت نظارت پزشک مصرف شود.
• ناپروکسن می‌تواند عوارض جانبی خاصی مانند ناراحتی معده، سوزش سر دل و خونریزی معده داشته باشد.

📌 اگر به ترک متادون فکر می‌کنید، با پزشک خود در مورد استفاده از ناپروکسن یا سایر داروهای کاهش علائم ترک صحبت کنید.

چه زمانی از ناپروکسن برای ترک اعتیاد به متادون استفاده کنیم؟

وقتی فرد مصرف متادون را قطع می‌کند، معمولاً بعد از چند روز بدن شروع به واکنش نشان‌دادن می‌کند و علائم ترک (یا همان «خماری») ظاهر می‌شوند. یکی از آزاردهنده‌ترین این علائم، درد شدید در عضلات و استخوان‌هاست.

بهترین زمان برای مصرف ناپروکسن، معمولاً بین روز سوم تا دهم پس از آخرین مصرف متادون است. در این بازه زمانی، بدن بیشترین درد فیزیکی را تجربه می‌کند و ناپروکسن می‌تواند کمک کند تا این دردها قابل‌تحمل‌تر شوند.
دوز معمول این دارو برای بزرگسالان بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت است. یعنی معمولاً دو بار در روز مصرف می‌شود. اما خیلی مهم است که دوز دقیق و مدت مصرف حتماً توسط پزشک تعیین شود، چون:

• ناپروکسن می‌تواند به معده آسیب بزند (مثلاً باعث زخم یا خونریزی شود)
• در افرادی که مشکلات کلیوی یا قلبی دارند، مصرف این دارو باید بادقت بیشتری انجام شود.
• مصرف طولانی‌تر از ۱۰ تا ۱۴ روز توصیه نمی‌شود، مخصوصاً در افراد مسن یا کسانی که سابقه مشکل گوارشی دارند.

📌 نکته مهم: ناپروکسن فقط برای کم‌کردن درد استفاده می‌شود و داروی اصلی ترک نیست؛ بنابراین مصرف آن باید بخشی از یک برنامه درمانی کامل تحت‌نظر کلینیک یا پزشک متخصص باشد.

بهترین جایگزین ناپروکسن برای ترک متادون چیست؟

اگر به هر دلیلی مثل مشکلات معده، قلب یا کلیه نتوانید از ناپروکسن استفاده کنید، نگران نباشید. داروهای دیگری وجود دارند که می‌توانند به کاهش دردهای دوران ترک متادون کمک کنند. این داروها بدون نسخه در داروخانه‌ها در دسترس هستند، اما بهتر است مصرف آن‌ها با مشورت پزشک انجام شود.

1. ایبوپروفن
   یکی از رایج‌ترین مسکن‌هاست. معمولاً در دوز ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرم، هر ۶ تا ۸ ساعت مصرف می‌شود. تأثیر آن شبیه به ناپروکسن است؛ ولی اثرش سریع‌تر شروع می‌شود و زودتر هم تمام می‌شود. اگر ناپروکسن برایتان مناسب نیست، ایبوپروفن می‌تواند گزینه خوبی باشد.
2. استامینوفن (پاراستامول)
   اگر جزو کسانی هستید که نمی‌توانید داروهای ضدالتهاب استفاده کنید (به آن‌ها می‌گویند NSAID، مثل ناپروکسن و ایبوپروفن)، استامینوفن انتخاب مناسبی است. این دارو معمولاً برای کسانی که خطر خونریزی معده یا مشکلات گوارشی دارند تجویز می‌شود. حداکثر مقدار مجاز آن در روز ۳۰۰۰ میلی‌گرم (۳ گرم) است.
3. دیکلوفناک یا سلکوکسیب
   این داروها قوی‌تر هستند و معمولاً برای دردهای شدید یا التهاب گسترده استفاده می‌شوند. اما چون ممکن است عوارض بیشتری داشته باشند، فقط باید با تجویز و زیر نظر پزشک مصرف شوند.

مهم‌ترین تداخلات دارویی ناپروکسن

ناپروکسن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای تسکین درد و التهاب استفاده می‌شود. این دارو همچنین می‌تواند با سایر داروها تداخل داشته باشد. مهم‌ترین تداخلات دارویی ناپروکسن عبارت‌اند از:

• داروهای رقیق‌کننده خون: ناپروکسن می‌تواند خطر خونریزی را در افرادی که داروهای رقیق‌کننده خون مانند وارفارین یا آسپرین مصرف می‌کنند، افزایش دهد.
• داروهای ضدافسردگی: ناپروکسن می‌تواند خطر خونریزی را در افرادی که داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای یا مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) مصرف می‌کنند، افزایش دهد.
• داروهای ضدتشنج: ناپروکسن می‌تواند خطر خونریزی را در افرادی که داروهای ضدتشنج مصرف می‌کنند، افزایش دهد.
• داروهای فشارخون: ناپروکسن می‌تواند اثربخشی داروهای فشارخون را کاهش دهد.
• داروهای دیابت: ناپروکسن می‌تواند اثربخشی داروهای دیابت را کاهش دهد.
• داروهای قلبی: ناپروکسن می‌تواند خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را در افرادی که بیماری قلبی دارند، افزایش دهد.
• داروهای کلیوی: ناپروکسن می‌تواند اثربخشی داروهای کلیوی را کاهش دهد.
• داروهای آسم: ناپروکسن می‌تواند علائم آسم را بدتر کند.

📌 اگر از ناپروکسن استفاده می‌کنید، مهم است که قبل از شروع هر داروی جدید با پزشک خود صحبت کنید.

آیا ناپروکسن مورفین دارد؟

” آیا ناپروکسن مورفین دارد؟” خیر. ناپروکسن هیچ‌گونه مورفین در ترکیبش ندارد.
مورفین یک ماده مخدر قوی است که از گیاه خشخاش به دست می‌آید و باعث کاهش درد از طریق تأثیر روی گیرنده‌های خاصی در مغز می‌شود که به آن‌ها «گیرنده‌های مو» (µ receptors) می‌گویند. این گیرنده‌ها مسئول ایجاد احساس آرامش، بی‌دردی و گاهی هم وابستگی (اعتیاد) هستند.

اما ناپروکسن یک داروی کاملاً متفاوت است. این دارو هیچ شباهتی به مورفین یا سایر مواد افیونی ندارد و روی گیرنده‌های مغزیِ مربوط به مواد مخدر هم اثری نمی‌گذارد. ناپروکسن فقط با کاهش تولید مواد التهاب‌زا در بدن (مثل پروستاگلاندین‌ها) باعث کم‌شدن درد می‌شود و هیچ نوع خاصیت مخدر یا وابستگی آور ندارد.

بنابراین اگر نگران این هستید که مصرف ناپروکسن ممکن است باعث اعتیاد یا وابستگی شود، خیالتان راحت باشد؛ ناپروکسن از نظر علمی و ساختاری هیچ ارتباطی با مورفین و سایر مواد مخدر ندارد.

آیا ناپروکسن مخدر دارد؟

خیر. ناپروکسن هیچ‌گونه ماده مخدر ندارد و وابستگی ایجاد نمی‌کند. ناپروکسن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است (که به آن‌ها NSAID می‌گویند). این دسته دارویی برای کاهش درد، التهاب و تب استفاده می‌شود و کاملاً با داروهای مخدر (مثل مورفین، ترامادول یا متادون) فرق دارد.

داروهای مخدر معمولاً باعث ایجاد احساس سرخوشی یا بی‌دردی شدید می‌شوند و اگر به مدت طولانی مصرف شوند، ممکن است وابستگی جسمی یا روانی ایجاد کنند. اما ناپروکسن هیچ‌کدام از این اثرات را ندارد.

همچنین ناپروکسن جزو داروهایی است که در بسیاری از کشورها بدون نسخه پزشک (OTC: Over The Counter) فروخته می‌شود. این یعنی سطح ایمنی آن برای استفاده کوتاه‌مدت، درصورتی‌که دستور مصرف رعایت شود، بالاست. پس اگر نگران اعتیاد یا وابستگی هستید، خیالتان راحت باشد: ناپروکسن مخدر نیست و باعث اعتیاد نمی‌شود.

جمع‌بندی

ناپروکسن یک داروی مسکن و ضدالتهاب غیر مخدر است که می‌تواند به کاهش دردهای عضلانی و استخوانی در دوران ترک متادون کمک کند. این دارو، با مهار مواد التهاب‌زا در بدن، بخشی از علائم فیزیکی خماری را کاهش می‌دهد و تحمل فرد را در مرحله سخت ترک افزایش می‌دهد.

بااین‌حال، ناپروکسن تنها برای تسکین درد کاربرد دارد و جایگزین درمان‌های اصلی ترک اعتیاد مثل بوپرنورفین یا کلونیدین نیست. همچنین مصرف آن باید با نظر پزشک انجام شود، به‌خصوص در افرادی که مشکلات معده، کلیه یا قلب دارند.

اگر به هر دلیلی امکان مصرف ناپروکسن نباشد، داروهایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند جایگزین‌های مناسبی باشند، البته باز هم زیر نظر متخصص. اگر شما یا یکی از عزیزانتان در مسیر ترک متادون هستید، مشاوران بهترین مرکز ترک اعتیاد تهران یعنی کلینیک ترک اعتیاد طلوعی دیگر آماده‌اند تا به‌صورت رایگان پاسخگوی سؤالات شما باشند و راهنمایی تخصصی ارائه دهند. برای مشاوره با ما تماس بگیرید.

سؤالات متداول

1. آیا می‌توان برای ترک متادون، ناپروکسن را خودسرانه مصرف کرد؟
   خیر. هرچند ناپروکسن در بعضی کشورها بدون نسخه فروخته می‌شود، اما مصرف آن به‌صورت خودسرانه می‌تواند خطرناک باشد. این دارو ممکن است باعث زخم یا خونریزی معده شود، یا با بعضی داروها مثل داروهای رقیق‌کننده خون (ضدانعقادها) تداخل داشته باشد. بهتر است همیشه با مشورت پزشک مصرف شود.
2. برای درمان اعتیاد به متادون، تا چند روز می‌توان ناپروکسن را مصرف کرد؟
   در بیشتر برنامه‌های درمانی ترک اعتیاد، ناپروکسن بین ۷ تا ۱۰ روز استفاده می‌شود. مصرف طولانی‌تر از دو هفته فقط در صورتی مجاز است که پزشک آن را تأیید کند، چون استفاده مداوم ممکن است به دستگاه گوارش یا کلیه‌ها آسیب بزند.
3. آیا ناپروکسن می‌تواند بی‌خوابی یا اضطراب ناشی از ترک متادون را هم کاهش دهد؟
   خیر. ناپروکسن فقط دردهای بدنی و التهاب را کاهش می‌دهد و روی علائم روحی و روانی ترک مثل بی‌خوابی، بی‌قراری یا اضطراب تأثیری ندارد. برای این علائم ممکن است پزشک داروهایی مثل کلونیدین، دیفن‌هیدرامین (داروی ضد آلرژی با خاصیت خواب‌آور) یا بنزودیازپین‌های کوتاه‌اثر (داروهای آرام‌بخش) تجویز کند.
4. آیا ناپروکسن ممکن است خودش باعث اعتیاد شود؟
   خیر. ناپروکسن ماده مخدر نیست و روی قسمت‌هایی از مغز که مسئول ایجاد وابستگی یا سرخوشی هستند، اثری ندارد. پس ناپروکسن باعث اعتیاد نمی‌شود و مصرف آن وابستگی به وجود نمی‌آورد.