آثار روانی اعتیاد موضوعی عمیق و چندوجهی است که افراد و جوامع را در سطح جهانی تحت تأثیر قرار میدهد. اعتیاد به مواد، اعم از مواد افیونی یا سایر مواد مخدر، بدون شک یکی از مهمترین چالشهای عصر ما را تشکیل میدهد که سالانه حجم عظیمی از منابع مادی و انسانی را از بین میبرد.
تغییر خلق و خو و رفتار ناشی از مصرف مواد مخدر نتیجه مستقیم تغییرات در مغز است که سلامت روان ما را کنترل میکند.
هنوز به طور کامل مشخص نیست که چرا برخی افراد در اثر مصرف مواد مخدر دچار بیماریهای روانی شدید میشوند در حالی که برخی دیگر این گونه نیستند، اما محققان بر این باورند که در برخی موارد، مصرف مواد مخدر ممکن است یک بیماری روانی پنهان را فعال کند یا عملکرد مغز و هورمونها را تغییر دهد و منجر به بیماریهای روانی شود.
اثرات مواد مخدر بر سلامت روان را میتوان از طریق شرایط مختلف ارزیابی کرد، مانند ارتباط بین مواد توهم زا مانند اکستازی و افسردگی که در آن اکستازی، آمفتامینی که باعث توهم میشود، با افزایش سروتونین و ایجاد احساس سرخوشی عمل میکند.
مصرف مواد مخدر نه تنها بیماریهای عصبی و روانی موجود را تشدید میکند، بلکه تنظیم مواد شیمیایی مغز و عملکرد مسیرهای عصبی را مختل میکند.
در این مطلب از کلینیک تخصصی ترک اعتیاد طلوعی دیگر درباره آثار روانی اعتیاد و بیماریهای روانی که به اعتیاد مربوط است با شما صحبت میکنیم پس تا انتهای مطلب همراه ما باشید.
اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر چیست؟
اعتیاد به مواد مخدر به یک اختلال مزمن و عود کننده اشاره دارد که با تمایل شدید و اجباری به مصرف مواد مخدر، مصرف روزانه آن حتی در برابر عواقب منفی، و تغییرات در رفتار مشخص میشود. اعتیاد میتواند به مواد قانونی یا غیرقانونی رخ دهد و حتی داروهای تجویزی نیز میتوانند باعث وابستگی شوند. با استفاده منظم از مواد، بدن به آنها سازگار میشود و توقف مصرف میتواند باعث علائم سازگاری مجدد شود.
سوء مصرف مواد مخدر، از سوی دیگر، به استفاده نادرست، بیش از حد یا غیر درمانی از مواد تغییر دهنده بدن و ذهن اشاره دارد.
این میتواند شامل استفاده از داروها به روشهایی غیر از تجویز یا استفاده از نسخه شخص دیگری باشد. سوء مصرف مواد مخدر میتواند به اعتیاد منجر شود، اما همه افرادی که مواد مخدر را سوء مصرف میکنند به آن اعتیاد پیدا نمیکنند.
به طور خلاصه، اعتیاد یک ناتوانی درازمدت در تعدیل یا قطع مصرف مواد است که میتواند به وجود آمده و با علائمی مانند تحمل و وابستگی فیزیکی همراه باشد. در حالی که سوء مصرف مواد مخدر به استفاده ناسالم یا نادرست از داروهای تجویزی یا الکل در حد اعتدال و یا استفاده از داروها به روشهایی غیر از تجویز اشاره دارد و لزوماً به اعتیاد منجر نمیشود.
آثار روانی اعتیاد بر مغز به چه صورت است؟
آثار روانی اعتیاد بر مغز به شکلهای متعددی بروز میکنند و تأثیرات آن میتواند بسیار عمیق و دائمی باشد. مواد مخدر با تغییر دادن سیستم عملکرد عادی مغز، ارتباطات جدیدی بین قسمتهای مختلف مغز ایجاد میکنند که میتواند منجر به توهمات شدید و استرسهای خطرناک شود. این تغییرات به ویژه برای جوانان و نوجوانان که مغز آنها هنوز در حال رشد است، میتواند تخریبی بیشتری نسبت به بزرگسالان داشته باشد.
مواد اعتیادآور با ورود به سیستم ارتباطی مغز، دریافت اطلاعات از سیستم عصبی را مختل میکنند و به این ترتیب پردازش اطلاعات هم دچار نقص میشوند. برخی مواد مانند هروئین و ماریجوانا، به دلیل شباهت ساختار شیمیاییشان با نورونهای فرستنده مغز، میتوانند سلولهای گیرنده مغز را فریب دهند و اجازه ورود این فرستندهها را به سلولهای عصبی مغز صادر کنند. این امر میتواند به احساس موقتی لذت منجر شود، اما در نهایت آسیبهای شدیدی به مغز وارد میکند.
کوکائین، به عنوان مثال، بلافاصله پس از مصرف وارد جریان خون شده و به مغز میرسد که باعث افزایش تولید دوپامین و ایجاد احساس لذت و سرخوشی میشود. این افزایش ناگهانی در دوپامین میتواند حافظه و تصمیمگیری فرد را با اختلال مواجه کند. ماریجوانا نیز با رسیدن ماده THC به مغز، هورمون دوپامین ترشح میکند و احساس شادی و لذت آنی را افزایش میدهد.
در نهایت، اعتیاد به مواد مخدر میتواند به تغییرات بلند مدت در مغز منجر شود که قدرت کنترل مقدار مصرف را از شخص میگیرد. این تغییرات میتوانند شامل ضایعات مغزی جبرانناپذیر باشند که نشان میدهد اعتیاد یک بیماری مغزی است که درمان آن نیازمند توجه و مداخله پزشکی است.
آثار روانی اعتیاد به مواد مخدر
آثار روانی اعتیاد به مواد مخدر از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا تحت تأثیر دلایل اساسی اعتیاد به مواد مخدر و تغییراتی است که پس از شروع اعتیاد در مغز رخ میدهد.
در ابتدا، بسیاری از افراد به داروها به عنوان وسیلهای برای مقابله با استرس یا کاهش درد روی میآورند. با این حال، ماهیت اعتیادآور مواد مخدر چرخهای را آغاز میکند که در آن مصرفکننده هر زمان که با استرس یا درد مواجه میشود، تمایل شدیدی به مصرف مواد ایجاد میکند. این میل به مواد مخدر یکی از آثار روانی اعتیاد است که به میل شدید و مشغولیت فرد به تهیه و مصرف مواد کمک میکند.
ولع به صورت یک وسواس شدید در تهیه و مصرف مواد مخدر ظاهر میشود و توجه و تمرکز معتاد را از بین میبرد تا هر چیز دیگری را کنار بگذارد. این تأثیر روانشناختی اعتیاد، فرد را به این باور میرساند که قادر به عملکرد یا اداره زندگی خود بدون استفاده از مواد مخدر نیست.
علائم آثار روانی اعتیاد چیست؟
علائم آثار روانی اعتیاد ممکن است بین افراد متفاوت باشد و به نوع اعتیاد، مدت زمان مصرف مواد و ویژگیهای فردی بستگی داشته باشد. اما برخی از علائم رایج آثار روانی اعتیاد عبارتند از:
- احساس وابستگی و ترک ناپذیری: فرد ممکن است احساس کند که بدون مصرف مواد، نمیتواند به طور طبیعی و عادی زندگی کند و از آن دست برندارد.
- افزایش تحمل: در طول زمان، فرد برای تجربه اثر مشابه نیاز به مصرف مواد بیشتری دارد. این افزایش تحمل میتواند به مصرف بیش از حد و خطرناک منجر شود.
- عدم کنترل بر مصرف: فرد دچار عدم کنترل میشود و نمیتواند مصرف مواد را متوقف کند یا مقدار آن را کنترل کند.
- تغییرات شدید در روحیه: افراد ممکن است تغییرات شدید در روحیه، از جمله افسردگی، اضطراب، عصبانیت یا خشم را تجربه کنند.
- مشکلات شناختی: اعتیاد میتواند منجر به کاهش توانایی تمرکز، مشکلات حافظه، کاهش توانایی تصمیمگیری و افزایش خطرات رفتاری شود.
- مشکلات روابطی: فرد ممکن است مشکلات در روابط خانوادگی، اجتماعی و حرفهای خود را تجربه کند. این مشکلات ممکن است به دلیل رفتارهای اعتیادآور، تغییرات شخصیتی و عدم قدرت برقراری ارتباط مؤثر با دیگران باشد.
- عدم علاقه به فعالیتهای قبلی: فرد ممکن است علاقه خود به فعالیتها و سرگرمیهایی که قبلاً لذت میبرد را از دست دهد و تمرکز اصلی خود را بر روی مصرف مواد مخدر تمرکز کند.
- مشکلات خواب و تغییرات در الگوی خواب: اعتیاد میتواند منجر به مشکلات خواب مانند بیداری در شب، بیقراری و تغییرات در الگوی خواب روزانه شود.
اگر فکر میکنید خود یا کسی اطرافتان دچار اعتیاد است، مهم است که به یک متخصص درمان اعتیاد مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.
۱۰ مورد از آثار روانی اعتیاد به مواد
مصرف مواد مخدر به طور قابل توجهی میتواند تأثیرات منفی بر عملکرد اجتماعی و عاطفی فرد داشته باشد که شامل موارد زیر است:
۱.عدم تصمیم گیری و قضاوت ضعیف
اختلال در قضاوت به ناتوانی در تصمیم گیری منطقی اشاره دارد که یک مسئله رایج در بین افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد است. وقتی سوءمصرف مواد در زندگی یک فرد اولویت دارد، میتواند توانایی او را برای تمرکز بر مسائل دیگر مختل کند و تصمیمگیری در مورد اولویتهای ضروری را دشوار کند.
استفاده از مواد مخدر میتواند حافظه کوتاهمدت، تمرکز و تواناییهای حل مسئله را کاهش دهد و بر قضاوت فرد تأثیر بگذارد. این تواناییهای به خطر افتاده میتوانند به طور قابلتوجهی مانع تصمیمگیری شوند و به دلیل این آسیبها منجر به ایجاد افکار مخدوش شوند.
تأثیر مصرف دارو بر مغز ممکن است اثرات پایداری داشته باشد که مدتها پس از قطع این ماده باقی میماند. علاوه بر این، کاهش ظرفیت برای تصمیمگیری صحیح در نتیجه سوء مصرف مواد مخدر میتواند منجر به خطرات اضافی مانند رانندگی تحت تأثیر شود، جایی که عواقب خاصی ممکن است غیرقابل برگشت باشد.
۲. افکار خودکشی و افسردگی شدید
اختلال افسردگی که به عنوان افسردگی بالینی نیز شناخته میشود، یک وضعیت سلامت روان شایع و قابل توجه است که می تواند تأثیرات عمیقی بر فرآیندهای شناختی، احساسات و رفتارهای فرد داشته باشد.
با احساس مداوم غم، ناامیدی و از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که زمانی از آن لذت می بردید مشخص میشود. در موارد شدید، حتی می تواند به افکار یا اقدامات خودکشی منجر شود.
رابطه بین مواد مخدر و افسردگی پیچیده و چندوجهی است، زیرا هردو در یک جهت عمل میکند. از یک طرف، استفاده از داروهای تفریحی می تواند به احساس تنهایی، انزوا، و ناامیدی کمک کند که در نهایت می تواند به حالت افسردگی تبدیل شود.
سوء مصرف مواد می تواند شیمی مغز را مختل کند و علائم افسردگی را تشدید کند و یک چرخه معیوب ایجاد کند که در آن مصرف مواد مخدر و علائم افسردگی یکدیگر را تقویت می کنند.
از سوی دیگر، افرادی که قبلاً یک اختلال روانی زمینهای مانند افسردگی دارند، ممکن است به مواد به عنوان نوعی خوددرمانی روی آورند.
آنها ممکن است به دنبال تسکین موقت درد عاطفی خود باشند یا سعی کنند علائم افسردگی خود را از طریق مصرف مواد کاهش دهند. متأسفانه، این خوددرمانی می تواند منجر به مسیر خطرناک سوء مصرف مواد و اعتیاد شود و وضعیت سلامت روان آنها را بیشتر بدتر کند.
تشخیص ارتباط بین مصرف مواد مخدر و افسردگی بسیار مهم است، زیرا پرداختن به هر دو جنبه برای درمان موثر ضروری است.
رویکردهای تلفیقی که شامل حمایت از سلامت روان، درمان و درمان سوء مصرف مواد میشود، میتواند به افراد کمک کند تا از چرخه افسردگی و اعتیاد به مواد رها شوند و بهزیستی و بهبودی کلی را ارتقا دهند.
جستجوی کمک حرفه ای از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و متخصصان سلامت روان برای کسانی که علائم افسردگی را تجربه می کنند یا با سوء مصرف مواد دست و پنجه نرم می کنند حیاتی است.
۳. انزوای اجتماعی
کناره گیری اجتماعی اجتناب از فعالیت ها و افرادی است که معمولاً شادی و رضایت را به همراه دارند. این رفتار می تواند به انزوای اجتماعی تبدیل شود، جایی که فرد ممکن است تمایل داشته باشد از تعامل با عزیزان و دوستان نزدیک خود دوری کند و به جای آن تنهایی را ترجیح دهد.
سوء مصرف مواد می تواند به کناره گیری یا انزوای اجتماعی کمک کند که ناشی از احساس شرم و خجالت مرتبط با اعتیاد است. ممکن است فرد از محافل اجتماعی کناره گیری کند تا مصرف مواد مخدر خود را پنهان کند که منجر به احساس قطع ارتباط با شبکه حمایتی خود میشود.
در طول درمان اعتیاد به مواد مخدر، پرداختن به انزوای اجتماعی یا کنارهگیری به جنبهای حیاتی از روند بهبودی تبدیل میشود. مداخلات درمانی مختلف، از جمله درمان فردی و گروهی، برای کمک به بیماران در برقراری مجدد ارتباطات، تقویت ارتباطات باز و کاهش احساس انزوا در دسترس هستند. با درگیر شدن در این روش های درمانی، افراد می توانند به تدریج بر موانع اجتماعی غلبه کنند، روابط را بازسازی کنند و حس تعلق و حمایت را در محیط اجتماعی خود پرورش دهند.
۴. اختلالات شخصیتی
تغییرات شخصیتی به تغییراتی در افکار، عواطف یا رفتارهای فرد اشاره دارد که برای اطرافیانش قابل توجه میشود. این تغییرات می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله رشد طبیعی، تجربیات زندگی یا مصرف مواد مخدر باشد.
مصرف مواد مخدر می تواند با ایجاد تغییراتی در ساختار مغز و سیستم پاداش آن، به طور قابل توجهی بر شخصیت فرد تأثیر بگذارد. هنگامی که مواد مخدر مصرف میشوند، تجربیات لذت بخشی را ایجاد می کنند که مغز با آنها مرتبط است و منجر به احساس سرخوشی میشود.
شایان ذکر است که تغییرات شخصیتی ناشی از مصرف مواد ممکن است برای مدت قابل توجهی حتی پس از قطع مصرف مواد باقی بماند.
این تغییرات شامل تغییرات عملکردی در مغز است که می تواند به افزایش پرخاشگری، تکانشگری یا سایر تغییرات در رفتار کمک کند. در نتیجه، اگر شما یا شخصی که می شناسید به دلیل مصرف مواد مخدر تغییرات شخصیتی را تجربه میکند، جستجوی حمایت و کمک حرفه ای بسیار مهم است. کمک حرفه ای می تواند به مدیریت موثر این تغییرات و حمایت از روند بهبودی کمک کند.
بهبودی از تغییرات شخصیتی ناشی از مواد مخدر ممکن است به یک رویکرد جامع شامل درمان، مشاوره و سایر مداخلات مبتنی بر شواهد نیاز داشته باشد. با راهنمایی متخصصان مراقبت های بهداشتی، افراد می توانند در جهت بازیابی شخصیت سالم تر و پایدارتر، ارتقاء رفاه کلی و یک سفر بهبودی موفق کار کنند.
۵. اضطراب، حملات هراس، یا پارانویا
اضطراب، حملات پانیک و پارانویا آثار روانی اعتیاد هستند. اضطراب حالتی از نگرانی و استرس مداوم است که می تواند به صورت مزمن یا به شکل حملات اضطرابی ناگهانی رخ دهد. علائم فیزیکی مانند تنگی نفس، تپش قلب، تعریق، لرزش بدن و تنش عضلانی ممکن است همراه با این حالت باشد. تغییرات شیمیایی در مغز و اختلال در عملکرد سیستمهای مغزی حیاتی که مسئول تنظیم استرس و اضطراب هستند، میتواند به اضطراب در افراد معتاد به مواد مخدر کمک کند.
حملات پانیک شامل دوره های ناگهانی و شدید اضطراب است که اغلب با علائم فیزیکی مانند تنگی نفس، درد قفسه سینه، عرق کردن، لرزش بدن و احساس عذاب قریب الوقوع همراه است. این حملات می توانند به طور غیرمنتظره، معمولا در پاسخ به استرس یا موقعیت های ترس آور رخ دهند. مصرف مواد مخدر می تواند این حملات پانیک را تشدید کند و در برخی موارد، افراد ممکن است حملات پانیک را در نتیجه ترک دارو تجربه کنند.
پارانویا یک وضعیت روانی است که با احساس بی دلیل و مداوم از آزار و اذیت، تهدید یا توطئه هایی که بر اساس واقعیت نیستند مشخص میشود. افراد مبتلا به اعتیاد ممکن است احساس هدف قرار گرفتن، آسیب دیدن یا قضاوت شدن توسط دیگران داشته باشند. تغییرات شیمیایی در مغز و تأثیر مستقیم داروها بر فعالیت مغز می تواند به این احساسات پارانویا کمک کند.
توجه به این نکته حائز اهمیت است که اثرات روانشناختی خاصی که توسط افراد معتاد به مواد مخدر تجربه میشود بسته به عواملی مانند نوع و مقدار مواد مخدر مصرفی و همچنین ویژگیهای فردی میتواند متفاوت باشد. اگر هر یک از این علائم را تجربه می کنید، بسیار مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب از یک روانشناس یا پزشک متخصص کمک بگیرید. آنها می توانند حمایت و راهنمایی لازم را برای رسیدگی به این اثرات روانی ارائه دهند و در سفر بهبودی شما کمک کنند.
۶. روان پریشی و توهم
روان پریشی به حالتی اطلاق میشود که در آن افراد ارتباط خود را با واقعیت قطع می کنند و ممکن است دچار توهم شوند. توهمات شامل ادراکات حسی است که می تواند باعث شود کسی چیزهایی را ببیند، بشنود، بچشد، بچشد یا احساس کند که در واقعیت وجود ندارند.
مصرف طولانی مدت دارو می تواند باعث ایجاد تغییراتی در گیرنده های دارویی مغز، انتقال دهنده های عصبی و آناتومی عصبی شود که منجر به روان پریشی یا توهم ناشی از مواد مخدر شود. این شکل از روان پریشی می تواند ترس از درگیر شدن در فعالیت های اجتماعی را به دلیل وقوع احتمالی توهم در محیط های عمومی القا کند.
یکی از شایع ترین عوارض جانبی مصرف مواد مخدر، تأثیر طولانی مدت روان پریشی است که می تواند ماه ها یا حتی سال ها پس از قطع مصرف مواد باقی بماند. توجه به این نکته ضروری است که مدت و شدت این اثرات بسته به شرایط فردی و مواد خاص مورد استفاده می تواند متفاوت باشد.
اگر شما یا شخصی که می شناسید روان پریشی یا توهم ناشی از مواد مخدر را تجربه می کنید، جستجوی کمک حرفه ای از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص سلامت روان بسیار مهم است. آنها می توانند یک تشخیص مناسب ارائه دهند، گزینه های درمانی مناسب را ارائه دهند و از فرد در مدیریت و بهبودی این اثرات طولانی مدت حمایت کنند.
۷. مشکل در تمرکز
مشکل تمرکز به تلاش یک فرد برای تمرکز و حفظ توجه روی یک کار خاص اشاره دارد. این موضوع میتواند بر حوزههای مختلف زندگی مانند کار، مدرسه و مسئولیتهای خانه تأثیر بگذارد. عدم تمرکز ممکن است منجر به اختلال در تصمیم گیری شود و به عنوان شاخصی از چالش های مرتبط با توجه عمل کند.
مصرف مداوم مواد مخدر می تواند به قشر پیشانی، ناحیه ای از مغز که برای عملکردهای شناختی پیچیده مانند استدلال، تصمیم گیری، شناخت اجتماعی و بیان شخصیت حیاتی است، آسیب برساند. آسیب به این ناحیه می تواند منجر به مشکلاتی در تمرکز شود و بر توانایی های شناختی فرد تأثیر بگذارد و ظرفیت آنها برای تمرکز و انجام مؤثر فعالیت های روزانه را مختل کند.
عواقب اختلال تمرکز می تواند گسترده باشد و بر عملکرد شناختی و عملکرد کلی فرد تأثیر بگذارد. جستجوی کمک و حمایت حرفه ای برای رسیدگی به مشکلات تمرکز ناشی از مصرف طولانی مدت مواد مخدر ضروری است. با دسترسی به مداخلات و درمانهای مناسب، افراد میتوانند در جهت افزایش تواناییهای تمرکز، بازگرداندن عملکرد شناختی و بهبود عملکرد روزانه خود تلاش کنند.
۸. افزایش خطر سلامت روان
افزایش خطر ابتلا به اختلالات روانی به این معنی است که احتمال بروز این اختلالات بیشتر است. برخی از اختلالات روانی جدی که ممکن است با سوء مصرف مواد مخدر همراه باشد عبارتند از اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی.
سوء مصرف مواد مخدر می تواند با تأثیر بر ساختار و عملکرد مغز، خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش دهد و باعث تغییر در فعالیت مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی شود. این انتقال دهنده های عصبی مسئول تنظیم خلق و خو، خواب، حرکت ماهیچه ها، ضربان قلب، یادگیری و حافظه هستند و همچنین برای سایر عملکردهای مهم مهم هستند.
هر گونه تغییر در سطح انتقال دهنده های عصبی می تواند علائم مختلفی ایجاد کند که به مشکلات سلامت روان کمک میکند. همچنین، افرادی که از قبل در معرض خطر ابتلا به اختلال روانی هستند، ممکن است پس از مصرف مواد به آن مبتلا شوند.
سوء مصرف مواد و شرایط سلامت روان اغلب همزمان اتفاق می افتد، بنابراین افزایش خطر اختلالات روانی ممکن است حتی در طول درمان برای سوء مصرف مواد ادامه یابد. بنابراین، بسیار مهم است که فرد قبل از درمان مشکلات روانی خود ابتدا مصرف دارو را قطع کند.
آیا اعتیاد میتواند به بیماریهای روانی منجر شود؟
اعتیاد میتواند به بیماریهای روانی منجر شود و رابطهای دوسویه بین اعتیاد و بیماریهای روانی وجود دارد. تحقیقات نشان دادهاند که بسیاری از افراد معتاد به مواد مخدر یک یا چند تشخیص روانپزشکی دیگر دارند که میتواند در گرایش آنها به اعتیاد، تداوم و عود اعتیاد نقش داشته باشد.
این امر میتواند به دلیل اختلالاتی که در تنظیم مواد شیمیایی مغز ایجاد میشود، باشد و به طور معمول برخی از مسیرهای عصبی که مانند مدارهای الکترونیکی عمل میکنند، کارایی خود را از دست میدهند.
مواد مخدر میتوانند اثرات مخربی بر کارکرد مدارهای الکترونیکی مغز داشته باشند و باعث شوند که فرد موقتا احساس خوبی داشته باشد و علائم بیماریهای اعصاب تخفیف یابد، اما در دراز مدت نه تنها بیماری روانپزشکی بهبود نیافته بلکه فرد دچار اعتیاد نیز میشود.
این رابطه دوسویه به این معناست که بیماریهای روانی میتوانند زمینهای برای سوء مصرف مواد فراهم کنند و بالعکس، مصرف مواد میتواند منجر به بیماریهای روانی شود.
حدود ۲۹ درصد بیماران روانی از مواد اعتیادآور استفاده میکنند و حدود ۵۳ درصد از معتادین مبتلا به بیماریهای روانی هستند. این آمار نشان میدهد که ارتباط قابل توجهی بین اعتیاد و بیماریهای روانی وجود دارد. عوامل متعددی مانند وراثت و تجربیات تروماتیک میتوانند در ابتلای فرد به بیماری روانی و یا سوء مصرف مواد نقش داشته باشند.
بنابراین، اعتیاد و بیماریهای روانی به شدت با یکدیگر مرتبط هستند و درمان هر دو باید به صورت همزمان و جامع انجام شود تا اثربخشی بیشتری داشته باشد.
علائم جسمی اعتیاد
اعتیاد بر اثر مصرف مواد مخدر میتواند باعث ظهور علائم جسمی مشخصی شود. این علائم ممکن است به شدت متفاوت و در نتیجه نوع مواد مخدر و مدت زمان مصرف متفاوت باشند.
در ادامه، برخی از علائم جسمی معمول مرتبط با اعتیاد به مواد مخدر را ذکر میکنم:
- تغییرات در ظاهر بدن: استفاده مکرر از مواد مخدر ممکن است منجر به تغییرات ظاهری بدن شود، مانند کاهش وزن بیش از حد، تورم صورت، ترکها یا جوشها روی پوست و تغییر رنگ پوست.
- مشکلات خواب: افراد معتاد به مواد مخدر ممکن است با مشکلات خواب مواجه شوند، مانند بیدار شدن مکرر در طول شب، بیقراری شبانه و عدم توانایی در برقراری یک الگوی خواب منظم.
- تغییرات در اشتها و وزن: مصرف برخی از مواد مخدر میتواند منجر به تغییرات در اشتها و وزن شود. برخی افراد ممکن است دچار افزایش شدید یا کاهش شدید اشتها شوند که در نتیجه به افزایش یا کاهش وزن قابل توجهی منجر میشود.
- مشکلات تنفسی: برخی مواد مخدر میتوانند به عوارض تنفسی منجر شوند، مانند سرفه، خلط بیش از حد، ضیق نفس، تنگی سینه و عفونتهای تنفسی مکرر.
- مشکلات قلبی و عروقی: استفاده بیش از حد از مواد مخدر میتواند به مشکلات قلبی و عروقی منجر شود، از جمله افزایش ضربان قلب، فشار خون بالا، آریتمی (نامنظمی ضربان قلب) و خطر ایجاد بیماریهای قلبی-عروقی مانند سکته قلبی یا سکته مغزی.
- سایر علائم: افراد معتاد به مواد مخدر ممکن است با مشکلات دیگری نیز از جمله خستگی بیش از حد، کاهش توانایی جنسی، تغییرات در دستاوردهای شناختی و اختلالات مزاجی مانند افسردگی و اضطراب روبرو شوند.
کلینیک تخصصی ترک اعتیاد طلوعی دیگر
کلینیک ترک اعتیاد طلوعی دیگر یک مرکز تخصصی و مجهز در زمینه ترک اعتیاد در ایران و تهران است. این کلینیک دارای دو بخش بستری جداگانه برای آقایان و بانوان میباشد و خدمات تخصصی ترک اعتیاد را ارائه میدهد.
با کادر مجرب و تجربه طولانی، این مرکز بهداشت روانی جامعه را بهبود بخشیده است. خدمات این کلینیک شامل درمانهای روانشناسی، درمان شناختی-رفتاری CBT، و درمان اعتیاد های مختلف است. هدف این کلینیک، ترک کامل و دائمی اعتیاد به مواد مخدر است.
برای درمان اعتیاد، کلینیک طلوعی دیگر خدمات روان درمانی نظیر مشاوره فردی، گروه درمانی، کار درمانی، و مشاوره خانواده را نیز فراهم میکند. این کلینیک با برنامههای درمانی منحصر به فرد بستری و سرپایی، به هموطنان گرامی خدمات ارائه میدهد تا به تسکین دردها و علائم ترک مواد مخدر کمک کند و فرآیند ترک اعتیاد را حمایت نماید.
یک پاسخ
خیلی جالبه وقتی یه آدم احمقی دست به مواد مخدر می زنه بعد از مدتی که بهش بگید اعتیاد دارید کاملا انکار میکنن،
یعنی قشنگ با دستای خودشون خاک ریختن رو سر خودشون
مراقب باشید شاید معتاد بعدی شما باشید…….