تاریخچه ماری جوانا

ماری جوانا که در فرهنگ عامه نام هایی همچون علف، گراس و گل نیز دارد یک ماده فعال کننده روان است که برای اهداف تفریحی و درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

این ماده روان گردان از برگ و دانه گیاه شاه دانه بدست می آید. مانند دیگر فراورده هایی که از گیاه شاه دانه تولید می شود تتراهیدروکانابینول (تی اچ سی) عامل اصلی در سرخوشی این ماده می باشد.

همانطور که در بالا ذکر شد ماری جوانا از برگ و دانه گیاه شاه دانه بدست می آید. شاهدانه به فارسی دری تخم، فارسی میانه کنب و به انگلیسی cannabis خوانده می شود و نام علمی آن نیز cannabis می باشد.

این گیاه سرده ای از گیاهان گلدار یک گیاه بلند به ارتفاع ۱ تا ۳ متر بوده و به رنگ سبز روشن می باشد و دارای برگ هایی بلند، باریک و شمشیر مانند است.

میوه یا گل این گیاه ریز و روغی بوده و خاصیت آرامش بخش و فعال سازی در مغز را دارد. که در مواردی جنبه های درمانی نیز دارد.

بر طبق گزارش UNODC بیشترین تولید ماده روانگردان مربوط به کانابیس بوده و پس از آن کوکائین و هروئین در مقام دوم و سوم قرار می گیرند.

تاریخچه مای جوانا به شاهدانه گره خورده است این گیاه جزء گیاهان زراعی باستانی است که بومی آسیای مرکزی و شبه قاره هند بوده و از آنجا به چین و آفریقا برده می شود این گیاه در چین سابقه کشت ۴۵۰۰ ساله دارد. کاشت شاهدانه در طول سالیان متمادی کاربرد های مختلفی داشته است از الیاف آن در تهیه لوازمی مانند طناب، گونی، نخ دندان، بادبان کشتی، کمربند نجات، تورهای ویژه ماهیگیری استفاده می شده است.

مصرف ماری جوانا به همراه حشیش از جهان غرب به میان اعراب به نام بنج و جرس (بنگ و جرس در فارسی) معروف شد و مدتی نیز صوفیان مسلمان در مراسم های خود از آن استفاده می کردند.

آشورایان خواص سایکواکتیو کانابیس را از طریق ایرانیان کشف کردند. آنها کانابیس را در بعضی از مراسم مذهبی شان استفاده می کردند و آن را qunubu می نامیدند که منبع احتمالی کلمه ی مدرن کانابیس است به طور کلی در تاریخ باستان از کانابیس در تشریفات مذهبی، خاکسپاری و در فرقه های دارویی در سراسر جهان استفاده می شده است.

کانابیس در آغاز قرن بیستم از طریق مکزیک به ایالات متحده راه یافت. در واقع از طریق مهاجران مکزیکی که برای فرار از انقلاب مکزیک در اوایل دهه ۱۹۰۰ به ایالات متحده آمدند، به این منطقه آورده شد.

اعتقاد بر این است که ملکه ویکتوریا در دوران سلطنت خود ، که در سال ۱۹۰۱ پایان یافت ، از کانابیس برای تسکین دردهای قاعدگی استفاده کرده است.

در طول تاریخ ، شاهدانه به عنوان یک منبع درمانی ارزشمند خدمت کرده است. با این حال ، در طی ظهور پزشکی مدرن ، به دلیل کمبود شواهد علمی ، توسط اکثر جامعه پزشکی شناخته نشد.

ساتویا (Sativa) به عنوان اولین گونه کانابیس معروف است.

گونه اندیاکا (Indica) دومین گونه کانابیس است که توسط فرانسوی ها مشخص شد

گونه سوم Ruderalis در سال ۱۹۲۴ توسط یک گیاه شناس روسی شناسایی شد که البته امروزه مانند دو گونه دیگر کشت و استفاده نمی شوند.

این گیاه توسط W.B.o’Shaughnessy در سال ۱۸۳۹ به روش های طب غربی اضافه شد. او جراحی بود که هنگام کار در یک کمپانی هندی در شرق انگلیس درباره خواص پزشکی کانابیس به مطالعه پرداخت. در تاریخچه ماری جوانا به عنوان یک عامل آرام بخش، ضداسپاسم، ضدتشنج، ضددرد و ضد التهاب شناخته می شود و به عنوان یک گیاه پزشکی پذیرفته شده است.

وزارت خزانه داری آمریکا قانون مالیات بر کانابیس را در سال ۱۹۳۷ وضع کرد. این قانون برای هر انس مصرف کانابیس پزشکی ۱ دلار و برای استفاده غیر پزشکی ۱۰۰ دلار مالیات در نظر گرفت.

انجمن پزشکی آمریکا دائما با استفاده از کانابیس مخالفت می کرد. پزشکان موظف بودند هر بار که کانابیس تجویز می کنند مالیات ویژه بپردازند. همچنین برای تهیه آن به فرم سفارش نیاز داشتند و باید جزئیات و نحوه استفاده از آن را مکتوب می کردند.

این انجمن معتقد بود استفاده از شاهدانه برای اهداف پزشکی مدارک علمی کافی ندارد. نگرانی های زیادی درباره تأثیر منفی این گیاه بر سلامتی وجود داشت؛ به همین دلیل در سال ۱۹۴۲ از فارماکوپه ایالات متحده خارج شد.

در این مقاله سعی شد تاریخچه کوتاه ماری جوانا ذکر شود کسانی که علاقه مند به اطلاعات بیشتر تر مورد ماری جوانا  و روش ترک ماری جوانا هستند می توانند در همین وب سایت اطلاعات بیشتری در مورد این ماده مخدر کسب نمایند.