ترک اعتیاد با ایمپلنت نالتروکسان یک روش مدرن است که توسط سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) تأیید شده است.
مکانیسم عمل این ماده از طریق مسدود کردن گیرنده‌های الکل و مواد مخدر در مغز فرد مصرف کننده و کاهش احساس وابستگی و تمایل به مصرف مجدد است. به همین دلیل، نالتروکسان به عنوان یک داروی همراه در درمان اعتیاد استفاده می‌شود.
نالتروکسان به طور معمول در اشکال مختلفی مانند قرص، کپسول و آمپول تولید و عرضه می‌شود، اما اخیراً شکل جدیدی از این ماده به نام نالتروکسان ایمپلنت برای ترک اعتیاد تولید شده است.
این ایمپلنت‌ها معمولاً برای مدت زمان طولانی در بدن باقی می‌مانند و به طور مداوم نالتروکسان را به بدن تزریق می‌کنند. این فرم درمانی می‌تواند به عنوان یک راه مؤثر برای کاهش علائم ناشی از ترک مواد مخدر کمک کند.
کلینیک ترک اعتیاد طلوعی دیگر یک مرکز درمانی است که در زمینه درمان اعتیاد فعالیت می‌کند. یکی از خدماتی که این مرکز ارائه می‌دهد، ترک اعتیاد با ایمپلنت نالتروکسان است.
این ایمپلنت تحت نظارت یک جراح و با استفاده از بیهوشی موضعی در دیوار پایینی شکم قرار می‌گیرد. ایمپلنت نالتروکسان معمولاً برای مدت زمان بیش از ۶ ماه در بدن باقی می‌ماند و به طور مداوم نالتروکسان را به بدن تزریق می‌کند.
ترک اعتیاد با ایمپلنت نالتروکسان مزایای فوق‌العاده‌ای را به همراه خود دارد که در طول مقاله به بررسی آنها می‌پردازیم.
داروی نالتروکسان چیست؟
نالتروکسان (Naltrexone) که با نام‌های تجاری روویا (ReVia) و ویویترول (Vivitrol) نیز شناخته می‌شود، یک داروی استفاده اصلی آن در مدیریت وابستگی به الکل یا مواد مخدر اوپیوئید است.
با تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، این دارو به عنوان یک داروی تکمیلی برای درمان و قطع وابستگی به الکل و مواد مخدر اوپیوئید مانند هروئین، افیون و مورفین استفاده می‌شود. نالتروکسان اثرات لذت‌بخش اوپیوئیدها و الکل بر روی مغز را مسدود می‌کند.
نالتروکسان به طور کلی به صورت قرص، آمپول و ایمپلنت ارائه می‌شود که پزشکان آن را بر اساس وضعیت بیمار تجویز می‌کنند.
ترک اعتیاد با ایمپلنت نالتروکسان چگونه عمل می‌کند؟
درمان نالتروکسان ایمپلنت یک روش جدید برای کاهش وابستگی به مواد مخدر، به ویژه اوپیوئیدها مانند هروئین، افیون و مورفین است. در این روش، یک یا چند ایمپلنت کوچک زیر پوست شکم یا باسن بیمار قرار می‌گیرد. این ایمپلنت‌ها داروی نالتروکسان را در بدن رها می‌کنند که معمولاً ۲ تا ۶ ماه ماندگاری دارد.
- عملکرد:
مسدود کردن گیرنده‌های اوپیوئیدی: با مسدود کردن گیرنده‌های اوپیوئیدی در مغز، نالتروکسان جلوی اتصال اوپیوئیدها به این گیرنده‌ها و ایجاد احساس خوشایند را می‌گیرد. به این ترتیب، شوق استفاده از مواد مخدر کاهش می‌یابد.
کاهش علائم وابستگی : نالتروکسان می‌تواند علائم وابستگی را کمتر کند. این باعث می‌شود بیمار به راحتی دوره سم زدایی را تجربه کند و احتمال برگشت به استفاده از مواد مخدر کاهش یابد.
تثبیت شده: نالتروکسان می‌تواند به حفظ انگیزه برای ترک اعتیاد کمک کند. با کاهش شوق و علائم وابستگی، بیمار می‌تواند به روش‌های درمانی دیگر مانند روان‌درمانی و برنامه‌های حمایتی روی آورد.
ایمپلنت نالتروکسان برای ترک اعتیاد چه موادی تأثیرگذار است؟
این روش درمانی تأثیر بسیار مثبتی بر فرایند درمان و ترک مواد زیر دارد:
- هروئین
- متادون
- مورفین
- کدئین
- اکسی کدون
همچنین، این روش درمانی تأثیر بسیار مطلوبی در کنترل شوق مصرف الکل دارد.
درمان قطعی و تضمینی ترک اعتیاد با ایمپلنت نالتروکسان
ایمپلنت نالتروکسان یک ترکیب دارویی است که تحت بیهوشی موضعی در بدن قرار می‌گیرد. اگر قرص‌های نالتروکسان هر روز در ساعت مشخصی مصرف شود، کارایی آن به حداکثر خواهد رسید.
آمپول نالتروکسان به نام ویویترول نیز شناخته می‌شود در مدت یک ماه آزاد می‌شود و بیمار باید یک ماه بعد برای تزریق نالتروکسان دوباره به پزشک مراجعه کند.
اما با استفاده از ایمپلنت نالتروکسان، دارو به آرامی در مدت سه تا شش ماه در بدن آزاد می‌شود، بسته به دوز استفاده شده که اثرات مواد مخدر مانند هروئین، متادون، مورفین، کدئین و اکسی کدون را مهار می‌کند.
این بدان معنی است که فرد بعد از ترک اعتیاد به مواد مخدر، به مدت طولانی دیگر به استفاده از مواد نیاز نخواهد داشت و این روش می‌تواند یک ضمانت برای جلوگیری از بازگشت به اعتیاد باشد.
برای قرار دادن ایمپلنت، لازم است جراح یک برش کوچک در پایین شکم در جلوی استخوان لگن انجام دهد. این زخم در پایان عمل با سه یا چهار بخیه بسته می‌شود.
نالتروکسان شوق بیمار به مواد معتاد را از بین می‌برد و در این راه، بیمار می‌تواند به راحتی دوره ترک را طی کند. توصیه می‌شود که شش ماه پس از قرار دادن ایمپلنت اول، ایمپلنت دوم نیز در بدن بیمار قرار گیرد.
نالتروکسان باید فقط پس از تکمیل سم زدایی مواد مخدر استفاده شود. علاوه بر ایمپلنت نالتروکسان، بیماران باید از برنامه‌های درمان اعتیاد دیگری نیز استفاده کنند تا جنبه‌های روان‌شناختی که موجب اعتیاد شده است را شناسایی و مدیریت کنند.
عوارض ایمپلنت نالتروکسان چیست؟
استفاده از نالتروکسان، مانند سایر داروها، ممکن است عوارض جانبی برای مصرف کننده ایجاد کند که در زیر به آنها اشاره خواهیم کرد.
اما نکته‌ای که بیماران باید در نظر داشته باشند این است که استفاده هم‌زمان از مواد مخدر در طول استفاده از نالتروکسان، عوارض جانبی زیر را شدت می‌دهد و تأثیرات مضری بر روی سلامتی بیماران خواهد داشت:
– توهم
– سردرد
– اختلال در خواب
– تهوع و سرگیجه
– اضطراب و بی‌قراری
– دردهای مشترک و اسپاسم عضلانی
– درد شکم و مشکلات گوارشی
– مشکلات تنفسی
– تورم دست و پا
– دید کم و تاری
– افسردگی
ضروری است که در صورت تجویز نالتروکسان یا هر داروی دیگر، با پزشک خود در مورد عوارض جانبی محتمل صحبت کنید.
او می‌تواند شما را راهنمایی کند و در شرایط ضروری تغییراتی در درمان شما ایجاد کند. همچنین، در صورت بروز هرگونه عارضه جدی یا نگران کننده، به پزشک خود اطلاع دهید.
انواع نالتروکسان کدام‌اند؟
همان‌طور که در ابتدا اشاره شد، نالتروکسان به صورت قرص، کپسول و آمپول تولید و عرضه می‌شود، اما هر نوع نالتروکسان شرایط استفاده خاص خود را دارد که عبارتند از:
– قرص نالتروکسان:
قرص نالتروکسان که با نام‌های دیگری مانند دیپید و رویا نیز شناخته می‌شود، باید روزانه مصرف شود و اثربخشی آن به مصرف منظم و در یک ساعات مشخص مصرف شود.
– آمپول نالتروکسان:
آمپول نالتروکسان که با نام ویویترول شناخته می‌شود، پس از تزریق در بدن به آرامی در طول یک ماه آزاد می‌شود و اثرات آن پس از یک ماه کاملاً ناپدید می‌شوند و بیمار باید برای تزریق به پزشک درمان اعتیاد بازگردد.
– ایمپلنت نالتروکسان:
ایمپلنت نالتروکسان که در یک عمل جراحی بیهوشی محلی در دیوار شکم قرار می‌گیرد، بیش از ۶ ماه ماندگاری دارد. این عمل از طریق کارشناسان و در شرایط کاملاً استریل و بهداشتی انجام می‌شود.
بیمارانی که از این روش استفاده می‌کنند، برای مدت طولانی پس از ترخیص از مرکز درمان اعتیاد، هیچ تمایلی به مصرف دوباره مواد مخدر ندارند و به همین دلیل، ایمپلنت نالتروکسان یک ضمانت برای جلوگیری از لغزش و بازگشت به مصرف است.
لازم به ذکر است که یکی از مشکلات اصلی بیماران اعتیاد پس از ترک مواد، لغزش و مصرف مجدد مواد و محرک‌ها است.
امکان دارد بیمار بعد از ترخیص به دلایل مختلفی دوباره مواد را مصرف کند، اما در روش استفاده از ضدمخدرها به عنوان ایمپلنت، می‌توانیم کاهش قابل توجهی در تمایل بیماران به مصرف دوباره مواد مشاهده کنیم.
مدت زمان استفاده از این داروی ضد مخدر
اعتیاد به مواد مخدر باعث علائم روانی و جسمی می‌شود، به همین دلیل استفاده از آنها اثرات مخربی بر سلامت جسمانی و روانی مصرف کننده دارد.
طبق تحقیقات، حدود یک سال زمان لازم است تا آسیب‌های به مغز وارد شده ترمیم شوند، بنابراین مشاوران مرکز درمان اعتیاد طلوعی دیگر به بیماران توصیه می‌کنند که حداقل یک سال از ایمپلنت استفاده کنند.
درمان اعتیاد با استفاده از ایمپلنت نالتروکسان در تهران یکی از موفق‌ترین روش‌های درمان اعتیاد در کل کشور محسوب می‌شود.
باید بدانید که سم زدایی بدن بخشی از فرایند درمان است و استفاده از نالتروکسان به بیماران کمک می‌کند تا با تمایل به مصرف مجدد مقابله کنند، اما اعتیاد یک فرایند پیچیده است که نیاز به درمان با روان‌درمانی و خدمات علوم اعصاب به علاوه فیزیوتراپی دارد.
اعتیاد دارای علائم متعددی است و به همین دلیل لازم است که بیماران به کلینیک ترک اعتیاد مراجعه کنند.
قیمت ترک اعتیاد با ایمپلنت نالتروکسان
اگرچه هزینه ایمپلنت‌های نالتروکسان در برخی مراکز درمان اعتیاد بسیار بالا است، اما خوشبختانه یک کلینیک درمان اعتیاد دیگر به نام طلوعی دیگر وجود دارد که خدمات ایمپلنت نالترکسان را با قیمت مناسب‌تر، با روش‌های ایمن و با کیفیت بالا ارائه می‌دهد.
لازم به ذکر است که تمامی هزینه‌های خدمات درمان اعتیاد در این مرکز بر اساس تعرفه‌های قانونی محاسبه می‌شود.
به دلیل اینکه داروی نالتروکسان یک داروی درمان اعتیاد است و به عنوان یک مسکن قوی برای کنترل تمایل به مصرف و جلوگیری از لغزش فرد در طول دوره سم زدایی و بهبودی اعتیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بنابراین، قیمت ایمپلنت نالتروکسان به تعیین مدتی که پزشک برای بیماران مبتلا به اعتیاد تشخیص می‌دهد و نیز برندهای این داروی ضد مواد مخدر ممکن است تأثیرگذار باشد.
مزایای استفاده از ایمپلنت نالتروکسان نسبت به قرص نالتروکسان
مزیت روش کاشت نالتروکسان نسبت به مصرف قرص آن این است که مقداری از دارو به طور مداوم در بدن بیمار آزاد می‌شود. این باعث می‌شود خطر فراموشی بیمار در مصرف قرص یا کامل قطع کردن آن از بین برود.
به این ترتیب، بیمار می‌تواند تمرکز خود را بر روی درمان قطعی اعتیاد خود متمرکز کند و از بازگشت به اعتیاد جلوگیری کند که یکی از مشکلات رایج در مراحل اولیه درمان است.
بیمارانی که نالتروکسان مصرف می‌کنند، نمی‌توانند احساس خوشایندی که به دلیل مصرف مواد مخدر ایجاد می‌شود را تجربه کنند و برای آنها هیچ خطری از اوردوز وجود ندارد؛ بنابراین، حتی اگر بیمار لغزش کند و دوباره مواد مخدر مصرف کند، هیچ لذتی از مصرف مواد دریافت نخواهد کرد.
علاوه بر این، با کاشت نالتروکسان، دیگر نیازی به نگرانی از مصرف دارو در محیط کار نیست و می‌توانید بر روی وظایف روزمره خود تمرکز کنید بدون اینکه نگران فراموش کردن مصرف آن یا نگرانی از افراد اطراف باشید.
همچنین، حضور در جلسات مشاوره و استفاده از گروه‌های پشتیبانی احتمال موفقیت در تکمیل موفقیت‌آمیز درمان و پایبندی به برنامه‌های درمانی را افزایش می‌دهد.
چطور تشخیص دهیم که ترک اعتیاد با ایمپلنت نالتروکسان برای ما مناسب است؟
برای اطمینان از اینکه شرایط بیمار برای شروع درمان با داروی نالتروکسان مناسب است، معیارهای خاصی برای به حداقل رساندن عوارض جانبی احتمالی ایمپلنت نالتروکسان ایجاد شده است. این معیارها به شرح زیر است:
- رضایت آگاهانه: بیمار باید قبل از شروع درمان با ایمپلنت نالتروکسان، مایل و قادر به ارائه رضایت آگاهانه باشد. این بدان معنی است که آنها باید به طور کامل مزایا، خطرات و عوارض جانبی احتمالی درمان را درک کنند.
- تعهد به هوشیاری: بیمار باید مصمم باشد که مصرف داروها را به طور کامل قطع کند. برای بیمار مهم است که تعهد قوی به بهبودی خود داشته باشد و انگیزه خود را برای پرهیز از مصرف مواد مخدر داشته باشد.
- غربالگری آزمایش ادرار منفی: قبل از شروع درمان با ایمپلنت نالتروکسان، نتایج غربالگری ادرار بیمار باید برای مصرف دارو یا هر ماده غیرقانونی دیگر منفی باشد. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که بیمار به طور فعال از داروها در زمان شروع درمان استفاده نمی‌کند.
- آزمایش قرص نالتروکسان: قبل از دریافت ایمپلنت نالتروکسان، معمولاً از بیمار خواسته می‌شود تا قرص نالتروکسان را به مدت سه تا پنج روز مصرف کند. این دوره آزمایشی به تعیین اینکه آیا بیمار واکنش های شدیدی به نالتروکسان خواهد داشت یا خیر کمک می‌کند. اگر هیچ واکنش شدیدی رخ ندهد، نشان می دهد که بیمار احتمالاً برای کاشت نالتروکسان مناسب است.
ایمپلنت نالتروکسان می‌تواند گزینه مناسبی برای بیمارانی باشد که سابقه عود اعتیاد دارند یا کسانی که مصرف قرص‌ها را در یک زمان خاص و هر روز مصرف نمی‌کنند.
ایمپلنت آزادسازی پایدار نالتروکسان را فراهم می‌کند و نیاز به پایبندی روزانه به دارو را از بین می‌برد. این می‌تواند به ویژه برای افرادی که با پیروی از داروها مشکل دارند یا به دلیل وضعیت زندگی یا سبک زندگی خود در معرض خطر بیشتری برای عود هستند مفید باشد.
برای تعیین اینکه آیا ایمپلنت نالتروکسان گزینه درمانی مناسبی برای نیازهای یک بیمار خاص است، مشورت با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی یا متخصص اعتیاد مهم است.
آنها قادر خواهند بود که مناسب بودن بیمار را برای ایمپلنت ارزیابی کنند و در مورد مناسب‌ترین دوره درمانی راهنمایی کنند.
سؤالات متداول درباره ایمپلنت نالتروکسان
ایمپلنت نالتروکسان چیست؟
ایمپلنت نالتروکسان یک روش درمانی برای کمک به افرادی است که به مواد مخدر وابسته هستند. این ایمپلنت یک داروی به نام نالتروکسان را به صورت پیوسته و طولانی مدت در بدن آزاد می‌کند. نالتروکسان یک داروی مسدودکننده گیرنده‌های مواد مخدر است که باعث مهار اثرات مواد مخدر در بدن می‌شود.
آیا عملکرد داروی نالتروکسان مشابه متادون و ب ۲ می باشد؟
خیر. ایمپلنت نالتروکسان با مسدود کردن گیرنده‌های مواد افیونی در مغز عمل می‌کند. برخلاف مواد مخدر کاذب مانند بوپرنورفین (B2) و متادون که گیرنده‌های مواد افیونی را فعال می‌کنند، نالتروکسان منجر به وابستگی یا اعتیاد برای مصرف کننده نمی‌شود. این امر آن را به یک گزینه درمانی بسیار مؤثر تبدیل می‌کند.
از طرف دیگر بوپرنورفین و متادون گیرنده‌های مواد افیونی را در مغز فعال می‌کنند که می‌تواند منجر به وابستگی و اعتیاد شود. علاوه بر این، استفاده از این مواد می‌تواند عوارض جانبی مختلفی را برای مصرف کننده به همراه داشته باشد.
توجه به این نکته ضروری است که انتخاب درمان باید با مشورت یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی یا متخصص اعتیاد انجام شود. آنها قادر خواهند بود نیازهای خاص فرد را ارزیابی کنند و مناسب‌ترین رویکرد درمانی را تعیین کنند.
آیا استفاده از ایمپلنت نالتروکسان روش قطعی ترک اعتیاد است؟
نالتروکسان به تنهایی اعتیاد را درمان نمی‌کند، اما استفاده از آن به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی جامع می‌تواند احتمال بهبود موفقیت آمیز را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. زمانی که نالتروکسان در طول درمان و ترک مصرف شود، می‌تواند به کاهش هوس و حفظ پرهیز در مدت زمان طولانی کمک کند. به همین دلیل است که اغلب توصیه می‌شود پس از فرایند سم زدایی، کاشت نالتروکسان را انجام دهید.
ایمپلنت نالتروکسان با مسدود کردن اثرات مواد افیونی در مغز عمل می‌کند و باعث می‌شود افراد کمتر اثرات لذت بخش مصرف مواد مخدر را تجربه کنند. با کاهش وسوسه و تمایل به استفاده از مواد مخدر، نالتروکسان می‌تواند افراد را در سفر به سمت بهبودی طولانی مدت حمایت کند.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که نالتروکسان باید همراه با سایر مداخلات درمانی؛ مانند مشاوره، گروه‌های حمایتی و تغییرات سبک زندگی برای رسیدگی به علل اساسی اعتیاد و ایجاد تغییرات پایدار استفاده شود. توصیه می‌شود برای تعیین مناسب‌ترین برنامه درمانی برای نیازهای خاص فرد، با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی یا متخصص اعتیاد مشورت کنید.
آیا داروی ضد مخدر نالتروکسان اعتیاد آور است؟
همان‌طور که در مطالب بالا گفته شد، نالتروکسان و نصب نالتروکسان عملکرد متفاوتی نسبت به شبه مواد مخدر دارند. استفاده از آنها نه تنها باعث ایجاد اعتیاد در مصرف کننده نمی‌شود، بلکه از لغزش و بازگشت به اعتیاد جلوگیری می‌کند. نالتروکسان یک داروی مهارکننده گیرنده‌های اپیوئید است که با متصل شدن به گیرنده‌های مغزی که باعث ایجاد احساس خوشایند و اعتیاد می‌شوند، اثر آنها را مسدود می‌کند.
این دارو باعث کاهش اشتیاق به مواد مخدر و کاهش اثرات مثبت آنها بر روی سیستم عصبی می‌شود. نصب نالتروکسان نیز یک روش درمانی است که در آن داروی نالتروکسان به صورت یک تزریق زیرپوستی در بدن مصرف کننده نصب می‌شود.
