ترک شیشه

ترک شیشه (مت‌آمفتامین) فرایندی پیچیده است که نیاز به رویکردهای درمانی متنوع دارد. یکی از روش‌های مؤثر، درمان بستری در کلینیک‌های تخصصی است که در آن فرد در محیطی امن و تحت نظارت پزشکان و متخصصان قرار می‌گیرد. این روش شامل سم‌زدایی تدریجی، مشاوره‌های روان‌شناختی و برنامه‌های توان‌بخشی است که به فرد کمک می‌کند تا با چالش‌های جسمی و روانی ترک شیشه مقابله کند. روش دیگر، درمان سرپایی است که در آن فرد بدون نیاز به بستری‌شدن، به‌صورت منظم به جلسات مشاوره و درمان مراجعه می‌کند. این روش برای افرادی مناسب است که تعهد بالایی به ترک دارند و می‌توانند در محیط زندگی خود با حمایت خانواده و مشاوران بهبودی خود را پیش ببرند. در ادامه انواع روش‌های ترک شیشه را مشاهده خواهید کرد:

  ترک یکباره شیشه

ترک یکدفعه شیشه می‌تواند با بروز علائم فیزیکی و روانی شدید نظیر اضطراب، بی‌خوابی، تعریق و توهم همراه باشد؛ به همین دلیل، توقف ناگهانی مصرف این ماده معمولاً نیازمند نظارت تخصصی و پشتیبانی روانشناختی است تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.

ترک تدریجی شیشه

ترک تدریجی شیشه فرآیندی کنترل‌شده است که در آن میزان مصرف به‌تدریج کاهش یافته تا بدن فرصت سازگاری داشته باشد و علائم شدید ترک به حداقل برسند. این روش با نظارت دقیق پزشکی و مشاوره‌های روان‌شناختی همراه است و به فرد امکان می‌دهد تا به مرور زمان با تغییرات فیزیکی و عاطفی مواجه شده و مهارت‌های مقابله‌ای لازم را فرا گیرد، در نتیجه روند بهبودی پایدارتر و مؤثرتری حاصل می‌شود.

درمان بستری

درمان بستری یکی از مؤثرترین روش‌ها برای ترک شیشه است که معمولاً برای افرادی توصیه می‌شود که شدت وابستگی آن‌ها بالاست یا محیط زندگی‌شان پر از عوامل تحریک‌کننده است. در این روش، فرد در محیطی کاملاً کنترل‌شده و ایمن تحت نظارت پزشکان، روان‌شناسان و پرستاران متخصص قرار می‌گیرد. برنامه‌های درمان بستری معمولاً با سم‌زدایی تدریجی شروع می‌شوند که هدف آن کاهش تدریجی سطح مت‌آمفتامین در بدن است.سم زدایی ترک اعتیاد ممکن است همراه با علائمی نظیر بی‌قراری، افسردگی و ولع مصرف باشد که تحت کنترل پزشکان قرار دارد. پس از سم‌زدایی، جلسات مشاوره‌های فردی و گروهی برای شناسایی عوامل محرک و تقویت مهارت‌های مقابله‌ای برگزار می‌شود. همچنین برنامه‌های ورزشی، تغذیه‌ای و فعالیت‌های تفریحی برای بهبود سلامت جسمی و روحی فرد در نظر گرفته می‌شود.

درمان سرپایی

درمان سرپایی برای افرادی مناسب است که به دلایلی مانند تعهدات شغلی یا خانوادگی نمی‌توانند در مراکز درمانی بستری شوند. این روش نیازمند تعهد بالای فرد به برنامه درمانی است، زیرا همچنان در محیط زندگی خود باقی می‌ماند و باید توانایی مدیریت عوامل محرک اطراف را داشته باشد. برنامه درمان سرپایی شامل جلسات منظم مشاوره فردی، گروهی و خانوادگی است. در این روش، متخصصان به فرد کمک می‌کنند تا الگوهای رفتاری مخرب را شناسایی و آن‌ها را با عادات سالم جایگزین کند. همچنین استفاده از داروهای کنترل علائم ترک به‌صورت سرپایی تحت نظارت پزشک امکان‌پذیر است. حمایت خانواده در این روش اهمیت زیادی دارد، زیرا محیط خانواده می‌تواند عاملی کلیدی در موفقیت درمان باشد.

 درمان‌های دارویی

 درمان دارویی معمولاً به‌عنوان بخشی از برنامه جامع درمان شیشه استفاده می‌شود. داروهایی که در این روش تجویز می‌شوند، به کاهش علائم ترک و کنترل ولع مصرف کمک می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، برخی داروها می‌توانند خلق‌وخو را تنظیم کرده و اضطراب و افسردگی ناشی از ترک را کاهش دهند. مصرف دارو باید حتماً تحت نظارت پزشک صورت گیرد تا از عوارض جانبی جلوگیری شود. همچنین، استفاده از داروهای تقویتی مانند مکمل‌های تغذیه‌ای برای بازسازی بدن و تقویت سیستم ایمنی توصیه می‌شود. درمان دارویی معمولاً با سایر روش‌ها نظیر مشاوره و روان‌درمانی ترکیب می‌شود تا نتیجه بهتری حاصل شود.

 روش دی اس تی

 ترک اعتیاد به شیشه با روش دی اس تی DST از جمله روش‌های محسوب می‌شود که با کاهش مصرف مواد در طی ده ماه همراه است. این روش به گروه‌های کنگره ۶۰ معروف است که جزو روش‌های ترک تدریجی به‌حساب می‌آید.

 یکی از ویژگی‌های مثبت روش DST این است که در کنار خارج‌کردن سم از بدن افراد مصرف‌کننده، به سلامت روان آن‌ها نیز می‌پردازد. در واقع می‌توان گفت که دی اس تی همان روش‌های ترکیبی است که همیشه در ترک اعتیاد به روش اصولی روی آن تأکید می‌شود.

 مشاوره‌های روان‌شناختی

 یکی از بخش‌های اساسی درمان اعتیاد، مشاوره‌های روان‌شناختی است. این مشاوره‌ها به فرد کمک می‌کند تا ریشه‌های روانی اعتیاد خود را شناسایی کرده و راهکارهای مؤثری برای مقابله با عوامل محرک و مدیریت استرس بیاموزد. جلسات مشاوره می‌توانند به‌صورت فردی یا گروهی برگزار شوند و در آن‌ها از روش‌هایی نظیر درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) استفاده می‌شود. در این جلسات، فرد یاد می‌گیرد چگونه افکار و احساسات خود را مدیریت کند و با اعتمادبه‌نفس بیشتری با چالش‌های زندگی روبه‌رو شود.

حضور در گروه‌های حمایتی

شرکت در گروه‌های حمایتی می‌تواند نقش بسزایی در بهبودی افراد ایفا کند. این گروه‌ها فضایی را فراهم می‌کنند که فرد بتواند تجربیات خود را بدون ترس از قضاوت به اشتراک بگذارد و از تجربیات دیگران بهره‌مند شود. حضور در این گروه‌ها باعث افزایش انگیزه و احساس تعلق به یک جمع می‌شود. همچنین، گروه‌های حمایتی می‌توانند در کاهش احساس انزوا و تنهایی که بسیاری از افراد در طول فرایند ترک تجربه می‌کنند، مؤثر باشند.