در واقع استفاده از داروی دی‌سولفیرام یک درمان برای اختلال استفاده از الکل محسوب نمی‌شود، بلکه دارویی است که می‌تواند به افراد در کنترل نوشیدن الکل بسیار کمک کند.
دی‌سولفیرام دارویی است که می‌تواند برای درمان اختلالات شدید مصرف الکل مفید باشد. این قرص اولین داروی مجاز برای درمان اعتیاد به الکل است و استفاده بالینی از آن در سال ۱۹۵۱ آغاز شده است.
در حقیقت دی‌سولفیرام برای درمان کمکی ترک وابستگی به الکل استفاده می‌شود و عامل بازدارنده الکل است. این دارو فقط برای افرادی که از طریق سم‌زدایی نوشیدن الکل را قطع کرده‌اند، مناسب است.
فردی که از این دارو استفاده می‌کند باید متعهد به بهبودی باشد و در یک برنامه درمانی حضور داشته باشد. در ادامه مطلب برای آشنایی بیشتر با داروی دی‌سولفیرام با کلینیک طلوعی دیگر همراه باشید.
دی‌سولفیرام چیست؟
دی‌سولفیرام یا به انگلیسی Disulfiram که با نام تجاری نیز Antabuse شناخته می‌شود. دارویی است که با ایجاد حساسیت حاد به اتانول (الکل خوراکی)، برای کمک به درمان الکلیسم مزمن، استفاده می‌شود.
ماده فعال موجود در قرص دی‌سولفیرام، یک مهار کننده آلدهید دهیدروژناز است و از طریق بازداری آنزیم استالدئید دهیدروژناز، باعث می‌شود تا بلافاصله پس از مصرف الکل، اثرات خماری بسیاری احساس گردد.
این دارو در نحوه متابولیسم الکل در بدن فرد مصرف کننده اختلال ایجاد می‌کند. وقتی شخصی الکل می‌نوشد، الکل در بدن آن شخص به ترکیبی به نام استالدئید تجزیه می‌شود.
سپس استالدئید توسط آنزیمی که توسط کبد تولید می‌شود، به نام آلدهید دهیدروژناز تجزیه می‌شود. قرص دی‌سولفیرام از عملکرد صحیح آلدهید دهیدروژناز جلوگیری می‌کند.
در واقع این دارو به طور غیرقابل برگشت آنزیم آلدئید دهیدروژناز را مهار کرده و متعاقباً در صورت مصرف الکل استالدئید در بدن تجمع یافته و اثرات ناخوشایند برای مصرف کننده در پی خواهد داشت.
دی‌سولفیرام همراه با الکل حتی در مقادیر کم، باعث گر گرفتگی، ضربان در سر و گردن، سردرد ضربان‌دار، مشکلات تنفسی، تهوع، استفراغ فراوان، تعریق، تشنگی، درد قفسه سینه، تپش قلب، تنگی فس، نفس نفس زدن، تندتپشی، فشار خون پایین، غش کردن، کسالت قابل توجه، ضعف، سرگیجه، دید تار و گیجی می‌شود.
در واکنش‌های شدید، ممکن است افسردگی تنفسی، فروپاشی قلبی-عروقی، تپش غیرطبیعی قلبی، سکته قلبی، نارسایی حاد گرفتگی قلبی، بیهوشی، تشنج و مرگ ایجاد کند.
دی‌سولفیرام وقتی به تنهایی تجویز می‌شود یک مادهٔ نسبتاً غیر سمی است، اما به طور قابل توجهی متابولیسم واسطه الکل را تغییر می‌دهد. هنگامی که الکل بعد از مصرف دی‌سولفیرام بلعیده می‌شود، غلظت استالدئید خون افزایش می‌یابد و به دنبال آن عوارض شدیدی مشاهده می‌شود.
اصل روان‌شناختی که قرص دی‌سولفیرام با آن کار می‌کند، به عنوان درمان بیزاری شناخته می‌شود و وقتی افراد عوارض متعدد را با نوشیدن مشروبات الکلی مرتبط می‌دانند، قانع می‌شوند که دیگر تمایلی به استفاده از الکل نداشته باشند.
روش مصرف قرص دی‌سولفیرام چگونه است؟
همان‌طور که گفتیم، این دارو یک روش مستقل برای درمان اختلال شدید مصرف الکل نیست، اما در عوض می‌توان با کمک سایر روش‌های درمانی از آن استفاده کرد تا به فرد کمک کند، در مراحل اولیه درمان هوشیار و پاک باقی بماند.
درمان با این دارو همراه با سایر روش‌های درمانی مانند مشاوره، گروه درمانی و گروه‌های پشتیبانی بسیار مفید خواهد بود. قرص دی‌سولفیرام فقط با نسخه پزشک تجویز می‌شود.
همچنین از نظر اثربخشی در درمان بعضی از اختلالات استفاده از کوکائین و همچنین در درمان بیماری اچ آی وی و انواع خاصی از سرطان در حال ارزیابی و بررسی است.
در ابتدا قرص دی‌سولفیرام با حداکثر دوز ۵۰۰ میلی‌گرم در روز تجویز می‌شود. این دارو به صورت قرص بوده و همراه با مایعات مصرف می‌شود.
بیشتر افراد این دارو را صبح و در یک وعده مصرف می‌کنند، اما برخی ممکن است این دارو را عصر بخورند، چرا که می‌تواند به طور خفیفی علائم آرام‌بخشی در آنها ایجاد کند.
بعد از ۱ یا ۲ هفته، افراد دوز نگهدارنده‌ای مصرف می‌کنند که بیش از ۵۰۰ میلی‌گرم در روز نیست. به طور معمول، دوز دارو در محدوده ۱۲۵ تا ۵۰۰ میلی‌گرم در روز نگه داشته می‌شود و دوز نگهدارنده متوسط ۲۵۰ میلی‌گرم در روز است.
