مجیک ماشروم و افسردگی و تحقیقات به دست آمده در درمان افسردگی

آیا مجیک ماشروم و افسردگی برای همه افراد مؤثر است؟

پس از شش هفته، مشاهده شد که افرادی که سیلوسایبین مصرف کردند، به طور متوسط در مقایسه با افرادی که نیاسین مصرف کردند، بهبود بیشتری در علائم افسردگی خود داشتند.

محققان توضیح دادند که میزان بهبود متوسط در گروه سیلوسایبین با بهبود بالینی قابل توجه در افراد مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان همراه است.

آنها افزودند که این بهبود در افسردگی (در گروه سیلوسایبین) در زمان هشت روز پس از مصرف سیلوسایبین ظاهر شد که با شروع سریع اثر این دارو سازگار است و در طول شش هفته پیگیری حفظ شد.

بااین‌حال، همه شرکت‌کنندگان در این سطح مصرف سیلوسایبین به نفعی نرسیدند. به عبارت دیگر، این مطالعه نشان داد که سیلوسایبین برای همه افراد کارآمد نخواهد بود، هرچند که برتری درمان با سیلوسایبین نسبت به داروهای ضد افسردگی مشترک که در حدود دو سوم جمعیت اثر می‌گذارند، نشان داده شد.

دکتر مانیش ساپرا، یک روانپزشک و مدیر اجرایی خدمات بهداشت رفتاری در Northwell Health، اظهار کرد که هرچند این یک پیشرفت است، اما با توجه به حجم نمونه کوچک این مطالعه، نمی‌توان به‌روشنی پیش‌بینی کرد که چند نفر از سیلوسایبین در دنیای واقعی بهره‌برداری مناسبی خواهند داشت.

محققان همچنین مشاهده کردند که سیلوسایبین به طور کلی تحمل خوبی دارد و بیشتر عوارض جانبی منفی به شدت و مدت زمان کوتاهی بودند.

عارضه جانبی شایع‌تر سردرد بود و حالت تهوع و توهم نیز به دنبال آن رخ‌داده است. اثرات بصری اصلی در روز مصرف دارو روی دست می‌گیرد و تعداد کمی از افراد در ادامه آن را تجربه می‌کنند. این عوارض نیز تا پایان مطالعه از بین رفت.

اگرچه محققان توانستند برخی از محدودیت‌های تحقیقات قبلی را غلبه کنند، اما این مطالعه نیز کاستی‌های خاصی داشت. یکی از آنها عدم تنوع قومی و نژادی بود که تشخیص دادن اینکه آیا گروه‌های دیگر نیز به مزایای مشابه دست خواهند یافت، دشوار است.

علاوه بر این، این مطالعه نشان نمی‌دهد که آیا مزایای سیلوسایبین به مدت بیشتر از شش هفته برقرار خواهد ماند یا خیر. با این حال، مطالعه قبلی نشان داد که اثرات ممکن است حداقل تا یک سال پس از مصرف ادامه داشته باشد.

دکتر ساپرا تأکید کرد که نتایج بسیار دلگرم‌کننده هستند، اما به طور واقعی نیازمند آزمایش‌هایی درازمدت هستیم تا بتوانیم ببینیم که این بهبود در بیماران پایدار به مدت چه زمانی ماندگار خواهد بود.

به عبارت دیگر، مطالعات بلندمدت مانند یک سال، ممکن است نشان دهند که آیا بیماران نیاز به درمان‌های تکراری یا نگهداری با سیلوسایبین برای حفظ این بهبود دارند یا خیر.

در صورتی که سیلوسایبین توسط سازمان غذا و داروها به‌عنوان یک راه‌حل درمانی برای افسردگی اساسی تأیید شود، مطالعات بیشتری درباره ایمنی و اثربخشی این ماده در محیط‌های واقعی ارائه می‌شود.

سخن پایانی

در یک کارآزمایی بالینی ۶ هفته‌ای، محققان متوجه شدند که یک دوز یگانه سیلوسایبین که با حمایت روانی ارائه شد، در بهبود علائم افسردگی در مقایسه با یک دارونما غیر روان‌گردان، موفقت بیشتری دارد.

سیلوسایبین به طور کلی تحمل خوبی داشت و سردرد، تهوع و توهم از جمله عوارض جانبی شایع آن بودند. اکثر جلوه‌های بصری در روز مصرف دارو رخ می‌دهند و تمامی آنها تا پایان مطالعه ناپدید می‌شوند.

اگرچه سیلوسایبین علائم افسردگی را به طور متوسط بیشتر از دارونما کاهش می‌دهد، اما برای تمامی شرکت‌کنندگان مناسب نبوده است.