info@tolouedigar.com

مصرف هروئین و خارش بدن و کندن پوست در هنگام مصرف و ترک هروئین

فهرست مطالب

آیا شما هم تعجب می‌کنید که چرا مصرف هروئین و خارش بدن با یکدیگر در ارتباط هستند؟ خارش، یک رفتار مکرر است که در افراد مبارزه‌کننده با اعتیاد به هروئین مشاهده می‌شود. اما جالب اینجاست که این تأثیر محدود به هروئین نیست و تمامی مواد افیونی می‌توانند باعث ایجاد احساس خارش در افراد شوند.

هروئین یک ماده مخدر مشتق از تریاک است که به سرعت برای مصرف کننده اعتیاد ایجاد می‌کند. مصرف این ماده به صورت تزریقی، استنشاقی یا خوراکی امکان‌پذیر است و هر کدام از این روش‌ها عوارض خاص خود را دارند.

در این مطلب از کلینیک تخصصی ترک اعتیاد طلوعی دیگر درباره مصرف هروئین و خارش بدن و علل آن می‌پردازیم پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

 

مصرف هروئین و خارش بدن

یکی از شایع‌ترین عوارض مصرف هروئین و خارش شدید پوست است. این خارش می‌تواند در تمام نقاط بدن ایجاد شود و باعث ناراحتی و آزار فرد معتاد شود. خارش ناشی از هروئین به دلیل تأثیر این ماده بر سیستم عصبی مرکزی و آزاد شدن هیستامین در بدن ایجاد می‌شود.

مصرف هروئین نه تنها باعث وابستگی جسمی و روانی شدید می‌شود، بلکه عوارض جانبی زیادی مانند خارش شدید پوست را نیز به همراه دارد.

هروئین یک ماده مخدر مشتق از تریاک است که به سرعت به مصرف کننده اعتیاد ایجاد می‌کند. مصرف این ماده به صورت تزریقی، استنشاقی یا خوراکی امکان‌پذیر است و هر کدام از این روش‌ها عوارض خاص خود را دارند.

علل مصرف هروئین و خارش بدن

مصرف هروئین می‌تواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند که یکی از شایع‌ترین آنها خارش شدید است. این خارش می‌تواند در سراسر بدن رخ دهد و منبع ناراحتی بزرگی برای کسانی باشد که با اعتیاد به هروئین دست و پنجه نرم می‌کنند.

چند دلیل کلیدی وجود دارد که چرا مصرف هروئین می‌تواند منجر به چنین خارش شدید شود:

۱. پاسخ سیستم ایمنی

به طور معمول، سیستم ایمنی به عنوان راهی برای خلاص شدن از شر مواد مضر موجود در پوست، مانند میکروب‌های عفونی یا آلرژن‌ها، خارش را تحریک می‌کند.

هنگامی که بدن یک مهاجم خارجی را شناسایی می‌کند، یک پاسخ ایمنی را فعال می‌کند که شامل تولید هیستامین است.

این هیستامین‌ها باعث التهاب و خارش می‌شوند. ترکیب شیمیایی هروئین می‌تواند باعث شود که بدن آن را با یک آلرژن یا مهاجم دیگر اشتباه بگیرد و سیستم ایمنی بدن را به همان واکنش نشان دهد و در نتیجه احساس ناراحتی خارش ایجاد کند.

۲. تحریک اعصاب

احساس خارش از طریق سیستم عصبی از پوست به مغز منتقل می‌شود. هروئین می‌تواند به گیرنده‌های خاصی روی اعصاب پوست متصل شود و آنها را فعال کرده و باعث ارسال سیگنال‌های خارش به مغز شود.

۳. آسیب پوست

استفاده از هروئین، به ویژه از طریق تزریق، همچنین می‌تواند منجر به آسیب فیزیکی و تحریک پوست شود. تزریق هروئین می‌تواند باعث آسیب‌های کوچک، آبسه و عفونت‌های پوستی در محل تزریق شود. همان‌طور که این نواحی بهبود می‌یابند، احتمالاً خارش خواهند داشت.

غلبه بر اعتیاد به هروئین بسیار چالش برانگیز است و خارش مداوم می‌تواند تنها یکی از بسیاری از علائم ترک باشد که مصرف کنندگان باید آن را مدیریت کنند. جستجوی حمایت پزشکی و روان‌شناختی حرفه‌ای برای ترک موفقیت آمیز هروئین و مدیریت عوارض جانبی ناتوان کننده آن بسیار مهم است.

سایر علل 
  • خشکی پوست: هروئین می‌تواند باعث خشکی پوست شود که می‌تواند خارش را بدتر کند.
 
  • بیماری کبدی: مصرف هروئین می‌تواند منجر به آسیب کبدی شود و یرقان (زردی پوست) به عنوان یک عارضه جانبی ایجاد شود. در موارد نادر، آسیب کبدی می‌تواند منجر به وضعیتی به نام کلستاز شود که در آن جریان صفرا از کبد کند می‌شود. صفرا مایعی است که به هضم چربی ها کمک می‌کند. تجمع صفرا در کبد می‌تواند باعث خارش پوست شود.
 
  • عفونت های پوستی: افراد مصرف کننده هروئین بیشتر در معرض ابتلا به عفونت های پوستی هستند، به ویژه اگر از سوزن های مشترک استفاده کنند یا پوست خود را به دلیل خاراندن زیاد تحریک کنند. عفونت های پوستی مانند فولیکولیت (التهاب فولیکول های مو) و کاربونکول (عفونت عمیق پوست) می‌توانند باعث خارش شوند.
 
  • مواد افزودنی: هروئین اغلب با مواد دیگر مانند تالک، کینین یا شکر مخلوط می‌شود. این مواد افزودنی می‌توانند پوست را تحریک کرده و باعث خارش شوند.
 
  • عوامل روانشناختی: استرس و اضطراب می‌تواند خارش را بدتر کند. افراد مصرف کننده هروئین بیشتر در معرض ابتلا به این مشکلات سلامت روان هستند که می‌تواند به خارش پوست آنها کمک کند.
مصرف هروئین و خارش بدن

کندن پوست در هنگام مصرف و ترک هروئین

کندن پوست یک رفتار رایج در میان افرادی است که با اعتیاد به هروئین دست و پنجه نرم می‌کنند. این برداشت پوست اغلب به دلیل خارش شدیدی است که می‌تواند در اثر مصرف هروئین ایجاد شود.

برداشتن پوست می‌تواند هم در طول مصرف فعال هروئین و هم در طول فرایند ترک اتفاق بیفتد. اضطراب، بی قراری و احساسات شدید «خزیدن حشرات روی پوست» که مشخصه ترک هروئین است، می‌تواند باعث شود که مصرف کنندگان به طور اجباری پوست خود را بچینند و خراش دهند.

این برداشتن پوست نه تنها التهاب را بدتر می‌کند و آثار نامطلوبی از خود به جای می‌گذارد، بلکه می‌تواند به افزایش استرس و سایر مشکلات سلامت روان برای کاربر کمک کند.

 

درماتیلومانیا (اختلال وسواس فکری- اجباری) و هروئین

در برخی موارد، رفتار برداشتن پوست ممکن است نشان دهنده یک وضعیت سلامت روان جداگانه به نام درماتیلومانیا یا “اختلال اکسکوریشن” باشد.ی -ین یک نوع اختلال وسواس فکری-اجباری است که در آن فرد میل شدید یا اجباری برای چنگ زدن به پوست خود دارد.

درماتیلومانیا اغلب با سایر اختلالات روانپزشکی مانند اضطراب، افسردگی و سوء مصرف مواد، از جمله اعتیاد به هروئین، همراه است. ترکیبی از احساسات فیزیکی ناشی از مصرف هروئین و اجبارهای روانی درماتیلومانیا می‌تواند چرخه بسیار دشواری را برای مصرف کنندگان ایجاد کند.

غلبه بر اعتیاد به هروئین و هر گونه اختلال پوستی هم‌زمان نیاز به درمان جامعی دارد که جنبه‌های فیزیکی، روانی و رفتاری این شرایط درهم تنیده را مورد توجه قرار دهد. جستجوی کمک حرفه‌ای از متخصصان اعتیاد و ارائه دهندگان سلامت روان برای مدیریت موفقیت آمیز این چالش‌ها بسیار مهم است.

 

آیا خارش بدن ناشی از هروئین دائمی است؟

خارش پوست ناشی از هروئین معمولاً دائمی نیست. در بیشتر موارد، هنگامی که فرد مصرف هروئین را متوقف می‌کند، خارش در عرض چند هفته یا چند ماه به خودی خود از بین می رود.

همچنین خارش پوست ناشی از اعتیاد به هروئین و تریاک موضوعی است که تا چند سال پیش برای محققان نیز مجهول بود، اما تحقیقات در سال‌های اخیر نشان داده است که به صورت کلی مواد افیونی احتمالاً به دو طریق باعث ایجاد احساس خارش می‌شوند.

برخی از افراد معتاد به هروئین و تریاک به کندن پوست خود روی می‌آورند؛ این موضوع می‌تواند آن قدر شدید شود که پوست فرد دچار خونریزی و زخم شود.

از طرف دیگر، برخی نورون‌های پوست، دارای گیرنده‌هایی هستند که هروئین و برخی دیگر از مواد افیونی به راحتی به این گیرنده‌ها در پوست متصل می‌شوند و به محض این که ارتباط بین هروئین و گیرنده‌ها برقرار شد، نورون‌ها فعال می‌شوند و سیگنال‌های خارش را به سمت مغز ارسال می‌کنند.

بنابراین، خارش بدن ناشی از مصرف هروئین موقتی است و با قطع مصرف این ماده مخدر، خارش نیز برطرف خواهد شد. خارش دائمی نیست و با درمان مناسب و ترک اعتیاد، این عارضه نیز بهبود خواهد یافت.

مصرف هروئین و خارش بدن

علائم خارش ناشی از مصرف هروئین

علائم خارش ناشی از مصرف هروئین شامل موارد زیر است:

  • خارش شدید در بخش‌های مختلف بدن مانند بازوها، صورت، بینی و آلت تناسلی
  • قرمزی چشم‌ها
  • کندن پوست تا حد خونریزی به دلیل اضطراب و بی‌قراری ناشی از مصرف هروئین
 

همچنین، خارش ناشی از مصرف هروئین می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود:

  • آسیب به پوست و ایجاد زخم، آبسه و عفونت‌های پوستی در محل تزریق هروئین
  • اتصال هروئین به گیرنده‌های افیونی در پوست و فعال شدن نورون‌های پوست که سیگنال‌های خارش را به مغز ارسال می‌کنند
 

بنابراین، خارش بدن یکی از عوارض شایع مصرف هروئین است که می‌تواند به دلایل مختلف ایجاد شود و باعث آسیب به پوست گردد. این عارضه با قطع مصرف هروئین و درمان مناسب بهبود خواهد یافت.

 

آیا با ترک هروئین خارش پوست بهبود می‌یابد؟

 خارش بدن یکی از عوارض شایع مصرف هروئین است که می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. این خارش ممکن است ناشی از آسیب به پوست و ایجاد زخم، آبسه و عفونت‌های پوستی در محل تزریق هروئین باشد.

همچنین هروئین می‌تواند به گیرنده‌های افیونی در پوست متصل شده و باعث فعال شدن نورون‌های پوست و ارسال سیگنال‌های خارش به مغز شود.

با قطع مصرف هروئین و درمان مناسب، این عارضه بهبود خواهد یافت به عبارت دیگر، با ترک هروئین و درمان مشکلات پوستی ناشی از آن، خارش بدن نیز برطرف می‌شود. این موضوع در متن به صراحت بیان شده است. بنابراین، با توجه به اطلاعات ارائه شده، می‌توان نتیجه گرفت که با ترک هروئین و درمان مشکلات پوستی ناشی از آن، خارش بدن بهبود خواهد یافت.

مصرف هروئین و خارش بدن

روش های درمانی خارش بدن ناشی از مصرف هروئین

مهمترین قدم در درمان خارش ناشی از هروئین، ترک مصرف هروئین است. هنگامی که فرد مصرف هروئین را متوقف می‌کند، خارش پوست معمولاً در عرض چند هفته یا چند ماه به خودی خود از بین می رود.

با این حال، اگر خارش شدید یا مداوم باشد، یا اگر با علائم دیگری مانند زردی پوست، درد شکم یا تب همراه باشد، باید به پزشک مراجعه کرد. این علائم می‌تواند نشانه یک مشکل جدی تر مانند بیماری کبدی یا عفونت پوستی باشد.

در اینجا چند روش درمانی برای خارش بدن ناشی از هروئین آورده شده است:

۱. درمان های بدون نسخه:
  • لوسیون‌های مرطوب‌کننده: استفاده منظم از لوسیون‌های مرطوب کننده بدون عطر می‌تواند به آبرسانی پوست و کاهش خارش کمک کند.
 
  • داروهای ضد خارش بدون نسخه: داروهای ضد خارش مانند کرم یا پماد کورتیکواستروئید، لوسیون کالامین یا کرم پراکسید بنزویل می‌توانند به تسکین خارش کمک کنند.
 
۲. درمان های تجویزی:
  • داروهای ضد هیستامین: داروهای ضد هیستامین مانند دیفن‌هیدرامین (Benadryl) یا سیتریزین (Zyrtec) می‌توانند به کاهش آزاد شدن هیستامین و تسکین خارش کمک کنند.
 
  • کورتیکواستروئیدهای خوراکی: در موارد شدید خارش، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهای خوراکی مانند پردنیزون را تجویز کند.
 
  • داروهای ضد افسردگی: برخی از داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین (Elavil) می‌توانند به تسکین خارش، به ویژه در شب کمک کنند.
 
  • مهارکننده‌های بازجذب سروتونین – نوراپی نفرین (SNRIs): برخی از SNRIها مانند دولوکستین (Cymbalta) نیز می‌توانند به تسکین خارش کمک کنند.
 
  • فتوتراپی: در موارد شدید خارش، پزشک ممکن است فتوتراپی را تجویز کند که شامل تابش نور ماوراء بنفش بر روی پوست آسیب دیده است.
 
۳. درمان های جایگزین:
  • طب سوزنی: برخی از افراد دریافته اند که طب سوزنی می‌تواند به تسکین خارش کمک کند.
 
  • آکاپونکچر: آکاپونکچر نیز ممکن است برای برخی افراد در تسکین خارش موثر باشد.
 
  • یوگا و مدیتیشن: یوگا و مدیتیشن می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند که می‌تواند خارش را بدتر کند.
 
۴. تغییرات سبک زندگی:
  • اجتناب از خاراندن: خاراندن ممکن است در کوتاه مدت احساس خوبی داشته باشد، اما در واقع می‌تواند خارش را بدتر کند و منجر به التهاب و آسیب پوست شود.
 
  • پوشیدن لباس های نرم و گشاد: از پوشیدن لباس های تنگ یا خشن که می‌توانند پوست را تحریک کنند خودداری کنید.
 
  • حمام آب سرد: حمام یا دوش آب سرد می‌تواند به تسکین خارش به طور موقت کمک کند.
 
  • کنترل استرس: استرس و اضطراب می‌تواند خارش را بدتر کند. تکنیک های مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن یا تنفس عمیق می‌تواند مفید باشد.
 
  • ترک سیگار: سیگار کشیدن می‌تواند پوست را خشک کند و خارش را بدتر کند.
 

مهم است که به یاد داشته باشید که این فقط یک راهنمای کلی است و بهترین روش درمانی برای شما ممکن است با فرد دیگری متفاوت باشد. همیشه با پزشک خود در مورد بهترین روش درمانی برای خارش بدن خود صحبت کنید.

مصرف هروئین و خارش بدن

چگونه  کندن پوست را متوقف کنیم و زخم ها را التیام بخشیم؟

اخیراً  کندن پوست به عنوان یک اختلال روانی شناخته شده است. به دلیل این شناخت اخیر، هیچ درمان استانداردی هنوز ایجاد نشده است.

با این حال، ترکیبی از داروها و مشاوره می‌تواند موفقیت آمیز باشد. داروها می‌توانند به اضطراب و علل فیزیکی خارش کمک کنند، در حالی که مشاوره می‌تواند به بیمار آموزش دهد که چگونه از طریق تکنیک های مختلف خارش را متوقف کند.

اغلب، درمان شناختی رفتاری به بیماران کمک می‌کند تا مهارت هایی را برای کنترل تکانه های خود و ایجاد رفتار مثبت بیاموزند.

اگر کندن پوست آن‌قدر شدید است که باعث ناراحتی در زندگی شما می‌شود، باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. با این حال، چند روش و ایده وجود دارد که می‌توانید در خانه امتحان کنید تا از شر کندن پوست خود خلاص شوید.

  • اجتناب کردن:

دستان خود را مشغول نگه دارید. یک مکعب فیجت، یک کاردستی ساده یا حتی یک توپ استرس را امتحان کنید.

  • دست کش بپوشید
  • شناسایی محرک ها
  • سعی کنید برای دوره‌های طولانی‌تر در برابر این تمایل مقاومت کنید
  • زمانی که می‌خواهید پوست خود را بکنید سعی کنید به جای آن از مرطوب کننده استفاده کنید.
  • پوست خود را تمیز نگه دارید
  • ناخن‌های خود را کوتاه نگه دارید
  • از افراد دیگر بخواهید که وقتی شما را در حال انتخاب می‌بینند به شما هشدار دهند
  • وسایلی مانند موچین یا سنجاق را در مکان‌هایی که به راحتی در دسترس هستند قرار ندهید
 

سخن پایانی

خارش بدن یکی از عوارض شایع مصرف هروئین است که می‌تواند به دلایل مختلفی، از جمله آسیب به پوست و اتصال هروئین به گیرنده‌های افیونی در پوست ایجاد شود. این خارش می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد و شرایط زندگی را برای مصرف‌کننده سخت کند.

درمان خارش ناشی از مصرف هروئین نیازمند ترک اعتیاد تحت نظارت پزشک، درمان مشکلات پوستی و استفاده از روش‌های کمکی مانند آنتی‌هیستامین‌ها و آب‌درمانی است.

در صورت عدم درمان مناسب، خارش بدن و سایر عوارض می‌تواند ادامه یابد و شرایط زندگی را برای فرد سخت کند.

بنابراین، درمان خارش ناشی از مصرف هروئین به عنوان یکی از عوارض شایع این ماده مخدر، نیازمند اقدامات جامع و همه‌جانبه است که باید تحت نظارت پزشک متخصص انجام شود.

 

آخرین مقالات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *