تاریخچه ساخت و ترویج متادون در جهان

تاریخچه متادون با جنگ جهانی دوم گره خورده است. متادون جزء مواد مخدر اعتیادآوری است که در سال ۱۹۳۷ و در دوره جنگ جهانی دوم به وسیله یک پزشکان آلمانی ساخته شد.

متادون یک نوع ماده‌ی صنعتی است که در سه مدل پودر کریستالی سفید رنگ، شربت و یا قرص ارائه می‌شود، این ماده‌ی مخدر در جنگ جهانی دوم، برای کاهش درد شدید افراد تولید می‌شد.

امروزه از متادون بیشتر برای کنترل دردهای خماری و ترک اعتیاد به مواد مخدری مانند هروئین و تریاک استفاده می‌شود. عملکرد متادون مانند مورفین و هروئین است و روی مغز اثر مستقیم می‌گذارد.

بسیاری از افراد از این ماده‌ی مخدر برای ترک تریاک و هروئین استفاده می‌کنند که اگر استفاده از متادون زیر نظر پزشک نباشد باعث اعتیاد فرد به متادون می‌شود.

می‌توانید در مطلب متادون چیست؟ با این دارو بیشتر آشنا شوید، در ادامه این مطلب برای آشنایی بیشتر با تاریخچه متادون با کلینیک ترک اعتیاد طلوعی دیگر همراه باشید.

تاریخچه متادون

همان‌طور که گفتیم، تاریخچه متادون با جنگ جهانی دوم گره خورده است. متادون دارویی است که در سال ۱۹۳۷ و در طی جنگ دوم جهانی، در آلمان ساخته شد.

این دارو توسط دانشمندان آلمانی به عنوان جایگزینی برای مرفین معرفی شد و اولین‌بار پس از پایان جنگ جهانی دوم، برای تسکین درد به کار رفت.

درمان با دوز نگهدارنده متادون که از بروز علائم ترک تریاک جلوگیری کرده و تقاضای آن را کاهش داده و یا از بین می‌برد، برای اولین‌بار در سال‌های ۱۹۶۰ برای درمان اعتیاد به این ماده کشف و متداول شد.

در واقع برای اولین‌بار در دهه شصت میلادی دو پزشک آمریکایی، در درمان شش فرد بیمار که وابستگی به هروئین داشتند از متادون استفاده کردند.

این افراد بیمار در سن‌های ۲۰ تا ۴۰ سالگی بودند و حداقل ۵ سال به اعتیاد مبتلا بودند. بعد از این تجربه موفق در درمان معتادین به هروئین، از متادون برای درمان افراد معتاد مبتلا به سایر مواد مخدر مورد استفاده شد و در سال ۱۹۷۲ مورد تأیید سازمان FDA قرار گرفت.

در سال ۱۹۷۱، دولت فدرال ایالات متحده شروع به تنظیم مصرف متادون برای درمان اعتیاد به هروئین کرد و در سال ۲۰۰۱ قانون و مقررات جدیدی تصویب شد که به ارائه دهندگان خدمات بهداشتی اجازه می‌داد، متادون را به طور مداوم برای افرادی که مراحل ترک اعتیاد را پشت سر می‌گذارند، تهیه کنند.

متادون هم به صورت سرپایی و هم بستری مورد استفاده قرار می‌گیرد. ابداع این دارو برای ترک اعتیاد به علت اینکه روشی ساده و کم خطر و بدون درد بود باعث ایجاد امیدواری در مردم و متخصصان شد.

در تاریخچه متادون افسانه‌ای وجود دارد که بنا به این افسانه مشهور «دولوفین» (Dolophine) نام تجاری دارو از نام آدولف هیتلر گرفته شده، اما در واقع این نام از واژه لاتین (dolor) به معنای درد می‌آید.

زمانی که به دلیل آغاز جنگ جهانی دوم در اروپا عرضه تریاک متوقف شد، مصرف کنندگان تریاک در اروپا و مخصوصاً در آلمان که تعدادشان کم هم نبود، با مشکل جدی مواجه شدند.

در نتیجه شیمی‌دانان و شرکت‌های داروسازی آلمان به سفارش مسئولین کشور ماده مخدر مصنوعی جدیدی تولید کردند که به خشخاش متکی نبود.

شیمی‌دانان موفق به تولید دارویی شدند که نه تنها مؤثر بود بلکه ماندگاری آن نیز در بدن بیشتر از سایر مواد مخدر بود.

به صورتی که می‌توان گفت، مدت زمان تأثیر هروئین در بدن حدود ۲ ساعت است و در نتیجه مصرف کننده نیاز دارند، چندین بار در روز از این ماده استفاده کنند.

در حالی که این دارو میانگین بین ۲۴ تا ۷۴ ساعت، با در نظر گرفتن میزان مصرف و سوخت و ساز بدن افراد، ماندگاری دارد. نام این دارو یا ماده مخدر مصنوعی متادون بود.

 این دارو امروزه در لیست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی، ایمن‌ترین و مؤثرترین داروهای مورد نیاز در یک سیستم بهداشتی است.

میزان و مدت تجویز متادون

از دیدگاه برخی از افراد مولفین متادون سه برابر و از نظر افراد دیگر ۵ الی ۱۰ برابر قوی‌تر از مورفین است. مقدار مصرف شربت متادون برای افراد بزرگسال به عنوان ضد درد ۵ الی ۲۰ میلی گرم است و به صورت قرص یا آمپول آن ۲.۵ الی ۱۰ میلی گرم هر ۴ الی ۸ ساعت است.

به طور کلی برای سم‌زدایی معتادان معمولاً از ۱۵ تا ۱۰۰ میلی‌گرم شربت متادون در روز استفاده می‌شود. سم‌زدایی با استفاده از متادون می‌تواند در کمتر از یک ماه انجام شود، یا ممکن است این کار تا شش ماه به تدریج انجام شود.

در مصرف بستری هدف اصلی تعیین دوز کافی برای فرونشانی سندرم ترک است. معمولاً مصرف این دارو از دوز ۱۰ الی ۲۰ میلی گرم شروع می‌شود. اگر علائم ترک بعد از دو ساعت از بین نرفت می‌توان دوز قبلی را مجدد تکرار کرد.

طبق این قانون دوز متادون را در ۲۴ ساعت اول مصرف نباید بیشتر از ۴۰ میلی گرم مصرف کرد. با توجه به مقدار مصرف ماده، می‌توان معادل نسبی آن را پیدا کرد.

در حالی که یک دوز منفرد اثر سریع دارد، حداکثر تأثیر ممکن است تا پنج روز استفاده شود. اثرات تسکین دهنده درد این دارو، حدود شش ساعت پس از یک دوز واحد دوام می‌آورد.

 پس از استفاده طولانی مدت، در افرادی که عملکرد طبیعی کبد دارند، ۸ تا ۳۶ ساعت اثر دارد. متادون معمولاً از طریق دهان و معمولاً به ندرت با تزریق به عضله یا ورید مصرف می‌شود.