برای کسانی که در چنگال اعتیاد به قلیان گرفتار شده اند، علائم ترک قلیان می تواند به صورت گردبادی از ناراحتی های جسمی و روانی ظاهر شود.
نیکوتین، ماده اعتیادآوری است که در تنباکوی قلیان یافت میشود و مجموعهای از اثرات ناخوشایند را ایجاد میکند و تجربهای که زمانی لذتبخش بود را به یک مصیبت طاقتفرسا تبدیل میکند.
ترک نیکوتین وضعیتی است که با قطع یا کاهش ناگهانی مصرف نیکوتین توسط افراد وابسته به نیکوتین رخ می دهد.
برخلاف نشانههای آشکار سوء مصرف الکل یا مواد، اعتیاد به قلیان اغلب بدون توجه رخ میدهد و چنگال آن به تدریج سفت میشود تا زمانی که فرد خود را به حدی وابسته به قلیان میبیند که نمیتواند آن را رها کند.
ما در کلینیک تخصصی ترک اعتیاد طلوعی دیگر، با بهرهگیری از بهترین روشهای درمانی و کادر مجرب، به شما کمک میکنیم تا مصرف نیکوتین را با کمترین علائم جسمی و ذهنی ترک کنید.
نیکوتین چیست؟
نیکوتین یک ترکیب شیمیایی است که در تنباکو و محصولات تنباکویی دیگر وجود دارد. این ترکیب به طور طبیعی در برگها و ساقههای گیاه تنباکو یافت میشود و یک ماده معتادزا است. نیکوتین به طور معمول به عنوان تنباکو در سیگار، قلیان و سایر محصولات تنباکویی استفاده میشود.
نیکوتین با ورود به بدن، به طور سریع به مغز میرسد و اثرات آن در سروتونین، دوپامین و سایر نوروترانسمیترها را تغییر میدهد.
این تغییرات منجر به تجربه احساسی و رفتاری مانند افزایش انرژی، کاهش استرس، تسکین اضطراب، افزایش تمرکز و افزایش حالت خوشحالی میشود. اما دلیل اصلی اعتیاد به نیکوتین اغلب با افزایش سطح دوپامین در مغز مرتبط است.
ترک نیکوتین چیست؟
ترک نیکوتین باعث بروز علائم فیزیکی، ذهنی و احساسی میشود که شما آنها را در اثر خروج نیکوتین از بدن تجربه میکنید.
وقتی از محصولات تنباکو استفاده میکنید، بدن و مغز شما به نیکوتین عادت میکنند. این نیکوتین، یک داروی بسیار معتادکننده است. هنگامی که مصرف محصولات حاوی نیکوتین را قطع یا ترک میکنید، کمبود نیکوتین در بدن باعث بروز علائم ناراحتکننده میشود. برخی از این علائم شامل دلبستگی به سیگار کشیدن مجدد، احساس تهوع، سردرد یا بدخلقی هستند.
علائم ترک قلیان چیست؟
علائم ترک قلیان میتوانند متفاوت باشند و بسته به شخص، میزان مصرف قلیان و عوامل دیگر، تجربههای متفاوتی را ایجاد کنند. اما عموماً برخی از علائم ترک قلیان عبارتند از:
۱. یکی از علائم ترک قلیان عصبانیت و بد خلقی است.
عصبانیت و بدخلقی می تواند از علائم ترک قلیان باشد. هنگامی که مصرف قلیان را متوقف می کنید، بدن شما دچار تغییراتی می شود و با عدم وجود نیکوتین سازگار می شود.
این می تواند منجر به نوسانات خلقی و تحریک پذیری شود و باعث ایجاد احساس خشم یا به طور کلی بد خلقی شود.
مهم است که به یاد داشته باشید که این علائم موقتی هستند و به مرور زمان با تطبیق بدن با عدم وجود نیکوتین فروکش خواهند کرد.
اگر علائم شدید ترک را تجربه می کنید یا در مدیریت خلق و خوی خود مشکل دارید، توصیه می شود از یک متخصص مراقبت های بهداشتی که می تواند در مدیریت ترک قلیان راهنمایی و کمک کند، کمک بگیرید.
۲. کاهش تمرکز و اضطراب
هنگامی که فردی ترک قلیان را تجربه می کند، معمولاً مشکلاتی در تمرکز و افزایش سطح اضطراب را تجربه می کند.
به این دلیل است که قلیان حاوی نیکوتین است، ماده ای که بسیار اعتیاد آور است. هنگامی که نیکوتین وارد بدن می شود، بر سطوح برخی از مواد شیمیایی در مغز مانند دوپامین که در تمرکز و توجه نقش دارد، تأثیر می گذارد. با گذشت زمان، مغز برای حفظ عملکرد طبیعی به نیکوتین وابسته می شود.
هنگامی که شخصی مصرف قلیان یا هر محصول تنباکو دیگری را متوقف می کند، بدن او با عدم سازگاری با عدم وجود نیکوتین، روند ترک را طی می کند.
در طول این مدت، ممکن است طیف وسیعی از علائم فیزیکی و روانی، از جمله کاهش تمرکز و افزایش اضطراب را تجربه کنند.
شیمی مغز در تلاش است تا تعادل خود را بدون حضور نیکوتین حفظ کند و این دوره سازگاری می تواند منجر به مشکل در تمرکز و افزایش احساس اضطراب شود.
توجه به این نکته مهم است که این علائم موقتی هستند و به تدریج بهبود می یابند زیرا بدن و مغز خود را با عاری از نیکوتین سازگار می کنند.
درگیر شدن در استراتژی های مقابله ای سالم، مانند هیدراته ماندن، ورزش منظم، تمرین تکنیک های تمرکز حواس، و جستجوی حمایت از دوستان، خانواده یا متخصصان مراقبت های بهداشتی، می تواند در مدیریت موثر این علائم مفید باشد.
۳. خواب آشفته یکی از علائم ترک قلیان است.
اختلال خواب یکی از علائم ترک قلیان است. هنگامی که شخصی مصرف قلیان یا هر محصول تنباکو دیگری را متوقف می کند، ممکن است تغییراتی را در الگوی خواب خود تجربه کند، زیرا بدنش با کمبود نیکوتین سازگار می شود.
نیکوتین یک محرک است که بر مغز تأثیر می گذارد و می تواند چرخه طبیعی خواب و بیداری را مختل کند.
می تواند به خواب رفتن را سخت تر کند، کیفیت خواب را کاهش دهد و در طول شب اختلال ایجاد کند.
هنگامی که فردی قلیان را ترک می کند، بدن او روند ترک را طی می کند و با کاهش سطح نیکوتین، می تواند منجر به تغییر در الگوی خواب شود.
در طول دوره ترک، مشکلات به خواب رفتن، بیدار شدن مکرر در طول شب، یا به طور کلی کیفیت پایین خواب معمول است.
برخی از افراد نیز ممکن است در این دوران رویاهای واضح و شدید ببینند. این اختلالات می تواند بر طول مدت و کیفیت خواب کلی تأثیر بگذارد و منجر به احساس خستگی، تحریک پذیری و مشکل در تمرکز در طول روز شود
با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که این اختلالات خواب موقتی هستند و به طور کلی با تطبیق بدن به عاری از نیکوتین بهبود خواهند یافت.
ایجاد یک برنامه خواب منظم، ایجاد یک محیط خواب راحت، تمرین تکنیک های آرامش بخشی قبل از خواب، و پرهیز از مواد محرک مانند کافئین و وسایل الکترونیکی نزدیک به زمان خواب می تواند در ترویج خواب بهتر در طول دوره ترک مفید باشد.
۴. سردرد
سردرد در واقع می تواند از علائم ترک قلیان باشد. هنگامی که شخصی مصرف قلیان را متوقف می کند، بدن او با عاری شدن از نیکوتین، که یکی از اجزای اصلی دود قلیان است، یک دوره سازگاری را طی می کند.
نیکوتین به عنوان اثرات تحریک کننده و منقبض کننده بر رگ های خونی شناخته شده است. وقتی فردی به طور مرتب از نیکوتین استفاده می کند، بدنش به وجود آن عادت می کند.
با این حال، هنگامی که آنها به طور ناگهانی مصرف قلیان یا هر محصول حاوی نیکوتین دیگر را متوقف می کنند، بدن با کاهش ناگهانی سطح نیکوتین مواجه می شود.
این تغییر می تواند منجر به گشاد شدن رگ های خونی در مغز شود که می تواند باعث سردرد شود.
سردرد در هنگام ترک قلیان می تواند از نظر شدت و مدت متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است سردرد تنشی خفیف را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است میگرن شدیدتری داشته باشند.
این سردرد اغلب می تواند با علائم دیگری مانند حساسیت به نور یا صدا، حالت تهوع و مشکل در تمرکز همراه باشد.
شایان ذکر است که شدت و مدت سردرد از فردی به فرد دیگر متفاوت است و معمولا موقتی هستند. همانطور که بدن خود را به عاری از نیکوتین عادت می دهد، این سردردها به مرور زمان کاهش می یابند.
برای مدیریت سردرد در هنگام ترک قلیان، هیدراته ماندن، استراحت کافی و مدیریت سطح استرس می تواند مفید باشد.
استفاده از کمپرس سرد روی پیشانی یا مصرف مسکنهای بدون نسخه نیز ممکن است تا حدی تسکین دهد. با این حال، همیشه توصیه می شود قبل از مصرف هر دارویی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
۵. افزایش اشتها یکی از علائم ترک قلیان است.
افزایش اشتها می تواند از علائم ترک قلیان باشد. هنگامی که شخصی مصرف قلیان یا هر محصول حاوی نیکوتین دیگری را متوقف می کند، بدنش تغییر در سطوح هورمونی را تجربه می کند که می تواند بر جنبه های مختلف عملکرد فیزیولوژیکی او از جمله اشتها تأثیر بگذارد.
نیکوتین اثرات متعددی بر بدن از جمله توانایی آن در سرکوب اشتها و افزایش سرعت متابولیسم دارد، مصرف کنندگان منظم قلیان اغلب به دلیل تأثیر نیکوتین بر برخی انتقال دهنده های عصبی و هورمون های دخیل در تنظیم اشتها، کاهش اشتها را تجربه می کنند.
با این حال، زمانی که فردی مصرف قلیان را ترک می کند، سطح نیکوتین در بدن او به سرعت کاهش می یابد. این تغییر در سطح نیکوتین می تواند تعادل هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی را که گرسنگی و سیری را تنظیم می کنند، مختل کند و منجر به افزایش اشتها شود.
توجه به این نکته ضروری است که افزایش اشتها در هنگام ترک قلیان به دلیل گرسنگی واقعی نیست. اعتقاد بر این است که عمدتاً ناشی از پاسخ بدن به عدم وجود نیکوتین و تغییرات مرتبط در سطح هورمون است.
برخی از افراد ممکن است هوس انواع خاصی از غذاها را پیدا کنند، به ویژه آنهایی که باعث رضایت یا آرامش فوری می شوند. این می تواند منجر به مصرف کالری بیشتر از حد معمول شود و به طور جدی منجر به افزایش وزن در طول فرآیند ترک شود.
برای مدیریت افزایش اشتها در هنگام ترک قلیان، انتخاب میان وعده های سالم و رضایت بخش که کالری کمتری دارند، مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل می تواند مفید باشد. هیدراته نگه داشتن خود و حفظ یک رژیم غذایی متعادل نیز می تواند به مهار گرسنگی مفرط کمک کند.
۶. میل شدید به کشیدن قلیان
زمانی که فردی مصرف قلیان یا هر محصول حاوی نیکوتین دیگری را ترک می کند، بدن او روندی به نام ترک را طی می کند.
این به این دلیل است که بدن به حضور نیکوتین عادت کرده و برای عملکرد طبیعی به آن متکی است
یکی از علائم رایج ترک قلیان، تجربه میل شدید به کشیدن مجدد قلیان است. این میل که به آن ولع نیز میگویند، نتیجه ولع بدن به نیکوتینی است که از کشیدن قلیان به آن عادت دارد. نیکوتین یک ماده بسیار اعتیادآور است و وقتی دیگر در بدن وجود نداشته باشد، میل شدید به قلیان را در پی دارد.
این هوسها میتواند توسط عوامل مختلفی مانند نشانههای محیطی (دیدن یا استشمام دود قلیان)، استرس، موقعیتهای اجتماعی یا حتی روالهای معمولی ایجاد شود.
بسته به عواملی مانند سابقه مصرف سیگار و بیولوژی شخصی، شدت و فراوانی هوس ها می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
در طول ترک قلیان، شناخت و مدیریت این هوس ها مهم است. برخی از استراتژیهایی که میتوانند به شما کمک کنند شامل یافتن فعالیتهای جایگزین برای پرت کردن حواس خود، درگیر شدن در تکنیکهای آرامشبخش مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن، جستجوی حمایت از دوستان، خانواده یا گروههای حمایتی، و در نظر گرفتن گزینههایی مانند درمان جایگزین نیکوتین یا سایر داروهایی است که میتواند به کاهش علائم ترک کمک کند.
مهم است که به خاطر داشته باشید که ترک قلیان موقتی است و در نهایت با تطبیق بدن شما به عاری بودن از نیکوتین، شدت و دفعات آن کاهش می یابد. متعهد ماندن به تصمیم خود برای ترک سیگار و جستجوی حمایت می تواند شانس شما را برای مدیریت موفقیت آمیز و غلبه بر این هوس ها افزایش دهد.
۷. افکار وسواسی درباره قلیان
افکار وسواسی در مورد قلیان در واقع از علائم ترک قلیان است. هنگامی که شخصی مصرف قلیان یا هر محصول حاوی نیکوتین را متوقف می کند، بدن و مغز او فرآیندی را طی می کند که خود را تنظیم کند.
این دوره سازگاری به عنوان کناره گیری شناخته می شود و می تواند منجر به علائم مختلف جسمی، ذهنی و عاطفی شود.
افکار وسواسی در این زمینه به افکار مداوم و مزاحم در مورد کشیدن قلیان اشاره دارد. این افکار ممکن است حول میل به سیگار کشیدن، خیال پردازی در مورد تجربیات لذت بخش مرتبط با قلیان، یا فکر کردن دائم به موقعیت هایی که مربوط به مصرف قلیان است، بچرخد.
در طول ترک، مغز و بدن به نیکوتینی که به آن عادت کرده است میل می کنند. این ولع می تواند افکار وسواسی در مورد قلیان را تشدید کند زیرا ذهن سعی می کند راه هایی برای ارضای نیاز درک شده به نیکوتین بیابد.
عوامل متعددی می توانند این افکار وسواسی را تحریک کنند، مانند نشانه های محیطی، استرس، موقعیت های اجتماعی یا حتی برخی از احساسات. برای مثال، دیدن فردی در حال کشیدن قلیان یا قرار گرفتن در محیطی که معمولاً در آن قلیان مصرف می شود، می تواند باعث هوس شدید و افکار وسواسی در مورد قلیان شود.
این افکار می توانند ناراحت کننده باشند و ممکن است تمرکز بر کارهای دیگر یا شرکت در فعالیت های روزانه را چالش برانگیز کنند. مهم است که بدانیم این افکار بخشی طبیعی از ترک هستند و به مرور زمان با تطبیق بدن و مغز با عدم وجود نیکوتین کاهش خواهند یافت.
سوالات متداول
آیا همه محصولات تنباکو حاوی نیکوتین هستند؟
محصولات دخانیات شامل انواع سیگار، سیگار برگ، تنباکوی بدون دود، تنباکوی قلیان و بسیاری از سیگارهای الکترونیکی هستند که حاوی نیکوتین هستند.
این محصولات تماماً یا جزئی از نیکوتین تولید کننده اعتیاد هستند و مصرف آنها منجر به وابستگی به نیکوتین میشود.
بنابراین، تمامی این محصولات دخانیاتی، در هر شکلی که حاوی نیکوتین باشند، میتوانند منجر به تحریک وابستگی و ایجاد علائم سختی در صورت ترک یا قطع مصرف شوند.
بنابراین، ترک خودآگاه و کم کردن مصرف به تدریج در همه موارد توصیه میشود و در صورت نیاز، برای کمک به ترک این عادتها و کاهش علائم، میتوانید از منابع و مشاورههای موجود در این زمینه استفاده کنید.
علائم ترک نیکوتین چه زمانی شروع می شود؟
علائم ترک نیکوتین معمولاً در چند ساعت از زمان آخرین مصرف نیکوتین شما شروع میشوند. این علائم میتوانند در روز دوم یا سوم پس از قطع یا ترک مصرف نیکوتین به اوج خود برسند و یا شدیدتر از قبل شوند.
این علائم ممکن است شامل چندین احساس و علامت شده باشد که متنوعیت و شدت متفاوتی دارند.
به طور عمومی، افرادی که در ترک نیکوتین هستند، ممکن است احساس عصبانیت، اضطراب، بی قراری، خواب آلودگی، تغییرات خلقی و افزایش اشتها را تجربه کنند.
همچنین، برخی افراد ممکن است با سردرد، خستگی، افزایش تعرق، مشکلات گوارشی (مانند تهوع یا گرفتگی معده) و مشکلات تمرکز و توجه روبرو شوند.
مهم است که درک کنید که این علایم در هر فرد ممکن است متفاوت باشند و شدت و مدت آنها بنابر شرایط و ویژگیهای شخصیتی هر فرد ممکن است متغیر باشد. همچنین، علائم ترک نیکوتین معمولاً در اولین مرحله شدیدتر است و به مرور زمان کاهش مییابد.
علائم ترک قلیان چقدر طول می کشد؟
علائم ترک قلیان ومیتوانند از چند روز تا چند هفته مدت زمان داشته باشند. اما معمولاً در طول این دوره، علائم شما به تدریج کاهش مییابند و هر روز کمی بهتر میشوند. به ویژه پس از روز سوم پس از قطع یا ترک مصرف نیکوتین، علائم ممکن است کمتر و کمتر شدید شوند.
این تغییرات متنوع بوده و به شرایط هر فرد بستگی دارد. برخی افراد ممکن است به طور سریعتر از دیگران از علائم خود رهایی یابند، در حالی که در برخی افراد، علائم ممکن است بیشتر و بیشتر شدید شوند و برای چند هفته پابرجا بمانند.
مهم است که در این دوران، تمرکز خود را بر روی مراقبت از خود، استفاده از راهکارهای موثر برای مدیریت استرس و اعتیاد، و نمایش صبورانه و همدلانه به خود افزایش دهید. همچنین، همکاری با متخصصان و ویزیت به متخصص حاکم بر ترک اعتیاد میتواند در بهتر کردن و مدیریت علائم کمک کند.
2 پاسخ
من قلیون بعد ۲۰سال ترک کردم
مگه تو چند سالته