لورازپام (آتیوان) دارویی است با قدرت اعتیادآوری بسیار بالا به نحوی که پزشکان لورازپام را حداکثر برای یک دوره چهار ماهه تجویز میکنند. عوارض ترک لورازپام میتواند قطع مصرف داروهایی مانند آتیوان را بسیار دشوار کند.
این دارو مانند سایر بنزودیازپینها در عملکرد سیناپسهای سلولهای عصبی در دستگاه عصبی مرکزی، تغییراتی ایجاد میکند و میتواند باعث بهبود علائم بعضی از بیماریها شود.
برخی از افراد سعی میکنند با قطع آنی یا سمزدایی در منزل لورازپام را ترک کنند، اما تلاش آنها اغلب ناموفق است. شرکت در یک برنامه سمزدایی پزشکی در کلینیک ترک اعتیاد میتواند بهترین شانس برای عبور از مرحله ترک و بهبودی باشد.
در ادامه برای آشنایی بیشتر با لورازپام و اینکه ببینیم لورازپام چیست؟ و نحوه عملکرد آن چگونه است با کلینیک ترک اعتیاد طلوعی دیگر همراه باشید.
لورازپام چیست؟
لورازپام که به انگلیسی Lorazepam نامیده میشود، با نام تجاری اتیوان به فروش میرسد. لورازپام مانند دیازپام، کلونازپام و آلپروزولام دارویی از گروه داروهای بنزودیازپین است.
لورازپام دارویی آرامبخش و خوابآور است که در موارد خاص توسط پزشک برای بیمار تجویز میشود. مصرف آن همچنین به عنوان یک داروی ضد اضطراب نیز بوده و عملکرد آن بر پایه تأثیر بر روی مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
این دارو با اختلال بر عملکرد صحیح آنها باعث ایجاد آرامش در مصرف کننده خواهد شد و پایه این فعالیت بر مبنای افزایش بیش از حد گاما آمینوبوتیریک اسید در بدن است.
به طور کلی این دارو برای درمان اختلالات اضطرابی، بیخوابی، تشنج فعال از جمله صرع، ترک الکل و تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی استفاده میشود.
همچنین در طول عمل جراحی برای ایجاد اختلال در حافظه و اثر آرامبخشی برای مصرف کسانی که با تنفس مکانیکی نفس میکشند، داده میشود. علاوه بر آن ممکن است از لورازپام برای درمان بیقراری شدید هم استفاده شود.
داروی لورازپام با توجه به شرایط جسمانی و سلامت بیمار برای او تجویز میشود و مصرف آن تنها تحت تجویز پزشک مجاز است و مصرف خارج از دستور آن میتواند به سلامت مصرف کنندگان صدمات جدی وارد کند.
لورازپام خالص یک پودر تقریباً سفید است که تقریباً در آب و روغن نامحلول است. لورازپام به شکل خوراکی یا به صورت تزریق به عضله یا رگ تجویز میشود.
در شیوهی مصرف تزریقی، مدت شروع اثر دارو بین یک تا سی دقیقه است و تأثیرات آن تا یک روز ادامه دارد. دوز مصرف آن به پارامترهای مختلفی همچون سن، سلامت جسمانی و روانی و… بستگی دارد.
از آنجایی که مصرف این دارو تأثیر مستقیمی بر سیستم عصبی و مغز مصرف کننده دارد، هر گونه سوء مصرف و یا مصرف خارج از دستور پزشک آن میتواند باعث اعتیاد بیمار شود. به همین دلیل توصیه میکنیم از مصرف خودسرانه آن خودداری کرده و تنها در صورت تجویز پزشک اقدام به مصرف آن کنید.
در واقع لورازپام دارویی است با قدرت اعتیادآوری بسیار بالا و به دلیل سریعالاثر بودن و ایجاد وابستگی شدید غالباً برای دورههای طولانیتر از چند ماه متوالی تجویز نمیشود. این دارو تغییراتی را در مغز ایجاد میکند که اثر آنها روزها، هفتهها یا حتی بیشتر دوام دارد.
پزشکان لورازپام را حداکثر برای یک دوره چهار ماهه تجویز میکنند. اگر بیمار بیشتر از دوره تجویز شده توسط پزشک دارو را مصرف کند، به آن وابستگی جسمی و ذهنی پیدا میکند و هرچه سریعتر باید برای ترک لورازپام به مراکز تخصصی درمان اعتیاد مراجعه نماید.
از عوارض جانبی رایج آن میتوان ضعف، خواب آلودگی، فشار خون پایین و کاهش تنفس را نام برد. در صورت تزریق وریدی، فرد باید از نزدیک زیر نظر باشد. مصرف این دارو در میان کسانی که افسردگی دارند، احتمال اقدام به خودکشی را افزایش میدهد.
نحوهی عملکرد داروی لورازپام
اضطراب یکی از رایجترین اختلالات روانپزشکی است و در نتیجه، داروهای ضد اضطراب به محبوبترین داروهای تجویز شده تبدیل شدهاند.
در سال ۲۰۱۲، طبق گفته داروسازی تایمز، لورازپام رتبه ۴۸ را در لیست ۲۰۰ داروی متداول تجویز شده در ایالات متحده به دست آورده است.
داروهای بنزودیازپین با تحت تأثیر قرار دادن مغز و سیستم عصبی مرکزی باعث ایجاد اثر آرام بخشی میشوند که در نتیجه علائم اضطراب را تسکین میدهد.
داروی لورازپام از طریق افزایش یک مادهی شیمیایی طبیعی در بدن به نام گاما آمینوبوتیریک اسید فعالیت میکند. این دارو سبب تضعیف سیستم عصبی مرکزی در ناحیه ساب کورتیکال و لیمبیک و موجب تحریک گیرندههای گابا در سیستم ARAS میشود.
لورازپام همچنین ممکن است به عنوان درمانی برای بیخوابی کوتاه مدت استفاده شود. بیخوابی یک بیماری پزشکی است که شامل کیفیت پایین خواب و یا میزان خواب در طی یک دوره زمانی خاص است. هر چند که لورازپام یک ماده مخدر نیست، اما مکانیسم اثر آن ممکن است اثراتی مانند مخدر ایجاد کند.