اختلال اضطراب فراگیر که به آن (GDA) نیز میگویند یک بیماری رایج در سراسر جهان است. بر اساس تخمین مؤسسه ملی سلامت روان، حدود ۳.۱٪ از بزرگسالان در ایالات متحده، از اختلال اضطراب فراگیر رنج میبردند.
علاوه بر این، سلامت روان و مصرف مواد اغلب با یکدیگر مرتبط هستند و هر یک از طریق روشهای منفی بر روی یکدیگر تأثیرگذار میگذارد.
اختلال مصرف مواد به عنوان یکی از اختلالات همزمان با نگرانی از سلامت روان شناخته میشود. یکی از این اختلالات سلامت روان، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) است که بسیار رایج است.
فردی که از GAD رنج میبرد و دارای نگرانی مداوم و شدید است، ممکن است با چالشهای طولانی مدت مانند مصرف مواد و اعتیاد مواجه شود، این شرایط ممکن است به تشدید اضطراب کمک کنند.
ما در کلینیک ترک اعتیاد طلوعی دیگر با کمک متخصصین در مدیریت اضطراب فراگیر و اعتیاد به شما کمک کنیم.
اضطراب فراگیر چیست؟
افرادی که با اختلال اضطراب فراگیر روبرو هستند، به طور غیرقابلتحملی از اتفاقات زندگی خود نگران هستند و این اضطراب مزمن را به عنوان یک اختلال روانی رنجوری تشخیص میدهند.
اضطراب فراگیر با اضطراب عادی تفاوت بسیاری دارد. عموماً افراد در مورد مسائل مختلف زندگی خود مانند مسائل مالی احساس نگرانی میکنند.
اما افراد مبتلا به اضطراب فراگیر در تمام زمان زندگی خود، تحت تأثیر مشکلات اضطرابی خود قرار میگیرند.
اگر شما مبتلا به اضطراب فراگیر هستید، ممکن است درباره یک طیف گستردهای از مسائل روزمره مانند خانواده، سلامتی و امور مالی، نگرانی داشته باشید، حتی زمانی که میدانید دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.
اغلب افراد مبتلا به اضطراب فراگیر تقریباً در سن ۳۰ سالگی علائم را تجربه میکنند اما میتواند زندگی کودکان را هم تحت تأثیر قرار دهد.
این نگرانی مداوم و غیرمعمول میتواند ترسناک باشد و عملکرد روزانه شما مختل کند. با این حال، انواع مختلفی از درمانهای مناسب برای این اختلال در دسترس قرار دارد.
علائم و نشانههای فردی که از اختلال اضطراب فراگیر رنج میبرد؟
- احساس ترس و وحشت. اختلال اضطراب فراگیر باعث ایجاد احساس ناراحتی دائمی در قربانیان خود میشود. معمولاً احساس ترس در واقعیت توجیه نمیشود. برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر، فردی باید حالت اضطرابی داشته باشد که بیش از شش ماه طول بکشد.
- اضطراب درهمتنیده مداوم. GAD نوعی اضطراب ایجاد میکند که باعث میشود فرد مبتلا به این اختلال به طور مداوم در ذهن خود احساس نگرانی میکند.
- بی خوابی. اد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر ممکن است به سختی بخوابند و دچار بی خوابی شوند. از آنجایی که افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر به سختی میتوانند نگرانیهایی را که آزارشان میدهد از بین ببرند
آرام کردن افکار تکرار شونده در مغزشان نیز میتواند دشوار باشد. این میتواند به شکل پیشرفتهای از بی خوابی منجر شود که به خودی خود میتواند منجر به عوارض دیگری مانند از دست دادن حافظه، کاهش عملکرد مغز، تفکر مبهم، سیستم ایمنی ضعیف و غیره شود.
- خستگی. افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر اغلب پس از دورههای طولانی اضطراب احساس خستگی شدید میکنند.
وقتی فردی اضطراب را تجربه میکند بدنش متشنج میشود. این بخشی از غریزه طبیعی است.
مغز ما با جنگ یا گریز به ترس واکنش نشان میدهد. هنگامی که اضطراب بر تجربه زندگی یک فرد غلبه میکند و آنها به طور منظم این احساسات جنگ یا گریز را تجربه میکنند
بدن ممکن است در تلاش برای آماده شدن برای فرار از اضطراب متشنج شود. با این حال، پس از مدتی، ماهیچهها و استخوانهای فرد، بدن فیزیکی او شروع به سفت شدن میکند و این وضعیت دائمی آگاهی ذهن و بدن را خسته میکند.
این همراه با بیخوابی که بسیاری نیز از آن رنج میبرند و فردی که از اختلال اضطراب فراگیر رنج میبرد، برای مقادیر زیادی خستگی آماده میشود.
- لرزش. گاهی اوقات اختلال اضطراب فراگیر نیز باعث لرزش افراد میشود. این میتواند به دلیل مقدار آدرنالینی باشد که گاهی اوقات اضطراب میتواند باعث ترشح بدن شود.
- مشکلات معده. برخی از افراد مبتلا به GAD از معده درد یا حالت تهوع و همچنین زخمهای احتمالی رنج میبرند.
- سایر ویژگیهای فیزیکی .GADبا تشدید اضطراب فرد ممکن است تپش قلب، لرزش، درد قفسه سینه و حتی سرگیجه را تجربه کند.
- تحریک پذیری و فشار اجتماعی. یک فرد مبتلا به GAD ممکن است تحریک پذیر باشد و در تعاملات روزمره خود تنش زیادی را تجربه کند. به دست نیاوردن لحظهای آرامش میتواند بر تعاملات روزمره یک نفر با دیگران تأثیر بگذارد.
وقتی مغز شما جریانی دائمی از افکار و نگرانیهای پر از اضطراب است، شاد و صمیمی ماندن سخت است.
- افکار خودکشی. برخی از افرادی که از اختلال اضطراب فراگیر رنج میبرند ممکن است افکار خودکشی داشته باشند. اگر شخصی به خودکشی فکر میکند.
- سوء مصرف مواد و وابستگی به مواد شیمیایی. افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در معرض خطر بیشتری نسبت به افراد بدون اختلال سلامت روان هستند تا به الکل یا مواد مخدر مبتلا شوند .
هنگامی که این دو اختلال در یک فرد به طور همزمان وجود داشته باشد، تشخیص دوگانه نامیده میشود.
این امر درمان فرد را پیچیدهتر میکند؛ زیرا با تشخیص دوگانه، فردی که هم با اختلال اضطراب فراگیر و هم با وابستگی شیمیایی به مواد مخدر یا الکل دست و پنجه نرم میکند، باید به دنبال درمانی باشد که مسائل سلامت روان و اعتیاد آن را بهبود ببخشد.
اگر اختلال اضطراب و اعتیاد به طور همزمان درمان نشود، تمام تلاشها برای بهبودی بیهوده خواهد بود، زیرا این دو اختلال از یکدیگر تغذیه میکنند و در نهایت فرد را آزار میدهند.
ارتباط بین اختلال اضطراب فراگیر و اعتیاد
برای افرادی که از اختلال اضطراب فراگیر رنج میبرند، افزودن مواد مخدر یا الکل به این معضل، معادل با بازی با آتش است.
وقتی فردی با اختلال اضطراب عمومی مواجه میشود، حتی فکرها، رفتارها و شرایط روزمره میتوانند واکنشی اضطرابزا را در او ایجاد کنند.
اضطراب میتواند با حضور اختلال مصرف مواد که به وجود آورنده فکرها، رفتارها و واکنشهای غیرطبیعی در مواقع مختلف میباشد، بیشتر تشدید شود.
ارتباط بین این دو اختلال پیچیده است. زیرا اضطراب فرد را در وضعیت بالای هوشیاری قرار میدهد و باعث فراگیری افکار و احساسات منفی مداوم میشود، برخی از افراد ممکن است به دنبال کاهش این علائم با استفاده از مواد مخدر یا الکل باشند.
اما چیزی که بسیاری از این افراد نمیدانند، این است که این رفتارها به طور موقت اضطراب را کاهش میدهند ولی در طول زمان، این رفتارها تنها به تسریع اضطراب موجود کمک میکنند.
همراه با گذشت زمان، فرد ممکن است به این مواد تحمل پیدا کند و متوجه شود که برای تولید همان اثر لذت بخش، نیاز به مقدار بیشتری دارد. در این مرحله، وابستگی فیزیکی نیز ممکن است شکل گیرد.
اگر این الگو ادامه یابد، با استفاده مکرر و مزمن، عادات اجباری اعتیاد به سرعت شکل میگیرند و این اضطراب را در زندگی فرد تداوم میبخشد.
اعتیاد چگونه شیمی مغز شما را تغییر میدهد؟
مواد مخدر و داروها، مواد شیمیایی هستند که در بدن شما به عنوان سم تهاجمی در نظر گرفته میشوند. وقتی که این مواد به سیستم بدن وارد میشوند، فوراً باعث تغییر در عملکردهای بدنی، ذهنی و عاطفی مهم میشوند و بسیاری از این عملکردها را ضعیفتر یا به طور قابل توجهی آسیب میرسانند.
مغز انسان مسئول نظارت و کنترل عملکردهای شیمیایی عصبی است که به حفظ زندگی، عملکرد سیستم ایمنی، و ایجاد و حفظ سلامت روانی و عاطفی کمک میکند.
با استفاده مکرر از یک دارو، بسیاری از این عملکردها به گونهای تغییر میکنند که میتوانند به طور مشابهی با بیماریها، اختلالات و نارساییهای روانی ظاهر شوند.
مواد مخدر و الکل روشهای انتقال پیامهای عصبی در مغز شما که برای پردازش و انتقال اطلاعات مسئولیت دارند را تغییر میدهند
این مواد شیمیایی مسئول تنظیم سیستمهای لذت و پاداش و عملکردهای خلقی فرد هستند. با مصرف مداوم و ایجاد اعتیاد، ممکن است فرد دیگر نتواند بدون حضور مواد مخدر، لذت، پاداش، یا ثبات عاطفی را تجربه کند.
اختلال اضطرابی و سوء مصرف مواد چگونه بر یکدیگر تأثیر میگذارند؟
وقتی این دو نگرانی سلامت روان با یکدیگر ترکیب میشوند، باعث ایجاد مجموعهای از اثرات نامطلوب برای فردی که از آنها رنج میبرد، میشوند. ماندن تنها، اضطراب گسترده و برخی از اختلالات مصرف مواد میتوانند عوارض زیر را تجربه کرد:
- خستگی شدید
- سرگیجه
- بیقراری
- عدم ثباتی در خلق و خو
- تحریکپذیری
- ترس
- افسردگی
- پارانویا
- اجتناب اجتماعی
- افزایش خطر ابتلا به برخی از بیماریها
همچنین، این اختلالات به طور قابل توجهی میتوانند توانایی فرد را در تمرکز، خواب مناسب و انجام وظایف مرتبط با کار، تحصیل یا تعهدات خانوادگی را مختل کنند.
به طور کلی، این دو اختلال میتوانند این اثرات نامطلوب را همراه با دیگر عوارض زیادی ترکیب کنند. اگر این اختلالات درمان نشوند، خطر ابتلا به اختلالات دیگر نیز افزایش مییابد.
چه راههایی برای درمان اضطراب فراگیر و اعتیاد وجود دارد؟
با توجه به اینکه هر دوی این اختلالات پتانسیل زیادی برای افزایش تشدید یکدیگر دارند، بهترین راه برای درمان مؤثر اعتیاد این است که همزمان با هر یک از این اختلالات مقابله کند.
به این معنی که اگر فرد فقط یکی از این اختلالات را درمان کند، ممکن است پس از بهبود و ورود به زندگی روزمره، اختلال درمان نشده ممکن است محرک یا استرسی ایجاد کند که باعث بازگشت عود اعتیاد شود. بنابراین، یک برنامه درمانی کامل با استفاده از انواع روشهای درمانی باید به هر دو این اختلالات به صورت همزمان پرداخته شود.
این درمانها شامل موارد زیر است:
- درمان شناختی رفتاری (CBT): این روش مناسب است برای تغییر رفتارهای نامطلوب، تقویت مهارتهای مدیریت استرس و کاهش خطر اعتیاد.
- درمان با کمک داروها (MAT): با استفاده از داروها میتوان در کاهش علائم اختلالات روانی و کنترل آرزوهای مرتبط با مواد مخدر کمک کرد.
- خانواده درمانی و حمایت: با مشارکت خانواده در فرایند درمان، میتوان به بهبود روابط خانوادگی و ایجاد محیطی سازنده و حامی برای فرد در بهبود اعتیاد کمک کرد.
- گروههای حمایت از همتایان: فراهم کردن بستری برای ارتباط و تبادل تجربیات با سایر افرادی که مشکلات مشابهی را تجربه کردهاند، ممکن است در ارتقای انگیزه و ایجاد ارتباطهای اجتماعی مفید برای افراد مؤثر باشد.
سخن پایانی
اگر شما یا کسی در اطرافتان با اختلال اضطراب فراگیر مواجه هستید، مهم است که بدانید کمک درمانی و پشتیبانی موجود است. با مشورت با پزشک یا متخصص روانشناسی، میتوانید یک برنامه درمانی مناسب برای بهبود و مدیریت این اختلال را طراحی کنید.
همچنین، ضروری است که درک و همدلی با افراد مبتلا به این اختلال نشان دهید. با شناخت و درک عمیقتری از علائم و مشکلات مربوط به اختلال اضطراب فراگیر، میتوانید بهترین حمایت را فراهم کنید و به فرد مبتلا کمک کنید تا با این اختلال زندگی کند.
در نهایت، مهم است که به فرد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر نشان دهید که هرگز تنها نیست و همه کار برای حمایت از او انجام میدهید.
با ارائه حمایت اجتماعی و درک مطلوب، فرد مبتلا به اختلال اضطراب قادر خواهد بود بهترین خود را نشان دهد و با موفقیت مبارزه کند.