انواع اضطراب و چه عللی باعث اضطراب ناشی از داروها و مواد می‌شود؟

 ۴. فوبیای خاص

 فوبیای خاص شامل ترس شدید و غیرمنطقی از یک شی، موقعیت یا فعالیت خاص است.

مثال‌های رایج از انواع اضطراب و فوبیاهای خاص عبارتند از: ترس از ارتفاع (آکروفوبیا)، ترس از عنکبوت (آراکنوفوبیا)، یا ترس از پرواز (آیوفوبیا).

 هنگامی که افراد با محرک فوبیا مواجه می‌شوند، ممکن است دچار اضطراب شدید یا حملات پانیک شوند.

 درمان فوبیای خاص اغلب شامل مواجهه درمانی است که در آن افراد به تدریج با ترس خود به شیوه‌ای ایمن و کنترل شده مقابله می‌کنند.

 درمان شناختی-رفتاری (CBT) همچنین در کمک به افراد برای شناسایی و به چالش کشیدن افکار غیرمنطقی مرتبط با فوبیای خود مؤثر است. 

داروها معمولاً برای درمان فوبیای خاص ضروری نیستند مگر اینکه یک اختلال اضطرابی زمینه‌ای وجود داشته باشد.

۵. انواع اضطراب و  اختلال وسواس اجباری (OCD)

اختلال وسواس فکری اجباری یا OCD با افکار مکرر و مزاحم (وسواس) و رفتارها یا تشریفات تکراری (اجبار) مشخص می‌شود. این وسواس‌ها و اجبارها می‌تواند به طور قابل توجهی در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند و باعث ناراحتی شود.

 وسواس‌های رایج شامل ترس از آلودگی، شک در مورد ایمنی یا آسیب، یا داشتن افکار مزاحم و ناخواسته است. 

اجبار رفتارها یا اعمال ذهنی تکراری هستند که برای کاهش اضطراب یا جلوگیری از یک رویداد ترسناک انجام می‌شوند.

 نمونه‌هایی از اجبارها شامل شستن بیش از حد دست‌ها، بررسی رفتارها یا چیدمان اشیا به ترتیب خاص است.

 درمان شناختی رفتاری (CBT) درمان استاندارد طلایی برای OCD است. به طور خاص، نوعی از CBT به نام پیشگیری از مواجهه و پاسخ (ERP) به افراد کمک می‌کند تا به تدریج با وسواس‌های خود مقابله کنند و در برابر تمایل به انجام رفتارهای اجباری مقاومت کنند.

  داروهایی مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، اغلب همراه با درمان برای مدیریت علائم تجویز می‌شوند.

۶.   اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

 اختلال استرس پس از سانحه یا PTSD می‌تواند پس از تجربه یا مشاهده یک رویداد آسیب زا ایجاد شود. افراد مبتلا به انواع اضطراب  PTSD ممکن است این رویداد را از طریق خاطرات مزاحم، کابوس‌ها یا فلاش‌بک‌ها دوباره تجربه کنند.

  آنها همچنین ممکن است از یادآوری تروما اجتناب کنند، تغییرات منفی در خلق و خو و شناخت را تجربه کنند و واکنش‌پذیری یا بیش هوشیاری شدید داشته باشند.

 PTSD معمولاً با نبردهای نظامی مرتبط است، اما می‌تواند ناشی از تجربیات آسیب زا مختلف مانند تصادفات، بلایای طبیعی، یا تجاوز فیزیکی یا جنسی باشد.

 درمان PTSD اغلب شامل ترکیبی از درمان و دارو است. درمان شناختی-رفتاری (CBT)، به ویژه CBT متمرکز بر تروما، به افراد کمک می‌کند تا و رویداد آسیب زا را پردازش کرده و معنا پیدا کنند.

  حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) یکی دیگر از روش‌های درمانی انواع اضطراب  است که در درمان PTSD اثربخشی نشان داده است. داروهایی مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) ممکن است برای مدیریت علائم تجویز شوند.