سیگار، پیپ و قلیان از چه زمانی بین مردم رواج یافت و چه کسی برای اولین‌بار از آن به عنوان دخانیات مصرف کرد؟ آیا کسی جواب این سؤالات را می‌داند؟ اگر شما هم دوست دارید با تاریخچه نیکوتین آشنا شوید، در ادامه این مطلب با کلینیک تخصصی ترک اعتیاد طلوعی دیگر همراه باشید.
امروزه استفاده از سیگار و قلیان در بین جوانان و پیپ در بین کمی مسن‌ترها بسیار شایع است. تا حدی که این موضع نگران کننده شده و عامل بسیاری از مشکلات جسمی مانند ناراحتی‌های قلبی، ریوی، سرطان، مرگ و میرها و… شده است.
نیکوتین چیست و چگونه به دست می‌آید؟
نیکوتین ماده‌ای است که در گیاه توتون پیدا می‌شود. در واقع از بین ۴۰۰۰ ماده شیمیایی موجود در محصولات گیاه تنباکو، نیکوتین یکی از این مواد است که البته به عنوان مهم‌ترین عنصر آن بوده و روی مغز اثر روان‌گردان دارد.
نیکوتین در حالت طبیعی، مایعی بی‌رنگ است که وقتی سوزانده شود، در مجاورت با هوا بوی تنباکو از آن بر می‌خیزد. گونه‌های متنوعی از گیاه تنباکو یا توتون وجود دارد که کیفیت و مرغوبیت آن‌ها بستگی به مقدار نیکوتین موجود در آن دارد.
در حقیقت هرچه نیکوتین موجود در آن‌ها کمتر و قند بیشتر باشد، مرغوب‌تر بوده و با کیفیت بهتری می‌سوزد. نیکوتین موجود در توتون یا تنباکو پس از مصرف از طرق مختلف می‌تواند وارد گردش خون فرد شده و خود را به مغز و تمامی بدن برساند.
انتقال نیکوتین بسیار سریع است و بیشتر از ۱۵ ثانیه طول نمی‌کشد که به مغز برسد. برای آشنایی بیشتر با نیکوتین به مقاله نیکوتین چیست؟ مراجعه کنید.
تاریخچه نیکوتین
نیکوتین از برگ گیاه تنباکوی سبز به دست می‌آید و به مدت هزاران سال مورد استفاده انسان‌ها بوده است. تاریخچه نیکوتین از قاره آمریکا شروع می‌شود. در واقع گیاه توتون و تنباکو بومی قاره آمریکا هستند و ۲۰۰۰ سال به عنوان دارو و محرک مورد استفاده قرار گرفته است.
اولین کسانی که گیاه تنباکو یا توتون را پرورش دادند، مردمان بومی آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی بودند. آن‌ها برگ‌های این گیاه را می‌کشیدند.
اما به طور کلی مشخص نیست چگونه دخانیات از آمریکا به اروپا رسیده است. هر چند با این وجود بیشتر مردم به این باورند که کیریستوفر کلمب در زمان کاوش قاره آمریکا اولین‌بار تنباکو را کشف کرده است.
می‌گویند کریستف کلمب در نخستین سفر خود در سال ۱۴۹۲ میلادی به آمریکا، بومیانی را دید که نوعی گیاه را به هم پیچیده و بعد از آتش زدن، دود آن را از طریق دهان می‌بلعند.
از راه بینی بیرون می‌دهند و یا گیاه خشک شده را در چوب ذرت یا نی و یا مغز استخوان ریخته و از دود آن استفاده می‌کنند و یا مقادیر زیادی را آتش زده و دور آن به رقص و پایکوبی می‌پردازند.
در واقع تنباکو برای اهداف مذهبی، در مراسم‌ها توسط بومیان قاره آمریکا به روش‌های مختلف و برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفت. بومی‌ها فهمیده بودند که می‌توانند برگ‌های این گیاه را بخورند. سرخ‌پوست‌ها آن را با لوله‌ها دود کرده و حتی تنقیه می‌کردند.
اروپایی‌ها در اواسط سدهٔ ۱۵ میلادی کاشت تنباکو را در آمریکای مرکزی شروع کردند. تا سال ۱۶۱۲، اولین فرآوردهٔ تجاری توتون در ویرجینیا به دست جان راولف رشد کرد.
هر چند که برای بعضی از مردم مشاهدهٔ بیرون رفتن دود از دهان و سوراخ بینی غیرعادی بود، اما سیگار کشیدن به سرعت محبوب شد و در طول سال‌های ۱۵۰۰ تا ۱۶۰۰ آغاز به گسترش در اروپا کرد.
پیپ و سیگار برگ به سرعت در سراسر دهه ۱۶۰۰ محبوب شد. نظرات درباره این گیاه در زمان ورود به اروپا به دو دسته تقسیم شد. بعضی تنباکو را یک گیاه دارویی می‌دانستند، در حالی که دیگران آن را سمی و عادت آور می‌دانستند.
در ادامه تاریخچه نیکوتین به مصارف دارویی این ماده می‌رسیم؛ نیکوتین را جان نیکوت، سفیر فرانسه در سال ۱۵۵۰ برای نخستین بار از کشور پرتغال به پاریس برد و به عنوان دارو آن را به کار گرفت.
همچنین تتون و تنباکو اولین برا در سال ۱۷۶۳ به عنوان حشره‌کش مورد استفاده قرار گرفت و همچنین برای اولین‌بار در سال ۱۸۲۸ ماده نیکوتین به وسیله یک شیمی‌دان آلمانی از تنباکو به دست آمد.
مسلماً فرمول شیمیایی آن را به گونه تجربی در سال ۱۸۴۳ به دست آورد. نیکوتین در سال ۱۸۹۳ برای نخستین بار در آزمایشگاه فراوری شد.
سال ۱۸۲۸ به وسیله ویلهلم هاینریش پوسلت، پزشک و کارل لودویگ رینمن، شیمیدانان آلمانی از توتون گرفته شد و آن را به عنوان سم شناسایی کردند و در سال ۱۸۹۳ برای نخستین بار در آزمایشگاه فراوری شد.
صنعت دخانیات در طول دهه ۱۷۰۰ رشد کرد و در سال ۱۸۸۰ زمانی که دستگاهی برای تولید انبوه سیگارهای کاغذی ثبت اختراع شد. از آن زمان به بعد، تولید سیگار بسیار آسان شد و این امر در ظهور شرکت‌های بزرگ دخانیات مشاهده شد.
با پایان قرن ۱۹ میلادی متخصصان مربوطه متوجه مضرات ماده نیکوتین شدند و قوانینی برای به فروش نرساندن نیکوتین به نوجوانان و خردسالان وضع شد.
امروزه بیشترین سطح زیر کشت تنباکو را کشورهای آسیایی و سپس آمریکای شمالی و بعد اروپا به خود اختصاص می‌دهند. کشورهای کره، نیجریه، مالی، آرژانتین و یونان در صدر کشورهای تولید کننده قرار دارند.
استفاده از سیگار در زمان جنگ
در جنگ جهانی دوم برای افزایش اعتماد به نفس سربازان به آن‌ها سیگار مجانی می‌دادند، درحالی‌که واقعیت این بود که سیگار کشیدن باعث افزایش ترس و نگرانی می‌شود. علت آن هم نورآدرنالین است که اگر سربازان پشت سر هم سیگار نمی‌کشیدند، دچار استرس و اضطراب می‌شدند.
دوپامین، ماده مخدری است که خلق را بهبود می‌دهد و به عنوان یک محرک برای بهبود حرکات مبتلایان به پارکینسون به کار می‌رود. دوپامین را می‌توان ماده مخدر شاد مغز نامید.
متأسفانه، شما به عنوان یک سیگاری، خیلی زود در مقابل نیکوتین و تأثیراتی که روی مغز دارد ایمنی پیدا می‌کنید. وقتی مغز شما گیرنده‌های بیشتری برای ماده مخدر تولید می‌کند، ماده مخدر بیشتری می‌طلبد تا یک حالت پایدار را حفظ کند.
تاریخچه نیکوتین در ایران
در مورد ورود تنباکو به ایران به نظر می‌رسد پرتغالی‌های در زمان تسلط خود به سواحل جنوبی ایران این گیاه را با خود آوردند و عده‌ای معتقدند که تنباکو در سال ۱۵۹۹ میلادی از هند به ایران وارد شد.
سیگار با نام پاپیروس از طریق روسیه تزاری وارد ایران شد. در طول قرن هفدهم تنباکو طرفداران زیادی پیدا کرد و برای درمان بیماری‌های گوناگون از ناشنوایی گرفته تا سردرد و نوسانات درجه حرارت بدن استفاده می‌شد.
در پایان جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸ ارتش انگلستان بین سربازان خود سیگار توزیع می‌نمود و مصرف سیگار در مقایسه با پیپ بیشتر مورد استقبال مردم قرار گرفت.
