یک ماده مخدر گران قیمت و مد روز که نه کوکائین است و نه با کیفیت
در زمانی که مواد مخدر می‌تواند کشنده و ناشناخته باشد، کوکائین صورتی یکی از مواردی است که باید مراقب آن بود. این داروی خیابانی که در کلوپ‌های شبانه و مهمانی‌ها محبوب است، می‌تواند حاوی مواد خطرناکی مانند کتامین و فنتانیل باشد که آن را برای شما یا کسی که به او اهمیت می‌دهید خطرناک می‌کند.
کوکائین صورتی یک ماده مخدر قوی، ترکیبی از موادی مانند ۲C-B، کتامین، MDMA و کافئین است. این کوکائین به دلیل خواص محرک، توهم زایی و تجزیه کننده، اثرات و خطرات شدیدتری نسبت به کوکائین معمولی دارد.
استفاده منظم از این ماده می‌تواند منجر به اعتیاد، مشکلات شدید سلامتی و احتمال مصرف بیش از حد شود. بهبودی معمولاً با سم‌زدایی شروع می‌شود و به دنبال آن توان‌بخشی برای درمان و مراقبت‌های پس از آن حمایتی انجام می‌شود.
برای آشنایی بیشتر با کوکائین و اینکه ببینید کوکائین چیست و چگونه تولید می‌شود؟ می‌توانید مقاله کوکائین چیست؟ را بخوانید. همچنین برای آشنایی بیشتر با کوکائین صورتی چیست؟ در ادامه با ما همراه باشید.
کوکائین صورتی چیست؟
کوکائین صورتی یک ماده توهم زا و مصنوعی است که با نام ۲C-B نیز شناخته می‌شود. ۲C-B یک داروی روان‌گردان مصنوعی است که از نظر شیمیایی شبیه مسکالین است. این دارو به دلیل اثرات توهم زا شناخته شده است و گاهی اوقات از آن به عنوان یک داروی مهمانی یاد می‌شود.
کوکائین صورتی همچنین با نام‌های «توسی» و «توسیبی» نیز شناخته می‌شود، در اسپانیا حدود ۱۰۰ دلار در هر گرم فروخته می‌شود و مخلوطی از مواد ارزان‌تر مانند کتامین و اکستازی است.
توجه به این نکته مهم است که کوکائین صورتی از گیاه کوکا مشتق نمی‌شود، بلکه یک ماده مخدر مصنوعی است. جزء کلیدی کوکائین صورتی ۲C-B است که به دلیل تأثیرات روان‌گردان آن در محیط‌های تفریحی مشهور است.
۲C-B در بسیاری از کشورها از جمله ایالات متحده غیرقانونی است و استفاده از آن می‌تواند عواقب جدی برای سلامتی داشته باشد. این دارو می‌تواند طیفی از اثرات جسمی و روانی از جمله افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون و توهم ایجاد کند.
همچنین این ماده اعتیادآور بوده و مصرف آن عوارض و اثرات جانبی دیگری مانند سردرد، شکم درد، حالت تهوع، وحشت و اضطراب، تحریک پذیری، پرخاشگری، تشنج، حمله قلبی، سکته مغزی و کما هستند.
کوکائین صورتی در بازارهای اروپایی و آمریکای لاتین وجود دارد و یکی از قوی‌ترین مواد مخدرهای حوزه آمریکای لاتین است. برای تولید کوکائین صورتی، از مواد شیمیایی مختلفی استفاده می‌شود که در فرایند تولید این ماده توهم زا و مصنوعی نقش دارند.
این مواد شیمیایی شامل ترکیباتی از گروه آمین‌ها و فنیل اتیل آمین‌ها هستند که با ترکیب آنها با یکدیگر، کوکائین صورتی تولید می‌شود. به طور کلی، فرایند تولید کوکائین صورتی شامل مراحلی مانند سنتز، تصفیه و بسته‌بندی است.
کوکائین صورتی یک ماده مخدر لوکس برای افراد مرفه در نظر گرفته می‌شود. اما جالب است بدانید کوکائین صورتی نه کوکائین است و نه لوکس. بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲، Energy Control سازمانی که برای اطمینان از مصرف ایمن مواد مخدر کار می‌کند – ۱۵۰ نمونه کوکائین صورتی را تجزیه و تحلیل کرد.
تقریباً در همه آنها رنگ و فقط در دو مورد کوکائین یافت. بیشتر کوکائین صورتی ترکیبی از چندین داروی ارزان‌تر بود. ۴۴ درصد از نمونه‌ها حاوی کتامین، MDMA (اکستازی) و کافئین بودند.
ابهام زدایی از کک صورتی مهم است. آنها آن را به عنوان چیزی بسیار انحصاری می‌فروشند، اما یک سه فاز معمولی است. تری فاز یک به مخلوطی از کتامین با محرک‌هایی مانند اکستازی (در این مورد) یا اسپید، نوعی آمفتامین اشاره دارد.
خطرات مصرف مواد و خرید مواد مخدر و دارو در حالی که فکر می‌کنید آن مواد چیز دیگری است، بسیار بیشتر است. این به ویژه برای مخلوط‌هایی که مواد مخدر مختلف را ترکیب می‌کنند صادق است.
در واقع اگر کسی نداند چه چیزی را مصرف می‌کند، کنترل اثرات مورد نظر دشوارتر است و پیامدهای منفی بیشتری وجود دارد. در مورد کوکائین صورتی، خطر به نسبت مواد موجود در مخلوط و همچنین سایر داروهایی که با آن مصرف می‌شود بستگی دارد.
به عنوان مثال، اگر فردی کوکائین صورتی که کتامین بالایی دارد مصرف کند و همچنین الکل بنوشد، اثرات افسردگی هر دو ماده را افزایش می‌دهد که می‌تواند منجر به از دست دادن هماهنگی، آرام‌بخشی و خاموشی شود. اگر اکستازی ماده اصلی است، مصرف آن با الکل باعث کم آبی بدن و افزایش خطر گرمازدگی می‌شود.
تاریخچه کوکائین صورتی
کوکائین صورتی یک ماده توهم زا و مصنوعی است که با نام ۲C-B نیز شناخته می‌شود و از دهه ۱۹۷۰ میلادی شروع به تولید شد. کوکائین صورتی که در ابتدا توسط شیمی‌دان مشهور الکساندر شولگین در دانشگاه هاروارد ساخته شد، به سرعت در صحنه مواد مخدر تفریحی محبوبیت یافت.
در دهه ۱۹۸۰، شرکت‌های خارجی ۲C-B را به عنوان یک داروی تقویت کننده جنسی فروختند که میل جنسی و ناتوانی جنسی را بهبود می‌بخشد. ۲C-B با نام‌های تجاری زیر فروخته می‌شد:
- Nexus
- پرفورمکس
- اروکس
همچنین این ماده نام‌های خیابانی متعددی دارد از جمله:
- برومو مسکالین
- Toonies
- توسیبی
- طیف
- نکسوس
این ماده در ابتدا به عنوان یک داروی روان‌پزشکی برای درمان اختلالات روانی مورد استفاده قرار گرفت، اما به دلیل اثرات جانبی و عوارض ناخوشایند، به زودی از بازار دارویی خارج شد و به عنوان یک ماده مخدر قانونی در برخی کشورها به فروش می‌رسد.
در حال حاضر، کوکائین صورتی در بازارهای اروپایی و آمریکای لاتین وجود دارد و یکی از قوی‌ترین مواد مخدرهای حوزه آمریکای لاتین است. در ادامه برخی از تاریخچه‌های کلیدی کوکائین صورتی آورده شده است:
- دهه ۱۹۷۰: کوکائین صورتی برای اولین بار در ایالات متحده ظاهر شد.
- دهه ۱۹۸۰: کوکائین صورتی به عنوان یک ماده تفریحی خطرناک شناخته شد.
- دهه ۱۹۹۰: مصرف کوکائین صورتی کاهش یافت.
- دهه ۲۰۰۰: مصرف کوکائین صورتی دوباره افزایش یافت.
- امروز: کوکائین صورتی همچنان یک ماده غیرقانونی و اعتیادآور است که در بسیاری از کشورهای جهان تولید و توزیع می‌شود.
چه موادی در کوکائین صورتی پیدا می‌شود؟
برخلاف تصور رایج، کوکائین صورتی که به عنوان داروی صورتی نیز شناخته می‌شود، معمولاً مقدار قابل توجهی از ۲C-B را ندارد. در عوض، از ترکیبی از کتامین، آمفتامین‌ها یا MDMA تشکیل شده است و در مواقعی با مواد افیونی یا توهم‌زا مانند LSD و مسکالین مخلوط می‌شود.
برخلاف نامش، کوکائین صورتی حاوی کوکائین واقعی نیست. این ترکیب منحصربه‌فرد از مواد برای القای یک تجربه فریبنده و سرخوشانه در نظر گرفته شده است.
با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که طبق هشدار کارشناسان، کاربران ممکن است با دوره‌های روان‌پریشی یا هذیان نیز مواجه شوند.
تفاوت کوکائین صورتی با کوکائین چیست؟
در حالی که کوکائین صورتی یا مواد مخدر صورتی و کوکائین سنتی خطر اعتیاد و وابستگی شیمیایی را دارند، اما در منشأ و تأثیراتشان تفاوت‌های اساسی دارند.
کوکائین گیاهی است، در حالی که کوکائین صورتی، داروی صورتی یا ۲C-B یک فنیل اتیل آمین مصنوعی است. توسیبی یا کوکای صورتی، اثرات روان‌گردان خود را با تعامل با سیستم سروتونین بدن القا می‌کند. تفاوت‌هایی که بین این دو ماده وجود دارد عبارت‌اند از:
- منشاء: کوکائین معمولی از برگ‌های گیاه کوکا بومی آمریکای جنوبی استخراج می‌شود، در حالی که کوکائین صورتی یک ماده توهم زا و مصنوعی است که با نام ۲C-B شناخته می‌شود.
- شکل فیزیکی: کوکائین معمولی به صورت پودری است و معمولاً به صورت خط خورده یا خطوطی سفید رنگ در بازار قاچاق می‌شود، در حالی که کوکائین صورتی به صورت قرص یا کپسول به فروش می‌رسد.
- اثرات جانبی: هر دو ماده اعتیادآور هستند و مصرف آنها عوارض و اثرات جانبی زیادی دارد. اما عوارض کوکائین معمولی شامل سردرد، شکم درد، حالت تهوع، وحشت و اضطراب، تحریک پذیری، پرخاشگری، تشنج، حمله قلبی، سکته مغزی و کما هستند، در حالی که عوارض کوکائین صورتی شامل اضطراب، تشنج، اختلالات خواب، تغییرات در شناخت، تحریک پذیری، پرخاشگری، تغییرات در دید، تغییرات در شنوایی و افزایش ضربان قلب هستند.
آیا کوکائین صورتی اعتیاد آور است؟
کوکائین صورتی خطر اعتیاد را به همراه دارد. مانند بسیاری از مواد مخدر مصنوعی دیگر، می‌تواند به وابستگی روانی و فیزیکی منجر شود.
مصرف کنندگان ممکن است احساس کنند نیاز اجباری به ادامه مصرف دارو برای تجربه دوباره اثرات سرخوشی آن، علی‌رغم هرگونه عواقب منفی دارند.
با استفاده مداوم، تحمل می‌تواند توسعه یابد و کاربران را به مصرف مقادیر بیشتر برای رسیدن به همان مقدار سوق دهد که خطر اعتیاد را بیشتر افزایش می‌دهد.
اثرات کوکائین صورتی
وقتی صحبت از کوکائین صورتی یا توسیبی به میان می‌آید، مهم است که بدانیم اثرات آن غیر قابل پیش بینی است و می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. بسته به دوز، اثرات می‌تواند متفاوت باشد:
- افزایش ضربان قلب
- افزایش حدت نفسانی
- سرخوشی خفیف تا توهمات شدید
- ضربان قلب سریع
- حالت تهوع
- افزایش تحریک
در دوزهای شدید، کوکائین صورتی حتی ممکن است منجر به افسردگی تنفسی، تشنج یا وضعیتی به نام هذیان برانگیخته شود که به طور بالقوه منجر به هیپوترمی و ایست قلبی کشنده می‌شود.
